RIJWIELBANDEN VOOR COURANTENBEZORGERS

More documents

Recommendations

Info

$ve l\atholieke * Journalist$

"\X7"ederom kon een belangrijke stap worden gezet bij den opbouw der Kultuurkamer. Met ingang van 1 Aug. 1944 zal namelijk aan deze instelling een advocaat zijn verbonden, als gevolg waarvan aan de leden goeddeels kostelooze rechtsbijstand zal kunnen worden verleend. Deze rechtsbijstand beperkt zidh uiteraard tot de burgerrechtelijke geschillen, welke verband houden met de werkzaamheden, waarop de verplichting tot lidmaatschap is gegrond, De advocaat der Kultuurkamer zal zitting houden te 's-Gravenhage en te Arnhem, zoodat aan de reisbezwaren der leden zooveel mogelijk is tegemoet gekomen. Elk lid, dat rechtskundige hulp behoeft, wendt zich in eerste instantie tot zijn Vakgroep of Gilde, en derhalve nimmer rechtstreeks tot den advocaat. Indien de Vakgroep of het Gilde van meening is, dat het lid voor rechtsbijstand VRAGEN EN ANTWOORDEN BETREFFENDE ADVERTENTIES Alvorens tot het afdrukken van de derde vragen- en antwoordenlijst over te gaan, willen wij even ingaan op de door den schrijver van het artikel „De man die de klappen krijgt" in het ^vorige nummer van „De Pers" geslaakte verzuchting: „Heusch mijnheer, wij willen werkelijk wel goed, maar de moeilijkheden zijn zoo legio". Wij zijn het hier ten volle mee eens, want ook onzerzijds is er tijdens de in liet begin van dit jaar in verschillende plaatsen des lands gehouden besprekingen telkenmale op gewezen, dat het ambt van advertentie-chef — tegenwoordig meer nog dan voorheen — geenszins als een sinecure is te beschouwen. Moeilijkheden zijn er echter om overwonnen te worden, en het lectoraat van het Persgilde is er op zijn beurt niet om als boeman te spelen en op elk slakje zout te leggen, zooals enkelen geheel ten onrechte meenen, doch om hen, die met moeilijkheden te kampen hebben, zooveel als in zijn vermogen ligt, behulpzaam te zijn. Het tracht dit doel te verwezenlijken door voorlichtende artikelen in dit blad op te nemen en door het verstrekken van adviezen, hetzij schriftelijk of telefonisch, aan hen, die in twijfel verkeeren of een bepaalde advertentie wel of niet mag worden opgenomen. Laat men er echter wel aan denken, dat ook het Persgilde, in casu het lectoraat, niet op alle gestelde vragen een bevredigend antwoord kan geven; dit zal b.v. het geval zijn met annonces, welke door de Duitsche 6 of de in telexnoot nummer 2339 genoemde instanties beoordeeld moeten worden. Het zal immers een ieder duidelijk zijn, dat het Persgilde niet bekend is met de maatstaven, welke door deze instanties bij de beoordeeling van advertenties worden aangelegd en derhalve in 9 van de 10 gevallen niet anders zal kunnen doen, dan de vragenstellers naar een ander adres te verwijzen. Voor teksten, welke door de diverse Rijksbureaux of den Persdienst van de Departementen van Handel, Nijverheid en Scheepvaart en van Landbouw en Visscherij dienen te worden vrijgegeven, geldt uiteraard hetzelfde. Men wende zich hiervoor tot de in telexnoot 2339 aangegeven adressen. Eenigszins anders is het gesteld met advertenties, waarvoor geen verbodsbepalingen of richtlijnen bestaan, doch waarvan plaatsing momenteel in verband met de zeer beperkte plaatsruimte minder gewenscht is. Wij doelen hierbij op bladen, welke, ondanks hun meer of minder langen wachttijd, twee avonden achter elkaar een volkomen gelijkluidend overlijdensbericht opnemen of een plaatsruimte van 85 X 45 mm beschikbaar stellen voor het plaatsen van een annonce met foto van een verdwenen hond. Welk een volkomen nuttelooze verspilling van ruimte; wij willen hiermede niet zeggen, dat deze advertenties in het geheel niet geplaatst hadden moeten worden, doch wel, dat dit zoo beknopt mogelijk had moeten gebeuren, n.1. het overlijdensbericht één Rechtsbijstand voor i in aanmerking komt, verwijst zij het lid naar den advocaat onder afgifte van een daartoe strekkend bewijs. Ten aanzien van den rechtsbijstand worden de leden der Kultuurkamer onderscheiden in twee categorieën: 1. zij, die een inkomen hebben van niet meer dan ƒ3500.— per jaar; maal en de hondenadvertentie op een veel bescheidener formaat en zonder foto! De bespaarde ruimte had dan gebruikt kunnen worden voor het plaatsen van meerdere kleine annonces. En wat te zeggen van de heele lappen — dikwijls op het maximum toegestane formaat — welke, vooral in de provinciale bladen, worden afgestaan voor annonces van de z.g. „Sanitas"-winkels, die hun „wondermiddelen" nog als vanouds den goedgeloovigen kunnen blij ven aanbieden en zoodoende nog vele afnemers weten te vinden, die te laat tot de ontdekking komen, dat zij hun moeilijk verdiende geld veelal aan nietswaardige producten hebben uitgegeven. Daaraan moesten de bladen toch geen medewerking verkenen. Als men in sommige bladen de hoeveelheid van dergelijke advertenties ziet, trekt men onwillekeurig de conclusie, dat het dien bladen onverschillig is, op welke wijze de advertentie-kolommen worden gevuld, mits er maar geld in het laadje komt. Gelukkig behooren de laatstopgesomde voorbeelden tot de uitzonderingen en stellen verreweg de meeste bladen zich op het standpunt, dat zij hun lezers tegen zulke, voor de volksgemeenschap schadelijke, reclames dienen te beschermen, door de bedoelde advertenties te weigeren. In zekeren zin geldt het voorgaande ook ten aanzien van advertenties op geneeskundig gebied. De in het nummer yan November 1943 gepubliceerde aanwijzing no. 18 van den Gildeleider heeft sommigen advertentie-chefs blijkbaar aanleiding gegeven, alle advertenties voor geneesmiddelen of geneeswijzen te en van het Persgilde 2. a, zij, die een inkomen hebben van meer dan ƒ 3500.— per jaar; b. rechtspersonen, vennootschappen onder firma e.d. Aan alle leden wordt kostelooze rechtskundige hulp verleend voorzoover het betreft: het verstrekken van adviezen, en het redigeeren van contracten, verzoekschriften, ingebrekestellingen plaatsen en dan maar af te wachten, of er van de zijde van het Persgilde aanmerkingen worden gemaakt. Deze handelwijze is natuurlijk niet de juiste. In het artikel „De geneesmiddelencontróle" (zie „De Pers" van November 1943) is er reeds de aandacht op gevestigd, „dat de advertentiechef uiteindelijk de verantwoordelijke man is en blijft voor het advertentie-gedeelte, zoodat hij, nu hij niet over het advies van een controle-commissie kan beschikken, nog scherper dan voorheen dient op te letten". De advertentie-bureaux kunnen hem bij zijn beoordeeling zooveel mogelijk behulpzaam zijn, door dergelijke advertentie-opdrachten vergezeld te doen gaan van een afschrift van een attest van een dokter of een tot oordeelen bevoegde instantie. Nog een opmerking, betrekking hebbende op advertenties voor geneesmiddelen: den laatsten tijd is het enkele malen voorgekomen, dat dit soort advertenties aan de Presse-Abteilung ter goedkeuring wordt voorgelegd en dat deze instantie deze annonces ter plaatsing vrijgeeft. Het spreekt welhaast vanzelf, dat de door de PA. gegeven toestemming tot plaatsing alleen betrekking heeft op den tekst uit een militair oog- " punt beschouwd (dus e.v. vermelden van naam en adres van den producent) en dus geenszins wil zeggen, dat tegen het adverteeren met het aangeboden product geen bezwaar bestaat. Ware dit laatste wel het geval, dan zou de PA. zich met de werkzaamheden van een commissie van controle op geneeskundig gebied belasten en dat is geenszins haar bedoeling. en sommaties. Voorts wordt bij het innen van geldvorderingen zonder procedure, op de in de advocatuur gebruikelijke wijze, van alle leden een incasso-provisie ten bate van de Kultuurkamer geheven ten bedrage van 5 % van het geïncasseerde bedrag. Ten aanzien van het voeren van procedures geldt, dat de onder 1 bedoelde categorie kosteloos (derhalve op kosten van de Kultuurkamer) procedeert. De onder 2 Na deze algemeene beschouwingen nog een kleine opsomming van meer concrete aan het Vraag: Mag in advertenties brengst van collecten bekendgemaakt? de opwbrden tl. , Mogen versterkers te ruil of te koop worden gevraagd of aangeboden? Mogen advertenties van industrieele firma's alleen onder nummer worden geplaatst? Is het plaatsen van alle advertenties van het Instituut Koning te Haarlem verboden, of alleen van die, waarin grafologisch onderzoek van het handschrift wordt aangeboden? bedoelde categorie procedeert echter op eigen kosten; daartegenover staat natuurlijk, dat het lid in dat geval de vrijheid behoudt om