EVDO01_ROE01_92.pdf

J/~
ZWITSERLANDS "ZENDING" A_~
BEMIDDELAAR TEN EINDE
•
lIe g dachten en 'mpathieën van den Zwit r zijn er op
gericht het oude "Europ e he evenwicht" 'eer te ver·
krijgen, waarbij Z\\it rland zijn tradition ele bemidde·
laar rol zou kunnen vervullen.
INVL EO V PROP G . OA
E "VERDIE "·GEEST
•
HET 'a I velin de b d van d n
modernen Z I er de mee ervullen
van bemiddel r tu chen de volk n
en eultu n van Eur pa. Wij Z '1 ra ld
ONI g vleid, 'anne r het buitenland v onz:
,,hooge zendin ' Iprak, aldu n Dul eh­
Zy,; er In "Volk und R Ich" van Janu ti 1941.
z erland ligt in het hart an Euro
op het knooppunt n drie groo e al- en
cuJtuurgebl en. Met h oog op de betee!ke.nltl
van het Zwl rsche orw gnet b ( m
het land z: f d "dr hljt" n Eu pa
genoemd. Was h t d us n t 'anz Ir pr k nd,
dat m n. hehalv aan goed ren ruil, ook aan
e n ultwl Il g van " ultuur er n" dacht 1
Zç 'I erland la "neutraal". Is he lan
nl t juist er toe voorb t n 1 te mld en
tu eh en de .... ;g m Ikaar In contllc
zUn Eu rop eh bro dervolk n! Op zijn
n utral n bod m kunnen de "edv en" m t
elkaar pn. n!
Voorte Zw "",,:.r',lllIU
~Iij kt ljd ig kon brave Z ...... it.8er zich
kneuk n urg r t zijn V8.n land, dil
"n d d • vred " . n a&llgepreu.n
a h t ware voor ld voor en lIP -
Europa" en een war n "Volk nbond".
De v I hoon ~rd v Tb n 0IIa _
aldua de IChrUv vac het arUkelln "Volk und
d
wicht" waren het, die de ZwitaerAIChe bemiddelaarszending"
tot een politiek dogma verhi
ven. De Z w 1 tie 1', die a a Il z ti n b e-
middelaarazending gelooft, staat
onder den Invloed der Engellche
propaganda.
Ongetwijfeld Û5 deze propaganda zó6 bekwa.a.m
gevoerd, dat de brave ZwiU!er zich de
EngellCbe stellin geheel e1~ heeft geme.akt.
In zijn oogen Is zij Ideaal en hee,em&al niet
'Engelsoo. Zij Is voor bem d e gelukldge oplo _
sing v&n bet Europeeacbe vraag tUk. Wie deze
Idee &1'wijat, die butrijdt ,,~1teer~e idealen",
hij verraadt "Zw1tsel"8CM belangen". bij
~roott
Zwiteerland van zUn lI~ding".
Tot ~ lIte1~ van het .. Europeesche evenwioot"
behoort de opvatting, dat het de beste
oplo!!8lng zou zijn, ale Europa. in zoveel mogelijk
k lme staten ~ ~rden verdeeld, welke
zich scherp zouden afwenden van de n .. burt~
en in volbchen zin verwante «,roote mogendbeden.
In het b~nder m'Oet bet gebied der
DultsOOe volken ~n ver.tplinterd.
In de kleine Europeesche staten heersc..'1te
- en in Zwitserland heeracht nog - de algemeene
opinie, dat Engeland de traditloneele
en be8che~r der kleinen is - en wel volkomen
onbaatzuchtig! Iedere Zwitser hoort in de
he hoo te klUlen d r schOOl de mededeeling,
da.t Engeland in de laatste and rhalve eeuw
de beate vriend van Zwitaerland is ~eest .
Men moet zich buiten Zwitserland l.n dezen
geclachtEngang goed indenken, om te kunnen
begrijpen, w a a rom men in dat land zich
op leven en dood verbonden gevoelt aan de
Brttsche theee van het "Europeesche even-­
wicht".
• • •
T\.IKWIJLS ia opgemerkt, dat het eenv'ludlg
U niet is te begrijpen, boe in Zwiteerland,
na h t u breken van den oorlog tegen de
owjeta. zoo demonstratief met de bolsjewiewieken
kan worden ge ympa.thiseerd. zoo vervolgt
bet artikel in "Volk und Relcb". Deze
waardeering van de Zwit.eersche bourgeoisie
voor dezeJtde So\vjeta, die eemge jaren te voren
door Bond ra.ad Motta roe onverbloemd
en vernietigend veroordeeld waren, is in hooge
mate merkwaardig.
Natuurlijk zijn de Zwitsers geen bolsjewieken
geworden, natuurlijk weMchen zij niet,
da t de bolsjewistische vloed ~!&r Europa zal
doorbreken. Maar de situatle is z66: men
hoopt, dat Stalin Duilschland z66 zou kunnen
verzwakken, dat h: t zijn huidige machtsposl-
Bri e tie zou v@rliezen en aldus zou het goede, oude
@chis een ' "Eur p esche v ~nwicht" weer hersteld kunbe
er de nen worden!
zwak Europa Vl·lde
ze 'n en w
beheer' Terloope hoopt men bovendien, dat belde
acb .
ulteret n, bo jewieken en "Nazi's", elkaar
De ~ van het "J::uropeelChe e~'" ederzijc 1 sullen vernietigen.
