Collegiale ondersteuning binnen de Nederlandse Politie - Impact

Operationalisatie:
• Indicator: 4
• Vraag: 1g
• Documenten: Indicator 4
Bevindingen
Vier van de vijf korpsen hebben in een van hun documenten, ofwel protocol/handreiking collegiale
ondersteuning, ofwel opleiding collegiale ondersteuning, vastgelegd dat een minderheid van de
getroffenen van schokkende gebeurtenissen psychosociale klachten ontwikkelt en dat collegiale
ondersteuning zich richt op collega’s die mogelijk klachten ontwikkelen. In de focusgroepen geven
collegiale ondersteuners aan dat slechts enkele collega’s die gesprekken krijgen, doorverwijzing naar
professionele hulp behoeven.
Conclusie
Vier van de vijf korpsen hebben vastgelegd in een document dat de meeste mensen geen klachten
ontwikkelen na schokkende gebeurtenissen en dat collegiale ondersteuning zich richt op de
minderheid die mogelijk klachten ontwikkelt en/of signalen vertoont van een verstoorde verwerking.
In de focusgroepen kwam dit besef ook naar voren.
Aanbeveling 50
Onderstaande punten zijn aanwijzingen/signalen van een verstoorde verwerking die mondeling
besproken en nagelopen worden tijdens een gesprek met de georganiseerde collegiale
ondersteuning.
• Het hebben van verontrustende herinneringen aan of dromen over de gebeurtenis;
• Overstuur raken van herinneringen;
• Het hebben van lichamelijke stressreacties;
• Vermijdingsgedrag, verzuim;
• Slaapproblemen;
• Verhoogde prikkelbaarheid of agressieregulatieproblemen (kort lontje);
• Onveiligheids- en/of angstgevoelens hebben, op scherp staan als het niet hoeft;
• Stemmingsverandering, sombere stemming;
• Concentratieproblemen;
• Toegenomen alcohol- of drugsgebruik;
• Functioneringsproblemen (werk en privé);
• Schuld en schaamte.
Operationalisatie
• Indicator: 69
• Vraag: 2b, 6a
• Documenten: Indicator 21
Bevindingen
De deelnemers aan de focusgroepen geven aan tijdens gesprekken alert te zijn op klachten als
vermijding, prikkelbaarheid, slecht slapen, herbelevingen, het hebben van veel emoties. Deze
klachten worden gezien als signalen voor eventuele verwerkingsproblemen. Ook
gedragsveranderingen op het werk worden genoemd als opvallend. Niet genoemd worden
lichamelijke klachten, middelenmisbruik, schuld en schaamtegevoelens en concentratieproblemen.
Er is daar ook niet door de interviewers specifiek naar gevraagd. In de documenten wordt bij vier van
de vijf korpsen signalering duidelijk in de taakomschrijving van de collegiale ondersteuners
25