Vel 79. 305 Tweede Kamer. 14dc VERGADERING

332
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Fruytier e. a.)
Ik beveel daarom het amendement van den heer Fleskens
bij de Kamer aan.
De heer Braat: Mijnheer de Voorzitter! Ik zou de Kamer
in overweging willen geven, het amendement van den heer
Fleskens niet te aanvaarden en dus den invoer van klompen
onbelast te laten.
De Iklompen zijn artikelen, die voor het overgroote deel
gedragen worden door de arbeiders en boeren op het platteland
en die zeiker niet duurder mogen gemaakt worden, dan
ze nu reeds zijn.
Veel werk, dat door de door mij bedoelde arbeiders moet
worden verricht, kan in vele gevallen niet op schoenen
gedaan worden.
De klompen zijn momenteel te duur. Groote-mansklompen
kosten nu f 2,50 per jaar, terwijl de prijs vóór den oorlog
van 80 tot 100 cent liep. Men Ikan veilig aannemen, dat de
prijs van de klompen op het oogenblilk 2^-maal zoo hoog "'s
als vóór den oorlog.
Mijnheer de Voorzitter! De heer Fleskens heeft gezegd,
dat het in het 'belang van de industrie zou zijn, wanneer
zijn amendement werd aangenomen. Er zijn echter bij alle
artikelen industrieën te noemen, in wier belang de heffing
niet en wèl zou zijn. Men kan zoo wel alle amendementen
op verschillende manieren verdedigen. Het kan best mogelijk
zijn, dat door een bepaald amendement een zekere
industrie wordt geholpen, maar daar staat tegenover, dat er
veel meer menschen zijn, die meer moeten betalen.
Ik moet ten aanzien van het betoog van den heer van den
Heuvel opmerlken, dat zijn betoog nu heel anders luidt dan
het geklonken heeft bij de heffingsvoorstellen van ongeveer
dezelfde soort artikelen in deze Kamer. Hij is in deze
eenigszins uit zijn rol gevallen! Hij spreekt nu van een
eerste levensbehoefte, maar er zijn meer artikelen behandeld,
die men onder die groep zou kunnen onderbrengen.
Maar den was de heer van den Heuvel er niet tegen. Nu het
gaat over klompen, een artikel, dat speciaal ten plattelande
wordt gebruikt, treedt oolk de heer van den Heuvel in het
krijt, blijlkbaar om de kiezers ten plattelande in het gevlei te
komen. Andere dingen, in dit wetsontwerp genoemd, zijn
ook eerste levensbehoeften, welke ten plattelande worden
gebruikt. Ik begrijp den heer van den Heuvel niet best. Hii
Ikan blijkbaar twee kanten uitgaan. Het eene oogenblilk
spreekt hij zus en het andere oogenblik zoo.
_ De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Deze ongetwijfeld belangwekkende discussie gaat min
of meer buiten de Regeering om. De heer Fleskens wil bij
amendement in den post 108 ook klompen opnemen. l'echnisch
is daartegen geen bezwaar. Ik bedoel daarmede, dat
klompen, evenals vele andere artikelen, een artikel is, dat
in den vorm. waarin het hier wordt ingevoerd, ook aan den
gebruiker wordt afgeleverd en dus geheel voldoet aan het
criterium van toonbankartikel, welk criterium de Regeering
aan den opzet van dit tarief ten grondslag heeft gelegd.
Maar de Regeering heeft nog iets anders gedaan. Zij heeft
bij het oorspronkelijk ontwerp, zooal.s het bij de Kamer is
ingediend, en dat later door artikel 43 eenigszins is gewijzigd.
getracht het aantal vrijstellingen, dat er volgens
het oude tarief was, uit te breiden. Natuurlijk was rnetdien
gedaehtencang in strijd om het aantal vrijstellingen in te
krimpen. M. a. w. in den opzet van het ontwerp behoorde
niet thuis, dat artikelen van een aard als deze, als zij vrij
waren onder het oude tarief, in het nieuwe tarief belast
zouden worden. Natuurlijk komt het amendement van den
geachten afgevaardigde met die opvatting, welke óók aan
het tarief ten grondslag ligt, wel in strijd.
Terwiil dus eenerzijds in technischen zin het amendement
kan geacht worden binnen het kader van het wetsontwerp
te liggen, anderzijds is het, naar het mij voorkomt, niet in
overeenstemming met een van de andere opvattingen, welke
aan het tarief ten grondslag liggen.