zich van een anderen raadsman te voorzien dan den advocaat der Kultuurkamer. Tot procedeeren wordt slechts overgegaan, indien naar het oordeel van den advocaat de vordering of het verweer een behoorlijke kans van slagen biedt en het belang van het lid het procedeeren rechtvaardigt. Persgilde gestelde vragen en de daarop door het lectoraat gegeven antwoorden. Antwoord: Neen; het noemen van opbrengsten van collecten, gehouden door particuliere instellingen en vereenigingen van liefdadigheid e.d. organisaties is verboden. Neen; ingevolge het in telexnoot nummer 1928 bepaalde is het opnemen van advertenties betreffende den aankoop, den verkoop of het verhuren van radiotoestellen, luidsprekers, versterkers en alle onderdeden en voorwerpen, bestemd voor radio-installaties verboden. Dit verbod geldt voor dagbladen en tijdschriften, echter niet voor de bladen der betreffende vakgroepen. In principe mogen deze annonces inderdaad alleen onder nummer worden opgenomen. Er zijn echter tal van uitzonderingen mogelijk, welke den adverteerders wat meer vrijheid geven (zie hiervoor „De industrieele advertenties onder nummer in „De Pers" van November 1942). Heeft het adverteeren zónder vermelding van naam èn adres absoluut igeen zin, dan bestaat nog de mogelijkheid, bij de betreffende aL Heeling van de Presse-Abteilung ontheffing van het verbod aan te vragen. In dat geval dienen de advertentie-teksten in viervoud bij deze instantie te worden ingediend. Onder bedoeld verbod vallen alle advertenties van genoemd instituut. 7
De // mme now uit de tijdschriften Wat wèl en... wat niet mag r Binnenkort zullen ook de ontsierende en ook uit ander oogpunt ongewenschte diapositieve advertenties uit de tijdschriften verdwijnen. Zooals bekend, bestaan er voor de nieuwsbladen reeds lang voorschriften, welke het beeld van de advertentiepagina niet alleen een aesthetisch meer verantwoord aanzien hebben gegeven, maar tevens garandeeren, dat de eene adverteerder den ander niet ten koste van een stroom inkt wegdrukt en bovendien den tekst aan den anderen kant van het blad onleesbaar maakt. Tijdens een bespreking met een aantal tijdschriften-uitgevers kwam de wensch naar voren ook voor de periodieken dergelijke voorschriften uit te vaardigen, opdat het den goedwillenden uitgevers gemakkelijker zou zijn aan de eischen van de adverteerders weerstand te .bieden en er voor alle periodieken één lijn zou kunnen worden getrokken, waarmede ook de reclamebureaux rekening zouden kunnen houden (Zie de publicatie op pag. 9 van „De Pers" van Mei 1944). Uit diverse besprekingen is gebleken, dat men het voorloopig niet dienstig oordeelt, de voorschriften, welke voor de nieuwsbladen gelden zonder meer over te nemen. De te nemen maatregel zal uitsluitend gericht zijn tegen de diapositieve advertenties, hetzij lijncliché's, autolijncliché's of autotypieën, waarvan het volslagen effen zwarte gedeelte meer dan 25% van de annonce beslaat. Voor tijdschriften, welke in kleurendruk worden uitgevoerd, geldt daarbij hetzelfde voor een kleur als in de overige advertenties voor het zwart, ook indien in het effen vlak van een bepaalde kleur geen witte letters werden uitgespaard, maar een zwarte opdruk werd aangebracht. Wat het gevolg van dezen maatregel zal zijn kan het beste uit een aantal voorbeelden blijken. Hierbij komt duidelijk naar voren, hetgeen niet meer toegestaan zal zijp en wat, zij het wellicht niet bepaald gewenscht, voorloopig nog geplaatst zal mogen worden. Zoo zullen er evenals bij de regeling voor de nieuwsbladen grens- en twijfelgevallen bestaan, maar over „de zwarte moppen" zal geen misverstand kunnen rijzen en het is vooralsnog de hoofdzaak, dat deze thans ook uit de advertentiepagina's van de tijdschriften verdwijnen. Van de voorbeelden zijn geoorloofd de advertenties van: Kronenburg, v. Dongen en Lancöme; ongeoorloofd zijn die van: v. d. Kamp, Plaisier, Heemaf en Medo. 8
Page 1 and 2: AUGUSTUS 1944 ..•••r a r m MA
Page 3 and 4: te geven bij de toewijzing, was er
Page 5: den. Elke mogelijkheid, om den gesp
Page 9 and 10: MAXIMUM-ADVERTENTIEFORMATEN VOOR DE
Page 11: Fa. L. L. DE WOLFF GASTHUISSTRAAT 1

RIJWIELBANDEN VOOR COURANTENBEZORGERS

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?