H6 - Dit is de webstek van Frank Vonk / This is Frank Vonk's website

6. De jaren tachtig en negentig. Van tweefasenstructuur naar zelfbehoud
opmerkingen van Delvaux niet meegenomen en de opzet van deze grammatica
is ook geheel anders dan die van Postma. Ten Cate et al. ging het vooral om een
zinvolle beschrijving van hedendaags geschreven Duits. Met de ontwikkeling
van de taalvaardigheid van de studenten, in negatieve zin wel te verstaan,
maakte Delvaux zich langzaam maar zeker los van het instituut. Zeker nadat het
PT was verdwenen en taalbeheersing de boventoon ging voeren. Facultatief
heeft Delvaux nog wel enkele jaren grammaticacolleges gegeven, maar per 1
januari 1998 kon Delvaux eruit. Het was in
die tijd dweilen met de kraan open: een
heel jaar zakte voor zijn
grammaticatentamens. Herrlitz heeft die
colleges toen overgenomen.
Ook in de affaire Küpper-Teesing, eind
jaren zestig begin jaren zeventig, heeft
Delvaux zijn aandeel gehad. Hij voorzag
problemen bij de benoeming van Küpper
tot hoogleraar. In communicatief opzicht
waren er problemen gerezen en de stijl van
leiding geven gaf menig probleem (zie §
5.4.1. ). Hoewel Teesing Küpper naar
Utrecht had gehaald, zag hij uiteindelijk
ook wel in dat het zo niet ging en stemde
tegen de benoeming. De verhoudingen in
het instituut waren in die tijd dermate
verziekt dat niemand eigenlijk vóór de
benoeming kon zijn. Toch is deze er
gekomen en de verhoudingen
normaliseerden zich weer enigszins in de
jaren zeventig. Delvaux zag deze gang van
Figuur 14: De "cover" van de beruchte
Hochdeutsche Sprachlehre van W.K. Postma uit
1970
zaken als een signaal richting Küpper dat het zo gewoon niet kon. Delvaux was
nadien voorzitter van de vakgroep en het ging hem er voornamelijk om de
geleden schade door de interne problemen zo snel mogelijk op te lossen. Er
kwamen zelfs therapeutische zittingen aan te pas (op voorstel van de toenmalige
decaan, de anglist Bram Verhoef). Toch bleven er met de komst van nieuwe
Duitse docenten ook problemen bestaan, maar die waren van een andere aard.
Het probleem van de hoogleraar letterkunde speelde tot 2001. In dat jaar werd
op 1 augustus 2001 Ton Naaijkens (1953) tot hoogleraar Duitse letterkunde
alsmede Vertaalwetenschap, zijn specialisme, benoemd. 3
3 Hieronder een korte biografie van Ton Naaijkens (te vinden op zijn website:
http://www.let.uu.nl/~Ton.Naaijkens/personal/cv_TN.html )
- 318 -