Er is nu een amendement en daarover hebben verschillende
personen hun licht doen schijnen. Daarom zeg ik hier hetzelf
de, wat ik over het amendement van den heer Ter Hall
heb gezegd. Te meer, waar gebleken is, dat er in de Kamer
(Minister Colijn e.a.)
zooveel verschillende meeningen bestaan. Ik laat daarom de
beslissing aan de Kamer over.
De h eer Bierema heeft een amendement ingediend, strekkende
om den post van de schoenen van 8 pet. op 5 pet. terug
te brengen. Hij heeft dat amendement verdedigd op grond
van het feit, dat de schoen een artikel is, dat in ieder gezin
wordt gebruikt, dat somwijlen bij groote hoeveelheden wordt
gebruikt en dat geenszins altijd een luxe artikel is. Dat is
volkomen waar, maar er staan in dezen post ook tal van
dingen, welke wel als luxe artikelen zijn te beschouwen.
Wanneer men b.v. heeft met goud bestikte muiltjes, dan
vallen deze er ook onder, en dat geldt voor zeer veel duur
schoenwerk. dat van uit het buitenland wordt ingevoerd.
En daarom heb ik geen vrijmoedigheid om het recht op deze
geheele groep te verlagen, te meer niet, omdat het weer
31 ton kosten zou. Ik moet dus bezwaar maken tegen het
amendement van den heer Bierema en laat de beslissing over
het amendement van den heer Fleskens aan het oordeel van
de Kamer over.
De heer Bierema: Mijnheer de Voorzitter! Ik heb met
leedwezen vernomen, dat de Minister bezwaar maakt tegen
mijn amendement. Ik kan niet ontlkennen, dat onder dezen
post artikelen voorkomen, die tot de luxe-artikelen behooren,
maar wanneer ik van den Minister maar eenige aanwijzing
gekregen had, dat hij zijn medewerlking zou willen verleenen
tot verlaging van het invoerrecht voor schoenen, zou
ik trachten deze onder een aparten post te brengen. Waar ik
echter niet den indruk heb gekregen, dat de Minister daartoe
bereid zou zijn, meen ik in de gegeven omstandigheden mijn
amendement te moeten handhaven.
De heer Fleskens: Mijnheer de Voorzitter! Ik ben dankbaar
voor de houding van den Minister tegenover mijn
amendement, dat hij ter beslissing aan de Kamer overlaat.
Ik meen te kunnen volstaan met aan de Kamer mijn amendement
aan te bevelen.
De heer Dresselhnyg: Mijnheer de Voorzitter! Ik wil even
constateeren, dat deze debatten voor iemand, die de zaken
gevolgd heeft, eenige verwarring moeten opleveren. Wij
hebben den heer van den Heuvel met klem hooren betoogen.
dat hij ter wille van de belangen van het platteland geen
recht op klompen geheven wil zien, en de heer Fleskens
heeft betoogd, dat de klompen niet duurder zullen worden;
ik meen zelfs, dat hij een oogenblik sprak van goedkooper.
De Minister heeft zich daarover niet uitgelaten. Maar nu
zulke groote belangen voor een groote bevolkingsgroep op
het spel staan, moeten wij toch meer zekerheid hebben. De
heer van den Heuvel heeft ten slotte bij de algemeene beschouwingen
deze uitdrukking gebruikt, dat een bewijs van
een verband tusschen hoogere invoerrechten en duur leven
niet is geleverd en het tegendeel dikwijls is gezien. Dat lijkt
op hetgeen de neer Fleskens zegt. Maar de Minister heeft op
22 October bij de algemeene beschouwingen gezegd:
,,Mijnheer de Voorzitter! Op de gronden, die ik zooeven
heb uiteengezet, geloof ik niet, dat het gevolg van
dit tarief zal zijn vermindering van onzen invoer, geloof
ik ook daarom niet aan de beteekenis van het duurteargument,
want het duurder worden van de goederen
kan alleen plaats hebben, wanneer de prijs van het
invoerrecht op den prijs der goederen komt en dan niet
alleen voor de ingevoerde goederen, maar ook voor de
goederen, die binnenslands worden vervaardigd.
Ik verwacht, zooals ik zeide, niet, dat het Techt op den
prijs der goederen zal worden gelegd, en daarom verwacht
ik ook niet de duurtegevolgen, die door sommige
sprekers naar voren zijn geschoven."
Intusschen ben ik vandaag weer in de war gebracht, omdat
de Minister meewarig verklaarde, dat enkele artikelen ter
wille van de arme bevolking niet moesten worden belast,
omdat zij dan duurder zouden worden, zooals de nagelschuiers.
Intusschen worden de klompen volgens den heer