Vrijuit - editie maart 2012 - Aclvb

een democratische samenleving om de eerbiediging van de rechten
en vrijheden van anderen te garanderen of om bescherming te
bieden aan de openbare orde, de nationale veiligheid, de
volksgezondheid of de goede zeden. Bovendien zullen deze
beperkingen worden opgelegd binnen het kader waarvoor zij werden
gepland en in verhouding tot de doelstelling.
Voor en tegen
Het Comité is van mening dat het verbod op piketten die door het
gebruik van intimidatie of geweld inbreuk plegen op de vrijheid van
niet-stakers, het Handvest respecteert. Daarentegen is het verbieden
van piketten die de keuze van de werknemers niet belemmeren om al
dan niet deel te nemen aan de staking, niet in overeenstemming met
het Handvest. Bovendien hebben de stakers het recht om de
werknemers te trachten te overhalen om deel te nemen. De rechter
moet dan ook de concrete modaliteiten van de uitvoering van de
piketten controleren, wat niet altijd het geval is in België.
Het recht op collectieve actie op grond van artikel 6 § 4 van het
Handvest omvat twee rechten: de staking en de stakingspiketten.
Het Comité besluit dat deze twee rechten hetzelfde niveau van
bescherming verdienen en enkel beknot mogen worden binnen de
beperkte voorwaarden opgelegd door het Handvest.
Daarom vallen de piketten niet onder de vrijheid van vergaderen,
zoals de Belgische overheid naar voor bracht, een vrijheid die in
bepaalde gevallen kan worden beperkt, want onderworpen aan het
politiereglement.
Geen debat op tegenspraak
Op basis van een eenzijdig verzoekschrift dient de rechter de
beweringen van de werkgever te controleren, en kan hij de
vakbonden oproepen. Het Comité stelt vast dat het zelden gebeurt
actualiteit9
dat de rechter deze laatsten oproept, want het gebeurt zelden dat
hun vraag om gehoord te worden, opgevolgd wordt. Bovendien is de
beslissing om een staking of piket te verbieden uitvoerbaar bij
voorraad. Gevolg : het recht om te staken en het recht om piketten
op te stellen zijn ontdaan van hun inhoud.
Het eenzijdig verzoekschrift vormt geen procedurele rechtvaardigheid.
De vakbonden kunnen niet systematisch ingrijpen voordat er een
bindend besluit wordt genomen en voordat de staking of het piket
werd gebroken. Waardoor ze verplicht worden om indien nodig een
nieuwe collectieve actie te beginnen. Dit gaat feitelijk om echte
beperkingen op het recht om te staken die niet in overeenstemming
zijn met het Handvest.
Een goede beslissing
De ACLVB is verheugd over dit besluit dat eens te meer België
confronteert met haar verantwoordelijkheden.
We kunnen betreuren dat het Comité niet minder terughoudend was
in zijn houding. Het heeft zich niet specifiek uitgesproken over de
praktijk van de dwangsommen. Het heeft geen beslissing genomen
over de vraag of betogingen en het uitdelen van pamfletten
(kwesties die door de Belgische overheid werden aangebracht)
integraal deel uitmaken van het recht op collectieve actie waardoor
ze dezelfde mate van bescherming zouden verdienen als de staking
en het piket.
Hoe dan ook, deze beslissing is bindend voor alle rechters, die naar
alle waarschijnlijkheid, niet meer in staat zullen zijn om een
eenzijdig verzoekschrift van een werkgever ontvankelijk te verklaren
met het oog op het verbieden van een staking of piket zonder de
concrete modaliteiten ervan te controleren.
Patricia DE MARCHI
VRIJUIT/MAART 2012