Mania 311

Pop Interview interview & Rock
interview
Anderzijds: ooit was zoiets nodig als B-kant voor een
single.
over uitgeschreven. Nu probeerde ik meer vrijuit zonder
Lou: Ja, en die is nu verdwenen. Het is een rare wereld.
leidraad te schrijven. Gedachten zomaar laten gaan in
Interview met Lou
Rhodes en Andy
Barlow van Lamb
Door: Ruben Eg
Hoewel: wij hebben gisteren de elpeefabriek Music
On Vinyl in Haarlem bezocht. Daar kunnen ze de vraag
amper aan. Degene die What Sound voor de heruitgave
op vinyl aan het remasteren is liet ons zien hoe ze
het zuur koken om de lakplaat met een laagje zilver
te bedekken en te verkoperen. We hebben Gabriel
verkoperd zien worden! Erg cool. Zo’n fysiek proces om
een elpee te maken. Alsof je dertig, veertig jaar terug in
de tijd gaat. Het binnenstappen van een laboratorium in
Rusland met allemaal van die oude ratelende machines.
plaats van ze proberen te controleren. Komen wat er
komt. De nummers komen uit dat proces.’
Dat was ditmaal het verschil?
Andy: ‘Het grote verschil voor mij was dat ik nooit eerder
op een piano heb gewerkt. Ik had er nooit eentje.
Eigenlijk zijn we geen echte muzikanten, wat dat betreft.
We vinden een stukje muziek, maken een loop en er
komt wat. We hebben ditmaal het hele album op de
piano geschreven. Dat levert een heel ander resultaat op.
Briljant.’
Dat heb ik geleerd van het werken met David Gray. Die
Backspace Unwind is het zesde, en tegelijk een van
mijn favoriete festival. Klein, slechts vier podia met
zit elke dat een uur of twee te componeren op de piano;
de meest experimentele albums dat Lamb tot nu toe
kwaliteitsmuziek. Mensen komen er alleen voor de
Wanneer zijn jullie aan Backspace Unwind begonnen?
zingen en spelen. Ik vond dat ik dat ook moest doen.’
maakte. De band van zangeres Lou Rhodes en producer
muziek. Dat merk je echt.’
Andy: ‘Dit was zeker het snelste album dat we ooit
Lou: ‘Andy heeft ook een hele mooie piano.’
Andy Barlow is al bijna twintig jaar samen. De sleet op
Andy: ‘Twintigduizend mensen tussen die bergen in
hebben gemaakt: zes maanden, van begin tot eind. We
Andy: ‘Anders zijn het steeds loops op een computer.
de samenwerking zit er nog altijd niet op, hoewel de
Wales. Erg bosachtig. Prachtig.’
hebben er wel eens twee jaar over gedaan.’
Dat is mooi. Dat is onze sound. Maar het levert meer
tijden veranderen.
Lou: ‘Maar weinig festivals in Engeland zijn nog zo.
Lou: ‘Ja, maar dat was omdat jij tussendoor een album
statische songwriting op. De piano geeft meer ruimte.
‘De Tïtty Twïster op Lowlands?’ Lou Rhodes fronst de
We hadden het er gisteravond nog met vrienden over.
van David Gray ging produceren. En ik toen maar een
Voor de strijkers, maar ook voor Lou. Hoe minder je haar
wenkbrauwen. ‘Wij hebben een paar keer op dit festival
Glastonbury Festival is een soort stad geworden. Te
soloplaat maakte.’
geeft, hoe beter het resultaat wordt. We Fall In Love
gespeeld’, herinnert Andy Barlow zich. ‘Het was altijd
overweldigend. Er is zo veel gaande.’
Andy: ‘Daarna gingen we inderdaad verder, ja. Ditmaal
had een kickdrum, een basloop en een synthesizer. Die
een echt muziekfestival. Het probleem met festivals is
hadden we zo’n drie nummers liggen die we erg mooi
laatste wilde ze weg, terwijl dat precies de essentie van
altijd: ze beginnen cool, maar hoe populairder ze worden,
Zegt dat veel over de veranderde muziekindustrie?
vonden: Backspace On Wine, Nobody Else en Only Our
het hele nummer was. Zij begint te schrijven, al neuriënd
des te meer de bezoekersleeftijd daalt en daalt. De
De elpeeversie van Backspace Unwind heeft
Skin. En het begin van Seven Sails. Als je zoiets hebt gaat
een melodie te bouwen en het resultaat is veel beter.’
