DE KATHOLIEKE PERS

More documents

Recommendations

Info

$ve l\atholieke * Journalist$

Pag, 412 missie der rechtspositie". Het is een rapport op korten termijn en het is een kort rapport. Wat lofwaardig zou zijn, wanneer men kort maar krachtig te zien kreeg, wat we van dit „vastgestelde, maar goed te keuren" rapport hebben te verwachten. Er staan merkwaardige dingen in dit rapport. Dit bijvoorbeeld: 4a. Het bezwaar van onmogelijkheid (van wat? wij veronderstellen van de eisenen van het rapport. maar welke eischen? B.) door den slechten economischen toestand, zal naar de meening der commissie moeten worden ondervangen door het overwegen van middelen teneinde een slechte financieele toestand, waar noodig, te verbeteren, in elk geval dit bezwaar uit den weg te ruimen. Wanneer we aannemen, dat die „onmogelijkheid" bestaat in den slechten financieelen toestand van een bepaald bedrijf, dan vragen we, wat bedoelt de commissie dan met „ondervangen", met „overwegen van middelen", met „uit den weg te ruimen". Geldgebrek? Hoe wil men dat verbeteren? Door het financieel beheer van een bepaald blad voor eenigen tijd aan een paar journalisten over te laten? En wat doet dat „waar noodig" komisch aan in dit verband. Er zijn dus ook slechte financieele toestanden, die geen verbetering noodig hebben. Op 4a volgt onmiddellijk 4b: Deze middelen zijn: overleg, samenwerking, ordening, steun van invloedrijke personen. „Deze middelen"! Is er al van middelen sprake geweest? Bij de tooverwoorden „overleg, samenwerking, ordening (men had er nog gerust aan toe kunnen voegen, verstandhouding, wederzijdsch begrip, hartelijke betrekkingen enz.) voegt zich nog de steun van invloedrijke personen. Steun tot wat? Instandhouding van noodlijdenden kranten of van noodlijdende journalisten? Wie kiest die drie vertrouwensmannen uit het midden der commissie, waarover in artikel 5a sprake van is. Kiest de commissie die? De zinsnede over het collectief arbeidscontract in 3b heeft geen enkele zin, wanneer niet „kort" wordt aangegeven, wat er o.a. in dat collectief contract moet staan. De eisch van 2c, welke „ten genoegen" van de directies en hoofdredacties zullen moeten zijn, worden niet omschreven. Wenscht mende journalisten een soort proefstuk te laten maken, alvorens ze tot de vereeniging worden toegelaten en in de voordeelen van een collectief contract kunnen deelen. Dat zou zoo gek niet zijn, omdat hiermede zoowel natuurlijke aanleg (waarover van Lamsweerde spreekt) en door studie verworven ontwikkeling konden getoetst worden. Examinatoren zouden eenige hoofdredacteuren kunnen zijn (uit de „club" of niet, het doet er niet toe). Het zijn allemaal vragen, die we hier dn het donkere Zuiden moeilijk kunnen beantwoorden. Of zijn er ook nog andere landstreken, waar men den laat sten tijd de SEPTEMBER 1939 - No. 158 ontwikkeling van de vereeniging en van. de moeilijkheden in de vereeniging niet meer volgen kan. Alvorens de vereeniging „als zoodanig" ageeren kan voor iets, moet er eenstemmigheid bereikt worden (al was het alleen maar om het optreden van onderkruipers te voorkomen bij een van onze toekomstige glorieuse stakingen! Maar alvorens eenheid mogelijk is, moeten we elkaar begrijpen, elkaar precies zeggen wat we willen en met de door van Lamsweerde bepleite openhartigheid. Over belangstelling zal men daar niet te klagen hebben. Vóór we weten, wat de vereeniging wil, hebben incidenteele besprekingen met directies weinig waarde. Het feit, dat het laatst-verschenen nummer van ons orgaan