Vrijuit, editie maart 2013 - Aclvb

actualiteit 3
OVER GLAZEN PLAFONDS EN BETONNEN MUREN
De Internationale Vrouwendag op 8 maart gaf weer aanleiding tot straffe en ongenuanceerde uitspraken.
Alles is toch geregeld ? Het is de fout van de vrouwen zelf, ...
LLaat ons daarom teruggrijpen naar de allereerste
vrouwendag en de jarenlange boodschap erachter.
Vrouwen staakten op 8 maart 1908 in New York
tegen slechte arbeidsomstandigheden en een
mensonterende behandeling op en buiten het werk.
Anno 2013 zijn deze toestanden in ons land
uiteraard ondenkbaar. Opkomen en strijden voor
vrouwenrechten is echter wel aan de orde van de
dag.
Er zijn vrouwen die gaan voor een carrière “aan de
top”. En dat die weg niet evident is, wordt afdoende
bewezen door de cijfers. Jammer en een slechte zaak
voor iedereen : voor de talentvolle vrouwen zelf, maar
ook voor de bedrijven die hen niet oppikken. Studies
leren dat de beste resultaten worden gehaald met
een gebalanceerd leiderschap tussen vrouwen en
mannen.
Het argument dat vrouwen niet te vinden zijn, is
larie. Het klopt ook niet helemaal dat het aan hen
zelf zou liggen, zoals de pers Sheryl Sandberg, COO
van Facebook, heeft geciteerd. In haar boek
nuanceert en wijst ze vooral op het machowereldje
aan de top en op de vele barrières die vrouwen
ondervinden. Botsen tegen het glazen plafond dus.
Dat vrouwen minder moeten aarzelen en twijfelen,
klopt echter wel. Dames, doe dit niet, ga ervoor en
zoek steun.
De artikels gaan ook weer uit van de oude,
achterhaalde stelling “of carrière, of gezin”. Is het
vandaag niet hoog tijd dat men spreekt van “én
carrière, én gezin” ? Zowel voor vrouwen als mannen.
Sheryl Sandberg heeft het uiteraard gemakkelijk. Als
COO kan je gemakkelijk zelf je tijd indelen en kan je
alle hulp betalen.
Niet alle vrouwen ambiëren echter een topfunctie.
Niets mis mee, laat het a.u.b. de vrije keuze zijn van
elk, zonder te stigmatiseren. Voor deze vrouwen is
werk en gezin combineren een geweldige uitdaging.
Daarom is de bedrijfscultuur zo belangrijk. De
vakbonden in het bedrijf spelen hier een cruciale rol
en dan vooral de vrouwen. Zij helpen dagelijks om de
combinatie arbeid-gezin leefbaar te maken en het
Ook plaatselijk werd de vrouwen een (symbolische)
blauwe ruiker aangeboden. Op de foto diversiteitsconsulente
Hilde Rimbaut in het ACLVB-kantoor te Aalst.
punt op de agenda te plaatsen. Veel werkneemsters
kijken bovendien aan tegen de loonkloof. Het is
onaanvaardbaar dat vele vrouwen voor hetzelfde
werk nog altijd gemiddeld 22 % minder verdienen
dan hun mannelijke collega’s.
Een andere groep vrouwen zijn vaak slachtoffer van
de crisis en blijven ontmoedigd verder zoeken naar
VROEG UIT DE VEREN
OM TE GAAN WERKEN
Op 8 maart bij het ochtendgloren vatte Vrouw & Vakbond
post aan de verschillende treinstations in Brussel. Ter
gelegenheid van de Internationale Vrouwendag zette de
ACLVB er de pendelende vrouwen letterlijk in de
bloem(boll)etjes, een kleine attentie omdat ze dagelijks
vroeg uit de veren zijn om te gaan werken. Er zijn nog
altijd meer vrouwen dan mannen die de lasten van het
huishouden en de zorg voor kinderen dragen, terwijl ze
ook buitenshuis werken om zeker te zijn van een
behoorlijk inkomen voor het gezin. Die situatie heeft
gevolgen voor hun beroepsloopbaan en hun loon. “De
crisis mag geen excuus zijn om de strijd tegen de
loonongelijkheid te staken”, benadrukte Vrouw & Vakbond
in een pamflet dat die dag ruim werd verspreid.
een job. De regering besliste hun uitkering af te
bouwen en ze worden bovendien nog beschouwd als
“profiteurs”.
Naar aanleiding van de Internationale Vrouwendag
moeten we ook stilstaan bij de miljoenen vrouwen
wereldwijd voor wie 2013 wél nog 1908 is. Zij die
leven en hun kinderen opvoeden in extreme armoede.
Zij die noodgedwongen werken zonder respect voor
arbeidstijden, tegen een hongerloon en in
onmenselijke omstandigheden. Ja, zij die dagelijks
geweld moeten ondergaan, op en buiten de
werkvloer. Deze vrouwen zien zelfs geen glazen
plafond maar zitten gevangen tussen betonnen
muren, letterlijk en figuurlijk. De vrouwencomités
van het Internationaal Vakverbond en de Perc (Pan
European Regional Council) gaan dagelijks solidair
de syndicale strijd aan om dit te stoppen.
Internationale vrouwendag voorbijgestreefd ? Neen
dus. Er moeten glazen plafonds en betonnen muren
gesloopt worden, om het eens in straffe mannentaal
te zeggen.
Sabine SLEGERS,
Nationaal Secretaris bij de ACLVB en
Vice-President van de Perc Women Committee
VRIJUIT/MAART 2013