SHIVA NATARAJA - Yoga Intervision

nataraja); dán is het zinvol om te gaan beginnen met leven in onthouding; immers, nu zijn we
daartoe gemotiveerd; als het ware “sadly motivated”; als de “animal triste” van de fransen
- dán kan het zijn dat een voorzichtig streven naar leven in onthouding aanvangt; indachtig het
shiva nataraja-principe dat het aannemen van de vorm leidt tot de inhoud waarvan de vorm de
uitdrukking is; indachtig het principe loslaten-toewenden / overstijgen-omvatten; dan is het
geen zelfpijniging of onmogelijke opgaaf die we onszelf opleggen wanneer we willen
toegroeien naar onthouding; dan staat het in het licht van ons einddoel: leven in en vanuit
eenheid als onze herwonnen natuurlijke staat
- daarmee heb ik nóg niet voldoende aandacht aan onze sexualiteit besteed; met name het
aspect ervan dat passie heet verdient nog te worden aangestipt; maar vóór ik dat doe, merk ik
eerst op dat het los komen van jezelf, van je zorgen, van het “jezelf op dat moment dus”, ook
reeds in de aanloop naar het orgasme het geval is; zowel als in de nabeleving ervan óók; of
liever: het is een soort curve; die begint met een geleidelijk verlies van identificaties, een
geleidelijk voortschrijdend zelfbesefverlies terwijl je er toch nog bent, hetgeen vervolgens
overgaat naar het totaal verlies ervan; waarna geleidelijk de eerdere identificaties weer
terugkeren; en daarmee het “triste” van zo even; sorry dat ik het nog eens herhaal
- de verbinding nu met het spirituele ligt dáárin, ook dat herhaal ik nog eens, dat ons gevraagd
wordt dit fenomeen te doorzien; te leren begrijpen dat de orgastisch-sexuele staat ons leren
kan dat we permanent in een dergelijk staat kunnen leven; dat wil zeggen: permanent zonder
de last van ons ego; permanent zonder de last die we normaliter hebben van dat ego en de
verdediging ervan; dat we permanent in overgave kunnen leven, enz.; dáárin is het dan ook
dat voor mij het sacrale -, het heilige karakter besloten ligt, van gezamenlijke, in wederzijdse
liefde beleefde sexualiteit … het elkaar gunnen en geven van die afschaduwing van
“samadhi”, van die eenheidservaring waarnaar we zo verlangen en die onze ware natuur is;
dat samen vieren … beoefening van tantrisch sexuele praktijken bepleit ik echter niet; hoewel
wat ik zo even zei daarbij reeds dicht in de buurt komt; en vertrouw al helemaal niet de
zogenaamde tantrische leermeesters die dit zélve met jou willen beoefenen; nee, tantra is mijn
weg niet; mijn weg bestaat uit het, onderweg als vanzelf wegvallen van mijn sexuele drive;
deze, wederom als vanzelf, te vervangen door andere, even tedere, zo niet eindeloos tederder
uitdrukkingen van liefde
- de onthoudingskant van sexualiteit nu afsluitend wil ik tenslotte wijzen op het feit dat er
geen enkel gezondheidsrisico aan onthouding verbonden is; sexualiteit is geen “need” als
voedsel, water, kleding, beschutting, medemenselijk contact; we kúnnen dus zónder; en dat
gebeurt ook; binnen de spirituele weg is dat, zoals reeds bij herhaling opgemerkt, zelfs
meestal standaard; de gedachte erachter is namelijk óók dat onthouding leidt tot het tot
beschikking komen van een enorm potentieel aan energie; in het hindoeïsme noemt men die
energie “ojas” (zoek dat maar eens op via google); ook de chacrafilosofie gaat uit van een
soortgelijke gedachte; de gedachte dus van het naar een hoger plan brengen van die energie;
dus wees niet bang voor welk risico ook
- maar goed, ik zou dus nog wat nader in gaan op het aspect passie; dat had ik nog terzijde
gelaten; de passie waarvan jij op een gegeven moment zei dat je die de laatste jaren t.o.v.
eventuele partners miste; al weet ik niet of je de passie bedoelde waar ik het nu over ga
hebben; neem mij dat dan niet kwalijk; welnu, wat ik met passie bedoel onderscheidt zich van
het geleidelijke proces dat naar een orgasme leidt; passie onderscheidt zich van het
geleidelijke “daarna weer terug naar onze psychologische/psychosociale/ego-werkelijkheid”;
35