gedateerd is Juli-Augustus doet mij vreezen, dat deze regels eerst in de tweede helft van September gepubliceerd zullen worden. Misschien zijn deze vragen dan al reeds beantwoord door de besprekingen in een ailgemeene vergadering. In dat geval mogen de leden den schrijver verontschuldigen, die zijn vragen op 23 Juli op papier zette. Kerkrade. B. BEKMAN. KANTTEEKENING TEGEN MYSTIFICATIE. Het is niet mijn gewoonte, om den redactioneelen inhoud van ons orgaan van commentaren en terechtwijzingen te voorzien, maar dezen keer maak ik gaarne gebruik van de mij geboden gelegenheid voor het maken van een paar kantteekeningen. Collega Bekman stelt vele vragen, welke ik niet alle zal trachten te beantwoorden. Slechts een paar wil ik naar voren halen, teneinde de vorming van legendes te stuiten. „Wat gebeurde er achter de schermen, vraagt inzender, dat het hoofdbestuur zich zoo sterk tegen het woord vakvereeniging keerde, zonder ook maar te spreken over een eventueele woord-inhoud". Wie op de Utrechtsche vergadering geweest is, kan weten, dat het bestuur zich juist daarom tegen het woord kantte, omdat de inhoud daarvan verwarrend en onzeker is. Er zijn kringen die bij dat woord — terecht of ten onrechte — denken aan de strijdmethoden van vroeger; er zijn vereenigingsleden, die hun organisatie niet de richting willen in sturen van een „vakvereeniging" in den zin, zooals zij die term verstaan. Ik ben ervan overtuigd, dat Noord-Holland zich niet schaart achter de meest extreme opvattingen van het woord. Blijkens het verslag van de vergadering van Noord- Holland in ons vorig orgaan wil de voorzitter van de Noord-Hollandsche groep „een geheel andere richting in nieuwen geest". Maar ik geloof te mogen betwijfelen of alle leden die bedoeling (waarvan de draagwijdte ook nog klaarder omschreven zou kunnen worden) wel hebben kunnen lezen in de term „vakvereeniging",
SEPTEMBER 1939 - No. 158 welke term door N.-Hollonders zoozeer beschouwd werd als de belichaming van hun bedoelingen, dat zij er geen afstand van wilden doen. Het bestuur was van meening, dat de groep N.-Holland, ook zonder deze aldus geformuleerde motie zou kunnen bereiken wat zij wilde, doch dat zij met handhaving van de iterm „vakvereeniging" een onnoodige tegenkanting opwekte en aanwakkerde. Vandaar dat het bestuur N.-Holland in overweging gaf deze motie in te trekken, subsidiair een andere geformuleerde motie voorstelde. Laten wij thans niet langer vechten over het woord en over den inhoud van dat woord. Ik vrees, dat daar bezwaarlijk eenstemmigheid over bereikt zal worden. Wil Noord-Holland een nieuwe richting en een nieuwen geest, laat zij dat dan in duidelijke en scherp preciseerende woorden zeggen. De leden kunnen er zich dan over uitspreken; het bestuur weet dan wat de vereeniging wil en de vereeniging weet dan precies wat zij gewild heeft en behoort dan ook de consequenties daarvan te dragen. Laten wij concreet zijn en reëel en niet naar elkander slaan en steken door een rookgordijn van een mysteriewoord. En nu de tweede legende-vorming, welke met de eerste annex is. Welke voorwaarden aanvaardde het bestuur van eenige hoofdredacteuren? Van voorwaarden is mij niets bekend en ik verklaar zelfs niet te begrijpen, waarop de voorzitter van Noord- Holland, wien collega Bekman naspreekt, kan hebben gezinspeeld. De kwestie der zoo geheimzinnige hoofdredacteurengroepeering is eenvoudig deze: Eenige hoofdredacteuren hadden zich in een zeker verband of groepeering vereenigd om op gezette tijden met elkander actueele onderwerpen te bespreken, welke zij voor zich van belang achtten. Zij hielden zich ervan overtuigd, dat zij hiermede op een terrein bleven, dat geheel buiten de activiteit van de vereeniging lag. Toch zag het bestuur een gevaar in het vereenigd optreden van een groep journalisten los van elk verenigingsverband, wat in de toekomst misschien zou kunnen uitgroeien tot een afgesplitste organisatie, en heeft het een compromis weten te bereiken, waardoor de besprekingen van deze groepeering in verenigingsverband zijn ingeschakeld op de manier, zooals in het orgaan is medegedeeld. Daaruit trekt de groepeering terecht de consequentie, dat de leden van deze groepeering ook lid van de vereeniging behooren te zijn. Het bestuur beoogt niets met deze „club", het achtte het alleen ongewenscht, dat deze club op eigen gelegenheid door bleef zeilen. Tot de groepeering behooren zoowel hoofdredacteuren, die reeds lang lid onzer vereeniging waren, als hoofdredacteuren, die eerst na ge- Pag. 413 noemd compromis als lid toetraden. De meesten behooren tot de eerstgenoemde categorie. De groepeering beweegt zich op een terrein, welke het terrein van onze vereenigings-actie niet raakt, zoodat elke gedachte bijv. aan bereiking van onze rechtspositie langs dezen weg daaraan volmaakt vreemd is. Ten slotte de vraag, waarom het rapport over de rechtspositie niet op de algemeene vergadering ter sprake is gebracht. Dat rapport is door mij wel degelijk in Utrecht vermeld met een summiere aanduiding van hetgeen ik de quintessens van het rapport achtte. De mededeeling schijnt echter weggespoeld te zijn in de hooggaande golven der discussie. Hoewel ik het rapport dus wel vermeldde, meende ik echter niet gerechtigd te zijn, het in extenso voor te lezen, omdat het bestuur, aan wien dat rapport was uitgebracht, nog geen gelegenheid had gehad het te bestudeeren en te behandelen. De leden zullen evenwel gelegenheid genoeg krijgen hun meening daarover ten beste te geven. Mr. H. F. A. GEISE. De beurs aan de Universiteit te Rijssel Wij vestigen nog eens de aandacht op de mededeeling in ons vorig orgaan betreffende een beurs voor de studie in de Katholieke Journalistiek aan de Universiteit te Rijssel. Bij den secretaris kwam geen enkel verzoek om inlichtingen binnen. Wij hebben ons afgevraagd of er dan geen enkele jonge katholieke journalist is, die hierin de zoo lang begeerde toekomstmogelijkheid ziet. Het zou droevig zijn, indien het zoo ware. De mogelijkheid bestaat intusschen ook, dat sommigen zich direct tot den rector magnificus dier universiteit hebben gericht, wiens adres wij in het vorige orgaan mede hadden opgegeven. Wij willen het hopen. Wij kunnen intusschen nog mededeelen, dat de geheele beurs fr. 12.000 bedraagt, voor een studie van twee jaar fr. 6000 of voor een studie van drie jaar fr. 4000 per jaar. Zakgeld inbegrepen zullen de kosten — indien men huisvesting neemt in het studentenhuis — iets meer bedragen n.1. ongeveer fr. 8000. Het concours tusschen de candidaten zou in een voor iederen candidaat aan te wijzen plaats in Nederland worden gehouden op 29 September en drie uur duren, gedeeltelijk in het Hollandsen, gedeeltelijk in het Fransch. Op 15 October zal de uitslag worden bekend gemaakt.
Page 1 and 2: NUMMER 158 SEPTEMBER 1939 DE KATHOL
Page 3: SEPTEMBER 1939 - No. 158 brengen va
Page 7 and 8: SEPTEMBER 1939 - No. 158 Pc^- 415 o
Page 9 and 10: SEPTEMBER 1939 - No. 158 [Jit de Ve

DE KATHOLIEKE PERS

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?