Een Rusllsclle overheerschende positie wijst
men eveneens af. Misschien beseft men dat
e~ in I~en bolsjewistisch Europa niets me~r te
" em delen" zou zijn zeker geen cultuurgoederen"
meer.' "
Kort en goed gezegd: men sympathiseert
zelfs met den duivel, als hij slechts in staat
zou zijn, het "Europeesche evenwicht" weer te
herstellen, '" J.arblj Zwitserland zijn traditioneele
bemiddelaarszending zou kunnen vervullen.
Vergeten wij echter niet, dat de Zwitsers
ook goed kunnen rekenen. Zij zijn pure realisten.
Een idealist geldt daar voor niet veel
meer dan een havelooze, a~s een stiefkind
GOOs, die "het tot niets heeft gebracht" Er
wordt in Zwitserland veel van "verdiez{ste"
gesproken, doch meer aan ikllnkende munt
gedacht. Zoo WQrdt het openlij'k gezegd: de
be~iddelaarszending wordt goed betaald. De
ZWitsers verdienen aan "Internationale congreseen".
Niet alleen de hotels en zaken varen
er wel Ibij , ook de banken prOlflteeren van de
Europeesche onrust, waardoor het Zwitserache
"vredeseiland" door het internationale
ka.pitaal gaarne WQrdt bezocht. En wie zal
ontkennen, dat het verzekeringsbedrijf groote
voordee-len afwerpt voor de ~tsers? Weliswaar
kan bet woord "oorlogswinstmaker"
niet voor het geheele Zwitserscha volk gelden,
maar het is een feit, dat ZWitserland in
het tijdperk der Britsche these van het "Europeesc'he
evenwicht" een heogen graad van
welstand heeft bereikt; het behoort tot de
, , ~itters" en gevoelt derhalve geen lust gemeene
za&k te maken met de "bezltloozen".
Men zegt, dat thana alleen in de Ver. Staten
15 m111iard Zw. franken zijn ondergebracht.
Daarom is het begrijpelijk, dat het ZWltsersche
kapita.al levendig geïnteresaeerd is bij de
irutandhoudin&, van het Brltache systeem van
wp.reldhandel.
Met weemoed denken vele exporteurJ! terug
aan den "goeden, ouden tijd", waarin men met
de Britten samen goed kon verdienen. Naar de
meening van Engeland Il'I
de "vrije wereldhandel"
alleen dà.n mogelijk, wanneer op het
Europeeache vMteland het "evenwicht"
heeracht en op de zeeën Engeland de macht
bezit. Slecht!! weinige Zwitsersche industrieelen
beseffen, dat er ook in het "Nieuwe
Europa " lI ~be id en vf'rdiente kunnen worden
gevonden. Voorloopig zien de meellten nog
slechts de huidige onaangename overgangsverschijnselen.
Hoe moeilijk valt het om te leeren en hoe
veel zwaarder is het zich om te stellen. Men
vergete echter niet, dat de meeste leidende
mannen in Zwitserland In het tijdperk der
overheerschende Brltsche ideeën oud en rijk
zijn geworden.
Hun totale denken draalt om één punt:
hel'l'ltel
van den vroegeren toestand k
achtig v&llthouden aan hf't "goede, O~d.,~
schakeling der rustverstoorders, d,w .•• van de
nationaal-socialisten.
• • •
W ANNEER wij ons nu ~agen, wellt
resul taa t deze "bemiddelaar8!endlnc"
heeft gehad, dan kernen wiJ tot de conclUJIe
dat de ZWi tsersche missie p rad i s eh nooit
In actie is gekomen. zoo gaat de schrijvet
voort.
Hebben de Zwitsers, in het bijzonder h
pers, iets gedaan ter bemiddeling tU8IChen
Duitschland en Frankrijk? Hebben zij het
geringste aandeel gehad in de totstandkoming
van de A.!! tusschen Duitschland en Itall~?
Neen, Integendeel. een groot deel der pers
heeft er alles op gezet, (lm wantrouwen te
zaaien tu!!schen Rom" er, Berlijn.
De zoogenaamde 7.witselsche "bemiddelaar•.
zendinlg" heeft vol~t'1ig gefaald. Nu Is het
nieuwe Europa in wording, maar de tradft~:;
neele bemiddelaar Zwitserland, verroert er
geen vin voor.
In het Nieuwe Europa is geen plaats meer
voor een bemiddelaar. Het nationaal-socia'
lisme stelt zich op het realistische &'.a.ndpunt,
dat de volken zich direct met elkaar in ver·
binding moeten stellen, om het eens te worden,
alle omwegen, ook die over een bemiddelaar,
zijn maar zijwegen.
_
Eens heeft Dult8chland zich laten verleidIlIl
een bemid\1elaarszending te vervullen en zich
van zijn oorspronikelijke taak laten afleidt!!.
Het Is echter Duitschlands taak niet bemld'
delaar te zijn, doch het ordenende midden van
het Europeesche Continent. Het Duitl'/che volk
heeft goeen brug te bouw~ naar verre landen
en volken en culturen, doch het moet trachten
het centrum te worden van een zelfstandige
en leiden.de Europeesche beschaving. .
En Zwitserland? Het is een deel van dit
centrum, een prachtig stuk van Europa. Het
behoorde eens 600 jaar lang tot het "Heilige
Rijk", het was een natuurlijk deel van de
toenmalige "Europeesche ordening" met d.e
taak voor den keizer de Alpenpassen te bevel·
IIgen.
Toen dan ook de Europeesche orde der Middeleeuwen
verviel, was het gedaan met de
grootheid van het ~tsersche ELdgenoot.
schap. Hei speelde rog s:echts een rol als
werktuig van het Fransche imperialisme en
later als een rad In het mechanisme van bet
"Europees