Inhoudsopgave richtlijn Beroerte concept 12-3-07 - NVVC

en werkgroepen die de vragen beantwoordden werden aan het werk gezet. In een negental
plenaire en vele kleinere vergaderingen zijn de onderwerpen beschreven, na zorgvuldige
bestudering van de literatuur, weging van het wetenschappelijke gewicht en opstellen van
conceptteksten. Alle onderwerpen werden plenair besproken en het geheel werd aan de
diverse wetenschappelijke verenigingen voorgelegd ter fiattering.
Voor de onderwerpen die niet in deze multidisciplinaire richtlijn aan de orde komen, wordt
verwezen naar de richtlijn Beroerte uit 2000, en naar monodisciplinaire richtlijnen:
Revalidatie na een Beroerte (Nederlandse Hartstichting 2001), Ergotherapierichtlijn Beroerte
(NVE 2005) en de Praktijkrichtlijn Beroerte (KNGF 2006).
Voor de komende jaren verwacht de richtlijnvoorbereidingsgroep een verdere ontwikkeling
van de acute behandeling van het herseninfarct. Diagnostische technieken zullen
behandelaars beter in staat stellen de juiste patiënt voor de juiste behandeling te selecteren.
Endovasculaire behandeling zal op grotere schaal zijn intrede doen. In eerste instantie als te
ontwikkelen strategie waarvan de kosteneffectiviteit nog aangetoond dient te worden, en
mogelijk als aangetoond effectieve behandeling in de verdere toekomst. Er worden op dit
moment tekorten geconstateerd in de uitvoering en coördinatie van de chronische zorg na
een beroerte. Experimenten met diverse modellen van zorg vinden plaats en de komende
jaren zal blijken wat kosteneffectieve modaliteiten zullen zijn.
Na de laatste bijeenkomst van de werkgroep werden de resultaten van het ECASS-3
onderzoek gepubliceerd (Hacke 2008). In een gerandomiseerde opzet werden de resultaten
van intraveneuze toediening van rt-PA vergeleken met placebobehandeling in 821 patiënten
met een acuut herseninfarct, bij wie trombolyse binnen 3 uur niet mogelijk was, en die het
studiegeneesmiddel binnen 3 tot 4 uur (of na een studiewijziging binnen 3 tot 4,5 uur) na het
begin van de verschijnselen konden ontvangen. Een gunstige uitkomst na 90 dagen
(gemodificeerde Rankin schaal 0 of 1) trad in de behandelde groep op in 52,4%, tegen
45,2% in de placebogroep (odds ratio 1,34; 95% betrouwbaarheidsinterval 1,02–1,76)
Bloedingen kwamen vaker in de behandelde groep voor (27,0% vs 17,6%; p=0,001; de
sterfte verschilde niet (7,7% versus 8,4%; p=0,68). Vergeleken met placebo leidt
intraveneuze toediening van rt-PA tussen 3 en 4,5 uur na het begin van focale cerebrale
ischemie, tot een significant verbeterde klinische uitkomst.
Doelstelling
Deze richtlijn is een document met aanbevelingen en handelingsinstructies ter ondersteuning
van de dagelijkse praktijkvoering voor alle zorgverleners die te maken hebben met
de zorg voor patiënten met een beroerte en met hun directe omgeving.
Het accent in de richtlijn wordt gelegd op die aspecten waar knelpunten worden
gesignaleerd en waar relevante nieuwe ontwikkelingen worden gezien. Belangrijke punten
zijn:
a. De acute fase: snelle herkenning van een beroerte, adequate diagnostiek en tijdige
behandeling.
b. De revalidatiefase: stimuleren van activiteit, beperken van de gevolgen van een
beroerte en voorkómen van complicaties. De revalidatiefase start bij opname.
c. Algemene zorgaspecten: neuropsychologische gevolgen, organisatie chronische zorg,
secundaire preventie, ondersteuning patiënten en mantelzorgers.
Richtlijn Beroerte, 2008
4 Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO