Vel 79. 305 Tweede Kamer. 14dc VERGADERING

331
14de VERGADERING. — 29 OCïOBER 1924,
66. [Vaststelling eèner nieuwe Tariefwet.
(Fleskens e. a.)
penmakers zii'n niet mijn committenten. Er is meer reden
om aan te nemen — ofschoon ik het niet wil doen — dat,
waar de Vrij heidshond in verband met dit wetsontwerp een
informatiebureau heeft opgericht, de leden van dien bond ala
kl'achtenbus fungeeren.
Mijnheer de Voorzitter! Ik herhaal, dit amendement is
mij ingegeven door het algemeen belang. Ik hoop, dat de
Minister er tegenover een welwillende houding zal aannemen
en dat de Kamer het zal aanvaarden.
Het amendement van de heeren Fleskens en Bongaerts
'(Stuk n°. 23, I) wordt ondersteund door de heeren Bulten,
van Voorst tot Voorst, Fruytier, van Rijzewijk en Wintermans
en maakt mitsdien een onderwerp van beraadslaging
uit.
De heer Tan den Heuvel: Mijnheer de Voorzitter! De heer
Fleskens heeft, als ik hem goed begrepen heb, met de toelichting
van zijn amendement aannemelijk willen maken,
dat zijn amendement drie gunstige gevolgen zou hebben:
1° het zou de schatkist aan geld helpen, 2° het zou de klomenindustrie
helpen en 3° (een negatief resultaat) het zou
Se klompen niet duurder maken.
Mijnheer de Voorzitter! Ik heb met veel belangstelling
naar dat betoog geluisterd, maar de heer Fleskens heeft mij
niet kunnen overtuigen, dat dit alles inderdaad bereikt zal
kunnen worden.
De werking van dit invoerrecht kan drieërlei zijn:
In de eerste plaats kan de importeur het recht voor zijn
rekening nemen. Dan is de schatkist geholpen en ook de
ebruiker is geholpen, want de klompen worden niet duurer,
maar dan is de klompenindustrie niet geholpen. Ik be-
f
grijp althans niet, wanneer voor hetzelfde bedrag een zelfde
hoeveelheid klompen zou worden ingevoerd, hoe de klompenindustriei
daarmee 1 geholpen zou zijn.
Een tweede mogelijkheid is, dat de importeur het recht
legt op den prijs. Dan krijgt de schatkist ook het geld, de
klompenindustrie is wellicht geholpen, maar dan worden de
klompen waarschijnlijk duurder, en zijn dus maar weer twee
'doeleinden' bereikt.
Een derde werking is, dat het invoerrecht werkt als een
invoerverbod, dat de importeur van den invoer afziet, en dus
geen klompen worden ingevoerd. Ik zou dit op zich zelf geen
schadelijke werking vinden, want de mogelijkheid zou volstrekt
niet zijn uitgesloten, dat op deze wijze de klompen niet
'duurder zouden worden, daar de klompenindustrie door grootere
productie goedkooper zou kunnen produceeren.
In dit geval zijn maar weer twee doeleinden bereikt, omdat
'de schatkist dan niets krijgt.
Om dit echter langs een omweg te bereiken, lijkt mij niet
wenschelijk. Er zijn ook gemengde werkingen denkbaar,
waarbij noch het een noch het ander als eenig gevolg optreedt.
In dat geval blijven de gemaakte opmerkingen, zij het
jn verminderde mate ? van kracht.
Van_ welken kant ik de zaak ook bezie, ik kan mij niet
vereenigen met het amendement van den heer Fleskens,
vooral omdat dit amendement niet thuisbehoort in deze
Tariefwet. De duidelijk vooropgezette bedoeling om de klompenindustrie
te beschermen — wat ik op zich zelf volstrekt
niet verkeerd vind, maar wat men, indien noodig, niet bij
deze Tariefwet moet doen, maar bij een afzonderlijke regeling—-zou
voor dit punt recht geven aan degenen, die, thans
ten onrechte, deze Tariefwet van protectionistische tendensen
beschuldigen.
_ Een tweede bezwaar tegen het amendement is, dat het ook
in een ander opzicht afwijkt van den opzet van deze wet,
omdat wijihier nl. _ te doen hebben met een eerste levensbehoefte.
De duidelijk vooropgezette bedoeling bij deze herziening
is om de eerste levensbehoeften vrij te stellen, en wat
de heeren dnarvan ook zegden, die bedoeling is de Minister
getrouw gebleven. Het lijstje, dat de heer van der Waerden
Heelt gegeven om aan te toonen, dat er eerste levensbehoeften
zijn, welke belast worden, had geen waarde, omdat dat alles
betrol zaken, die wel eens een enkelen keer worden gebruikt
maar geen beteekenende uitgaaf vormen.
(van den Heuvel e. a.)
De Voorzitter: Ik hoop, dat de heer van den Heuvel zich
door de interrupties niet zal laten verleiden terug te treden
in de algemeene beschouwingen.
De heer van den Heuvel: Ik merkte alleen op, dat toti
dusverre de eerste levensbehoeften door deze wet niet zijn
belast geworden, en de Minister heeft door overneming van
het borstel- en boender-amendement van den heer Vliegen
getoond, dat hij in die richting zoover wil gaan als eenigs*
zins mogelijk is. Hier geldt het inderdaad een eerste levensbehoefte.
De cijfers, die de heer Fleskens ter verdediging
van het amendement heeft gegeven, zijn juist de scherpste
bestrijding er van. Hij heeft gezegd, dat 6 millioen paar van
buiten worden ingevoerd en 6 millioen hier worden gemaakt.
Dat is samen 12 millioen, dit is voor een waarde van minstens
15 millioen. Dat is een niet onbeteekenend bedTag. Wanneer
men dan bovendien bedenkt, dat die klompen bijna uitsluitend
worden gedragen door ten hoogste 1/5 van de Nederlandsche_
bevolking, en wel op het platteland, want in de
steden ziet men bijna geen klompen, en als men daarbij in
het oog vat, dat, al worden zij wel door een enkelen welgestelde
gedragen, het gros er van gedragen wordt door het
minst draagkrachtige deel der plattelandsbevolking, nl. door
de boerenarbeiders, dan ziet men, dat men hier te doen heeft
met een uitgaaf, die periodiek tot een vrij belangrijk bedrag
in ieder arbeidersgezin weerkeert.
Bovendien geldt het hier niet een verhooging van 5 tot 8
pet., maar een verhooging van 0 tot 8 pet., en al mag men
nu aannemen, dat een verhooging van 5 tot 8 pet. niet bepaald
tot prijsverhooging behoeft te leiden, het is toch niet
aan te nemen, dat van een verhooging van 0 tot 8 pet. geen
verhooging het gevolg zal zijn. Daarom, omdat dit amendement
niet past in de bedoeling van deze Tariefwet, geloof
ik, dat de Kamer goed zal doen, met ten aanzien van dit
amendement te volgen den raad, dien de heer van Vuuren
ten aanzien van een ander amendement gisteren ga", nl. voorloopig
het niet aan te nemen.
De heer Fruytier: Mijnheer de Voorzitter I Ik zou willen
beginnen met den heer van den Heuvel te vragen, hoe hij
staat tegenover den geheelen post. Hij wijst het invoerrecht
op klompen af, omdat die worden gedragen door het minst
draagkrachtige deel van onze bevolking, maar er is een ander,
evenzeer weinig draagkrachtig deel van onze bevolking, dat
schoenen draagt.
De heer van den Heuvel zegt, dat 1/5 deel der bevolking
klompen draagt. Daar staat tegenover, dat er veel meer personen
zijn, niet alleen in de gezinnen van de rijksten, maar
ook in die van de armsten, die schoenen dragen, zoodat de
heer van den Heuvel, consequent blijvende, het geheele volgnummer
zou moeten afwijzen.
Verder wil ik den heer van den Heuvel niet volgen in zijn
academisch overzicht wat betreft het dragen en het fabriceeren
van klompen. Hij schijnt echter niet voldoende op de
hoogte te zijn van het bedrijf.
In het klompenmakersbedrijf is een groote factor het koopen
van het klompenhout. Het is een feit, dat door de gunstiger
arbeids- en productievoorwaarden in het buitenland
het klompenhout door de buitenlandsche klompenmakers
tegen hoogeren prijs kan worden gekocht dan de Nederlandsche
klompenmakers er voor kunnen betalen. Het gevolg
daarvan is, dat jaarlijks uit Nederland groote hoeveelheden
klompenhout worden ingevoerd vooral in België, maar ook
in Duitschland. Het hout wordt daar verwerkt to't klompen,
die later tegen concurreerende prijzen in Nederland worden
ingevoerd. *
Is het nu mogelijk, door deze heffing onze industrie de
gelegenheid te geven, ^tegen meer concurreerende prijzen het
hout in Nederland te koopen en de klompen, die hier noodig
7 'iJ n , in^? 13 land te verwerken? Ik zie die mogelijkheid door
deze hefiing wel geschapen. In zou er de Kamer dan ook op
willen wijzen, dat de aanneming van dit amendement niet
zoozeer la het directe belang van de klompenmakers, als wel
het directe belang van de werkgelegenheid in deze industrie,
die vooral in de laatste jaren veel geleden heeft.