DE JOURNALIST

verklaring zal afleggen, doch te kennen zal geven de beslissing
aan den Kring, gehoord haar rapport te moeten overlaten.
Tot afgevaardigden naar den Kringraad werden benoemd de
heeren Stokvis en Van Zuylen.
VAN MEURS, secretaris.
Groningen.
In de 21 Sept. j. 1. gehouden ledenvergadering der Groningsche
Journalisten-Vereeniging onder voorzitterschap van den heer Joh.
Boersma, kwam o. m. ter sprake het voorstel tot wederoprichting
der Wereld-Pers-Unie. De vergadering stond zeer sympathiek
tegenover dit voorstel, maar was van oordeel, dat geen enkel
land van deze Unie behoort te worden uitgesloten. Algemeen
achtte men de houding, welke pers-vereenigingen in andere neutrale
landen hebben aangenomen tegenover deze kwestie, correct en
juist.
Enkele leden vestigden de aandacht op het feit, dat ten aanzien
van het verstrekken van perskaarten dikwijls de grootste willekeur
wordt bedreven. De vergadering besloot daarom zoo noodig
krachtig op, te treden tegen dit verschijnsel en reeds aanstonds
al degenen, die voor hun onderneming vertegenwoordigers der
kranten wenschen uit te noodigen, namens de G. J. V. op hun
verplichtingen te wijzen.
De salarisactie kwam voorts ter sprake. Maar resultaten zijn
wat Groningen betreft in eigen kring nog weinig bekend, zoodat
een onderzoek werd wenschelijk geacht. In een volgende vergadering,
binnenkort te houden, zal naar aanleiding van deze kwestie een
zoo scherp mogelijk geformuleerd voorstel aan de orde worden
gesteld.
J. LEENINGA,
secretaris.
Algemeene belangen.
De journalist in het parlement.
Geachte Redactie,
Ofschoon ik niet kan gelooven, dat vele collega's het idee •
van den inzender in nummer 326 van De Journalist, zullen
toejuichen en zeker niet dat ooit de Kring zijn eigen doodvonnis
zou teekenen door zich als zoodanig met de verkiezingen
te gaan bemoeien, meen ik dat een woord van protest tegen
zulk een d waalbegrip niet achterwege mag blijven.
Ik herinner mij nog goed hoe in 1918 tegen de belangenpartijtjes
is opgekomen, hoe er op gewezen werd, dat bijv.
iedere politieman toch niet dezelfde meening is toegedaan op
het gebied van het belastingwezen, vrijhandel of protectie,
het militaire vraagstuk enz. En zoo is het toch zeker onder
ons beroep ook. Denkt u dat ik als vrijzinnig-democraat
mijn stem zou kunnen geven aan een lijst, waarop ook
sociaal-democratische of rechtsche collega's voorkomen, hoe
hoog ik hen ook als collega schat. De inzender zelf heeft
zeker geen gevestigde 'politieke overtuiging, anders zou hij
mijn inziens met een dergelijk zot plan nooit voor den dag
zijn gekomen.
Wil men de belangen van ons journalisten doen behartigen,
laat ieder van ons dan bij zijn eigen politieke partij dit
verdedigen en zeker zullen de te stellen candidaten in vele
gevallen daarnaar willen luisteren. Dit zal beter resultaat
hebben, dan dat bijv. één als zoodanig gekozen journalist
— al geloof ik, dat het niet mogelijk zou zijn er één gekozen
te krijgen — in het parlement plaats nam om uitsluitend ons
belang te dienen. Over andere onderwerpen zou hij zelfs niet
mede kunnen stemmen, zonder gevaar te loopen steeds met
het een of ander deel van zijn .kiezers in onmin te geraken.
Met dank voor de plaatsing
MIDDELBURG 20 Sept. 1921. J. P. Ph. DOORENBOS.
Een oncollegiale collega.
Geachte Redactie.
Vergun mij door middel van De Journalist de collega's even te
waarschuwen voor den heer P. Teunissen, werkzaam voor het
Nieurus van den Dag en het Nederlandsch Landbou-wajeekblad.
Op Dinsdag 13 September werd te Vlissingen de Provinciale
landbouwtentoonstelling geopend en waren daar meerdere journalisten
aanwezig onder wie ook genoemde heer Teunissen en
ondergeteekende. Toen de minister van Landbouw de openingsrede
had voorgelezen, nog voordat de andere sprekers het woord
hadden gevoerd, vroeg de heer Teunissen den minister om zijn
rede en kreeg die. Ik zat daar vlak bij. Na afloop der opening
vroeg ik even inzage te mogen nemen, doch de heer T. weigerde
dit. De heer De Zeeuw redacteur van de Vlissingsche Courant, die
op eenigen afstand had gestaan, door mij ingelicht, vroeg ook om
de rede. weer weigerde de heer T. Toen wendde de heer De Zeeuw,
DE J O U R N A L I S T 81
die vooraf den minister schriftelijk om zijn rede had gevraagd
zich tot deze met de vraag of het de bedoeling was, dat alleen
de heer T. alleen van de copie gebruik mocht maken. De minister
zeide, dat ze gegeven was voor alle tegenwoordige persmannen
en dat hij eerst Maandagavond de rede had opgesteld, en ze
daarom niet had kum:en zenden. Hierop attent gemaakt weigerde
de heer T. ten derde male inzage. Ofschoon hem hier door verschillende
personen op ondubbelzinnige wijze zijn oncollegiale
houding onder het oog is gebracht, meende ik de leden van den
Kring niet onkundig te mogen laten van dit optreden, vertrouwende
dat hun solidariteitsgevoel groot genoeg zal zijn bij voorkomende
gelegenheid den heer T. ook alle hulp te weigeren. Met dank
voor de afgestane ruimte.
Middelburg 20 September 1921 J. P. Ph. DOORENBOS.
Op ons verzoek om eenige inlichtingen zijnerzijds schreef de
heer Teunissen ons het volgende:
De zaak zit zóó.
Als gewoonlijk kreeg ik ook in Middelburg van den Minister
van Landbouw diens rede. Toen daarop de schrijver van 't ingezonden
stukje mij die rede vroeg, heb ik gezegd, haar eerst zelf
te willen bewerken en dat hij haar dan krijgen kon. Dat behoefde
niet lang te duren. Hij wilde haar direct, wat ik weigerde, omdat
ik met mijn eigen werk nog niet klaar was.
Indien de heeren wat kalmer waren geweest, was 't zaakje
best spoedig in orde gekomen, want de rede was kort en de
inhoud eenvoudig. Het heeft zoo niet mogen zijn.
. De aansporing tot boycot is kostelijk.
Op land- en tuinbouwtentoonstellingen, -vergaderingen en -congressen
— ander journalistiek werk heb ik niet — zal ik dus
voortaan mijn eigen weg moeten vinden: gelukkig dat ik een
ervaring van 23 jaar achter den rug heb en eenigszins bekend
ben met agrarische vraagstukken en toestanden.
Mijn eenzamheid zal mij dus niet al te zwaar drukken.
C. K. Elout.
Personalia en Berichten.
Na afloop van de vergadering van den Kringraad op
Zaterdag 1 October is aan collega C. K. ELOUT de teekening
aangeboden van het geschenk, dat hem ter gelegenheid van
zijn 30-jarig jubilé door zijn collega's was toegedacht. Vergezeld
van zijn vrouw en zijn jongsten zoon kwam collega
ELOUT in de vergadering van Kringbestuur, gedelegeerden en
afgevaardigden der plaatselijke vereenigingen. Mevrouw ELOUT
werd een tuil rozen aangeboden. De zaal was met palmen
versierd.
Onze Voorzitter, collega D. HANS, sprak het volgende:
„Geachte collega Elout. — Het doet ons genoegen u met
mevr. ELOUT en uw jongsten zoon in ons midden te zien.
Dat heeft moeite gekost. Gij zijt — laat mij het eerlijk
getuigen — geen gemakkelijk feestvarken. Aan een meer
uitgebreide huldiging, aan een receptie, waarop zeer velen
verschenen zouden zijn die uw werk en uw persoon waardeeren,
hebt gij u niet willen wa^en. Zelfs wat déze huldiging betreft
— wel in intiemen kring, maar dan toch in aanwezigheid van
gedeputeerden uit verscheidende deelen deelen des lands —
hebt gij ons op rantsoen gesteld. Eén spreker. Meer niet.
Eén, namens allen.
Ik acht het een voorrecht, dat ik die ééne mag zijn, en ik
hoop er in te slagen om u te zeggen, welke gevoelens ons
tegenover u bezielen. De duur van mijn speech is door u
niet gerantsoeneerd. Een mededeeling, die u misschien zal
doen denken: „De Hemel sta mij bij, dit is een mislyck
teeken". Maar het zal u meevallen.
Gij zijt hier, in deze bijeenkomst, in het milieu van den
Nederlandschen Journalisten-Kring, gij vindt hier het Kringbestuur
en vertegenwoordigers van aangesloten vereenigingen,
en het moge mij vergeven worden dat ik, als voorzitter,
allereerst aandacht vraag voor hetgeen gij voor den
Kring zijt geweest. En als ik dat doe, dan raak ik een
belangrijk deel van 's Krings geschiedenis aan. Een deel, dat
ik al dadelijk kan typeeren — daarmee ook aangevend de
rol die gij er in gespeeld hebt — door te zeggen, dat toen
de basis is gelegd voor de verdere ontwikkeling der vereeniging.
Het is zeer onlangs 25 jaar geleden geweest, dat
gij, met E. W. DE JONG, J. W. HELMER en wijlen J. H.
RÖSSING, de motie hebt ingediend, die, aanvaard, leidde tot
de benoeming van een commissie, welke de reorganisatie van
den Kring zou voorbereiden. Van die commissie, zooals van
de geheele reorganisatie, waart gij de ziel en, al was dan een
ander voorzitter van den Kring,' het is onder uwe leiding
geweest, dat de gedaanteverwisseling van de vereeniging plaats