Mania 311

oots
Luister
trip
Luister
trip
JOE BONAMASSA
roots
(Mascot/Bertus)
Je zou het bijna vergeten in de stortvloed aan releases van Ome Joe
in de afgelopen jaren maar het is alweer twee jaar geleden (een
lifetime voor deze workaholic) dat hij een studiosoloplaat met eigen
werk heeft uitgebracht. Immers, de laatste jaren ging het om veel
live-werk (de magistrale Tour de Force box bijvoorbeeld) of om
samenwerkingsverbanden (Beth Hart, Black Country Communion en zo
nog wat). Maar Joe maakt deze wachtperiode in een keer goed door
voor de eerste keer in zijn carrière alleen maar eigen gepend werk op de plaat te zetten. En dat bevalt prima
want de tijd die hij in 2013 vrij nam voor Different Shades Of Blue betaalt zich dubbel en dwars terug in de
composities. Niet alleen hebben die prima titels – Love Ain’t A Love Song, I Gave Up Everything For You ‘Cept
FLYING COLOURS
JUSTIN TOWNES EARLE
the Blues – juist inhoudelijk klinken ze volwassen, met veel variatie en aardige accenten (luister naar het end
Second Nature
CD 2LP
(Mascot/Bertus)
De grootste verrassing aan het debuut van
Flying Colors was de relatieve eenvoud van de
composities. Die viel overigens niet bij iedereen
in goede aarde, met al het (technisch) talent
dat in deze supergroep verenigd is. Op opvolger
Second Nature komt het progressieve bloed
dat door de aderen vloeit nadrukkelijker aan
de oppervlakte. Met hun complexe structuur,
tempowisselingen en rijke instrumentatie
maken Open Up Your Eyes en Cosmic Symphony
zeker indruk, maar het totaalgeluid schurkt wel
erg tegen Transatlantic aan. Niet zo vreemd
als je de helft van die band in de gelederen
hebt. Juist in de kortere songs met simpele
melodielijnen, wederom uitstekend gebracht
door zanger Casey McPherson, krijgt deze plaat
echt kleur. De mannen proberen elkaar niet
te overtreffen in virtuoze hoogstandjes, maar
vinden juist een perfect evenwicht binnen het
keurslijf van zes of zeven minuten. Daarmee is
Flying Colors schijnbaar moeiteloos bevallen van
de altijd moeilijke tweede. (Martin Kikkert)
Single Mothers
(Loose/Bertus)
CD LP
Getrouwd, nuchter en met een nieuw label,
blijkt Justin Townes Earle aan een frisse herstart
te zijn begonnen. Single Mothers is misschien
dan ook wel zijn meest oprechte album, met
voornamelijk beschouwende en persoonlijke
liedjes. Voor de trouwe fan geen reden tot
paniek, er is geen sprake van stijlbreuk.
Muzikaal gaat hij verder waar hij twee jaar
geleden gebleven was, met wederom opvallend
soulvolle songs. Ze zijn veelal van het intieme
soort en lenen zich goed voor de aanzwellende
tonen van Paul Niehaus’ pedal steel. Als ervaren
medewerker van Lambchop en Calexico speelt
hij eveneens op gitaar een belangrijke rol op
dit album. Zo klinken er op ondermeer rocker
My Baby Drives als ook op de bescheiden
titeltrack scherpe maar subtiele gitaarpartijen.
Townes Earle toont zich weer een begenadigd
songschrijver, zoals het ontroerende White
Gardenias nog even benadrukt. Ondanks het
innige karakter is het uiteindelijk vooral een
veelzijdige en hoopvolle plaat geworden en met
de ouderwetse speellengte van een half uurtje,
kan de repeatknop op oneindig. (Corné Ooijman)
van de gitaarsolo in Oh Beautiful! of naar de goedgeplaatste accenten door de blaassectie). Ik kijk nu alweer
uit naar de volgende live-plaat met nummers van Different Shades Of Blue daarop. (André de Waal)
BARR BROTHERS
VARIOUS
Sleeping Operator
48 49
CD 2LP
The Barr Brothers is een band uit Montreal,
Canada. Met wortels in de folk, is de
kern van de band broers Brad, zang en gitaar en Andrew,
drums. Harpiste Sarah en bassist en pianist Andres maken
de band compleet. Invloeden komen uit jazz, folk en pop
en worden tot een eigen geluid omgevormd. Drie jaar na
het debuut is er dit tweede album. Zeer fraai album, om
vaak te beluisteren. (Erik Mundt)
GARY CLARK JR.
Gary Clark Jr. Live
2CD 2LP
Different Shades Of Blue
Naast blues was er op zijn debuutplaat
Blak And Blu ook een boel rock en soul
te horen. Maar wie de man wel eens live aan het
werk gezien heeft (aanrader!) weet dat het erfgoed
van Hendrix, Stevie Ray Vaughan en Muddy Waters
bij Gary Clark Jr. in goede handen is. Luister maar hier:
stomende versies van zijn eigen nummers, afgewisseld
met bluesklassiekers. En altijd dat briljante fuzzy
gitaarspel. (Louk Vanderschuren)
CD LP LP Picture Disc
Link Of Chain: Chris Smithers Tribute
CD
Wat de geestverwante bewonderaars
van Chris Smither op Link Of Chain in een uurtje tijd met
vijftien songs van de hand van de meester presteren,
namelijk diens veelal akoestische songs elektrisch
uitvoeren (Dave Alvin, met slide, als opener!) en zelfs
verbouwen met behoud van eigen signatuur, kan
zowaar tippen aan Smithers eigen jubileum Still On
The Levee van twee maanden terug, zelfs zonder dat
hij hier aanwezig is. We horen New Orleans jazz (Tim
O’Brien) en rhythm & blues (Paul Cebar), Western
Swing (Peter Mulvey), Keltisch (Aoife O’Donovan
met Stephanie Coleman) of een donkerte opzoeken
waar Smither zélf haast nog bang zou worden, zoals
Eilen Jewell doet op Can’t Shake These Blues en Patty
Larkin op het afsluitende Train Home om nog maar te
zwijgen van de samenzang van Mark Erelli met Jeffrey
Foucoult op Song For Susan. Zeldzaam sterk eerbetoon,
vergelijkbaar met die van Jimmie Rodgers en Gram
Parsons van al even geleden.(Albert Jonker)