Waar wij trots op zijn - Ontdekker van het jaar - Universiteit Leiden

Stefano Cucurachi
40
en leveren hem in als hij aan vervanging toe is. Cucurachi had de
taak om uit te zoeken hoe het bedrijf het beste te werk kon gaan
uit oogpunt van economie en van milieu. Zo kreeg hij voor zijn
werk te maken met milieuproblemen.
Die waren hem trouwens niet vreemd. Cucurachi groeide op in
Puglia, in de hiel van Italië, een agrarisch gebied waar men in
de jaren zestig zware industrie gevestigd had om de streek te
moderniseren en om werkgelegenheid te scheppen. Maar de
staalindustrie, chemische industrie en olieraffinaderijen hadden
een weerslag op het milieu en de gezondheid van de mensen die
er woonden. “De streek als geheel is nog mooi en aantrekkelijk
voor toeristen, maar sommige delen zijn sterk veranderd.
Inmiddels kwakkelen die fabrieken en is de werkgelegenheid
weer afgenomen.”
Voor zijn taak bij het printerbedrijf verdiepte hij zich in
levenscyclusanalyses, met name in het laatste deel daarvan, de
afvalverwerking. En omdat het Centrum voor Milieuwetenschappen
Leiden (CML) een belangrijke speler is op dat terrein,
kwam hij op de CML-website terecht en stuitte daar toevallig
op een vacature. Het CML zocht een promovendus die een
methode zou ontwikkelen om geluidshinder in te brengen in
levenscyclusanalyses. Hij solliciteerde, werd aangenomen en is
nu halverwege het traject.
gescheiden. En omdat mensen niet voor elke toonhoogte even
gevoelig zijn, splitst hij het geluid ook op naar frequentie; daarvoor
verdeelt hij het geluidsspectrum in octaven.
In de volgende stap gaat hij na hoeveel van het uitgestoten geluid
bij hoeveel mensen terecht komt (per etmaaldeel en per frequentie).
Dat hangt af van de afstand tussen geluidsbron en mensen,
de snelheid waarmee het geluid zich voortplant bij de gegeven
temperatuur en vochtigheid, de vervorming door wind, de
afzwakking door een rij bomen of een geluidsscherm, de bevolkingsdichtheid
– en nog veel meer.
Daarmee ligt er nu een raamwerk om een geluidsanalyse te maken.
Het is een hele klus om dat in de praktijk te doen, want daarvoor
moeten er allerlei gegevens worden bepaald en ingevuld. Maar het
kan. Cucurachi werkt nu een aantal standaardsituaties uit.
Als laatste stap kan de geluidsbelasting tenslotte worden omgezet
in gezondheidsschade. Die stap heeft Cucurachi zelf niet gemaakt,
maar de medische kennis die ervoor nodig is, is grotendeels voorhanden.
Wil iemand de geluidsschade voor dieren bepalen, dan is
het model flexibel genoeg om ook dat te doen.
Willy van Strien
Het model dat Cucurachi inmiddels heeft gemaakt bepaalt eerst
voor elke fase in de levensloop van een product of dienst hoeveel
geluid erbij vrijkomt. Dat wordt doorgaans vermeld in decibel,
maar Cucurachi kon daar niet mee uit de voeten; dat is namelijk
geen hoeveelheid waarmee je kunt rekenen. Hij beschrijft geluidsemissie
daarom in termen van de energie die erin zit, oftewel
het vermogen vermenigvuldigd met de tijd dat het geluid er is.
Omdat mensen vooral last hebben van nachtelijk geluid, houdt hij
de geluidsemissies van overdag, ’s avonds en ’s nachts van elkaar