Secret Garden Party bij Huntingdon in Engeland begon
bijvoorbeeld een extra nummer, en de digitale zelfs
het verder makkelijk. De hoekstenen staan er, je weet al
Lou: ‘Dat geeft je veel meer vrijheid. Meer een proces
bijvoorbeeld met bezoekers van midden 30 en 40 jaar.
twee?
hoe de sound wordt.’
van een open einde. Met het vorige album, 5, begonnen
En nu loopt er een groep 18-jarigen rond, met lachgas en
Andy: ‘De cd heeft tien nummers, de elpee elf en
Lou: ‘Drie nummers en een idee voor een vierde. Geen
we met dit werkproces. Nu brachten we het naar een
weet ik niet wat.’
de digitale twaalf, waarvan die ene extra ook op de
slecht begin.’
ander niveau. Minder is meer. Is het niet nodig, haal het
Lou: ‘Ik denk ook dat er ook een algemene teloorgang
vinylversie staat. Voor de exposure willen steeds meer
Andy: ‘Dat worden een beetje de broers en zussen van
dan weg. In het verleden maakten we het soms allemaal
van cultuur is. Mensen hebben nog maximaal tien
partijen een extra waarde.’
de andere nummers. Je weet ruwweg wat het wordt. Wij
te complex. Dat hebben we teruggedrongen. Daarom
minuten ergens aandacht voor en tegelijk steeds meer
Lou: ‘Ergens word ik daar wel kwaad om. Ik houd nog
gaan nooit zitten om te bedenken wat voor soort album
denk ik dat we zo genoten hebben van het maken van
stimulatie nodig in deze wereld van Facebook en Twitter.
van een album dat een album is. Wij bouwen ons
we nu willen maken.’
dit album en zo tevreden zijn over het resultaat.’
Een hele andere cultuur vergeleken met tien jaar
album als een geheel op, met het laatste nummer als
Andy: ‘Het is smerig en simpel.’
geleden. Toen ging je naar een muziekfestival voor de
prachtig einde. En dan komt er nog een song? Maar
Hoe gaat dat werkproces dan doorgaans?
Lou: ‘Zo waren we bijvoorbeeld As Satellites Go By aan
muziek. Maar dat is niet meer genoeg.’
tegenwoordig wordt een album niet meer als zodanig
Lou: ‘We laten ons liever leiden door het proces. Deze
het schrijven, maar Andy wilde op vakantie. Ik ben daar
gezien. Iedereen zet zijn muziekspeler op shuffle.’
drie nummers waren wel heel anders van elkaar. Als
heel slecht in. Ik vind het moeilijk om mijn kinderen
Merk je daar iets van op het podium?
je naar de plaat luistert, dan is het erg divers maar zit
achter te laten. En het valt de laatste tijd nogal tegen
Lou: ‘Een beetje. Ik word snel afgeleid door het publiek.
Moet je tegenwoordig rekening houden met extra
er toch een soort lijn in. Misschien dat we nu met een
met de inkomsten. Dus ik wilde niet. Maar Andy is dan
Een beetje stom. “Wat is die aan het doen?” “Op wie lijkt
nummers voor verschillende distributievormen?
stapje terug van een afstand naar onszelf keken. Dat is
geweldig. “Ga mee: we schrijven daar wel verder.” Dat
die?” Dat soort dingen. De meesten muzikanten laten
Andy: ‘Je gaat een soort natuurlijke selectie maken. Als
misschien wel een thema. Dit is het zesde Lamb-album,
past wel goed bij mijn protestantse afkomst, denk ik.
op het podium een onzichtbaar doek neer, zodat ze zich
je zeventien nummers hebt en er drie kunt weglaten,
ik heb drie soloalbums gemaakt en met verschillende
Hij wist ook dat ik vakantie nodig had. Dus we werkten
kunnen concentreren op wat ze doen. Maar ik laat mij
dan doe je dat. Niet eens omdat je ze minder goed
artiesten samengewerkt. Je gaat denken: “Shit, heb ik
daar verder, maar aan de kust hadden we geen piano.
veel te veel meeslepen. Als er een paar in de eerste rijen
vindt, maar voor het geheel. Zulke nummers laat je
nog wel iets om over te praten?” In het verleden schreef
Eenmaal terug beseften we: het heeft al die dingen niet
een discussie hebben, dan raak ik het kwijt. Wij speelden
weg om weer als extra track toe te voegen.’
ik over het moeilijke leven als dat moeilijk was. Dat was
nodig. Toen hebben we het met de piano weer helemaal
onlangs op het Green Man Festival in Wales. Al jaren
een goede inspiratiebron. Maar daar raak je ook wel
heropgebouwd. Een interessant proces.’
20
waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl 21