PDF 7,4 Mb - NVKC

A is nodig indien de voeding beta-caroteen bevat, meer mineralen zijn nodig
indien de voeding fytaat bevat want fytaat bindt zich met vele positief geladen
mineralen en sporenelementen.
2. Dysbalansen met andere, gerelateerde, nutriënten (de behoefte aan het
antioxidant vitamine E is hoger als de voeding rijk is aan meervoudigonverzadigde
vetzuren, meer eiwit in de voeding verhoogt de behoefte aan
thiamine en vitamine B6, meer zink is nodig als de voeding rijk is aan koper).
3. Enkele genetische defecten of polymorfismen (bijvoorbeeld in de utilisatie van
biotine, vitamine B12, folaat (“MTHFR”), etc).
4. Het gebruik van geneesmiddelen die kunnen interfereren met de absorptie (b.v.
H2 blokkers kunnen de vitamine B12 resorptie verstoren), het metabolisme (b.v.
antifolaten interfereren met dihydrofolaatreductase) en de functie van essentiële
nutriënten. Ze fungeren daarmee als agonisten of antagonisten.
Voedingsstoffen die wenselijk zijn en gebruik van suprafysiologische doseringen
Naast essentiële nutriënten, conditioneel essentiële nutriënten en de omstandigheden die
de behoefte aan (conditioneel) essentiële nutriënten modificeren hebben we te maken
met voedingsstoffen die wenselijk of gunstig zijn voor de gezondheid, bijvoorbeeld door
het tegengaan van chronische en degeneratieve ziekten. De gunstige effecten van deze
stoffen hebben niet te maken met hun fysiologische functie. Ze worden opgenomen in
voedingsrichtlijnen maar voor deze stoffen wordt geen aanbevolen niveau van inneming
vastgesteld als onderdeel van een voedingsnorm. We moeten hierbij denken aan stoffen
zoals vezels (t.b.v. maag-darmfunctie) en fluoride (voor de bescherming van de tanden).
Tenslotte hebben we te doen met het gebruik van voedingsstoffen in farmacologische
hoeveelheden, zoals het gebruik van nicotinezuur voor het verlagen van de serumlipiden.
Hierbij wordt het nutriënt gebruikt als (soms officieel geregistreerd!) geneesmiddel. De
werkzaamheid is niet gerelateerd aan de fysiologische functie van nicotinezuur als
onderdeel van NAD(H) of NADP(H) in respectievelijk het energiemetabolisme of in de
synthese van vetzuren of cholesterol. Andere voorbeelden zijn het gebruik van
tryptofaan voor de inductie van slaap en magnesium voor de behandeling van
preeclampsie. Het gebruik van nutriënten in deze zin grenst aan een onderdeel van de
orthomoleculaire geneeskunde, zoals bedoeld door Linus Pauling (1901-1994). Deze
10