Vrijuit, editie maart 2013 - Aclvb

32 editoriaal
GERECHTIGHEID EN
VERANTWOORDELIJKHEID
Hoe vaak heeft men ons al niet doen opmerken dat het volkomen
onverantwoordelijk is vrije loonsonderhandelingen te eisen in
volle economische crisis ? De bedrijven verdringen elkaar om
marktaandeel te behouden, gehinderd door de arbeidskost die bij
ons hoger is dan in de Duitse, Franse en Nederlandse buurlanden,
en a fortiori de landen zonder echte sociale bescherming.
Het loonverschil is ongetwijfeld minder hoog dan wat de regering
becijfert, met alle fiscale en sociale steun waarvan de
bedrijven gebruikmaken. Volgens onze berekeningen bedraagt
het geen 5,1 % maar 1,9 %. Rekening houdend met die bijstelling
zijn we bij de Liberale Vakbond bereid om onze goede wil te
tonen door na te denken over pistes die onze economie terug
kunnen aanzwengelen. Uiteraard is er geen sprake van morrelen
aan de nettolonen of aan de sociale uitkeringen. We willen ons
richten op de sociale bijdragen en op de fiscaliteit.
We willen wel degelijk bewijs leveren van verantwoordelijkheid,
op voorwaarde dat de regering opnieuw een zekere gerechtigheid
in de inspanning aanbrengt. Op dit ogenblik zijn het vooral de
werknemers en de sociaal verzekerden die een prijs betalen voor
de financiële crisis. Zij zijn het die moeten bijdragen om de openbare
financiën erbovenop te helpen en de concurrentiekracht van
de bedrijven te herstellen. Om alleen nog maar het voorbeeld van
de loonbevriezing te nemen : met onze delegees op het terrein
menen we voldoende verantwoordelijk te zijn om te onderhandelen
over verhogingen in de bedrijven die winst realiseren en om
een meer gematigde houding aan te nemen in de bedrijven in
moeilijkheden. De werknemers verhinderen hun deel van de koek
te vragen die ze mee helpen maken hebben, dat is toelaten dat
de bedrijven nog meer weelderige dividenden uitbetalen aan de
aandeelhouders. Met andere woorden, geld dat opnieuw in de
economie zou gepompt worden door het verbruik van de gezinnen,
zal de kassen spekken die al overlopen en zal waarschijnlijk
ontsnappen aan elke fiscale toets. Waar is de winst voor het land
waarvan de regering de concurrentiekracht wil herstellen ?
Als gevolg van het bezuinigingsbeleid dat tezelfdertijd in alle
landen van de Unie gevoerd wordt, leven 120 miljoen
Europeanen onder de armoedegrens. 26 miljoen personen zoeken
vergeefs een job. Eén jongere op vier is werkloos. In een echt
sociaal Europa zou het niet waar zijn. In een sociaal Europa zouden
de regeringen investeren in de sociale uitgaven en in een
duurzame economie om te zorgen voor jobcreatie voor de jongeren
en voor de ervaren werknemers.
In België buigt een werkgroep van werknemers en werkgevers
zich over een reeks maatregelen bedoeld om de concurrentiekracht
te herstellen en de economie opnieuw aan te zwengelen.
Tegen eind deze maand moeten hun conclusies klaar zijn. De
startposities van de gesprekspartners lagen ver uiteen. De
ACLVB werkt aan hun toenadering en levert originele voorstellen.
Een gebrek aan consensus zou de regering ertoe kunnen brengen
alleen te beslissen en we hebben gezien dat ze de patronale
stellingen voorrang geeft in haar keuzes.
Strenge bezuinigingsmaatregelen werken niet. Er moet een
ander beleid komen. We willen de begrotingsdoelstelling verschuiven
van 2015 naar 2020 !
Jan VERCAMST,
Nationaal Voorzitter
© SMITS
Vr i juit
Maandblad van de Liberale Vakbond
ACLVB
Koning Albertlaan 95
9000 GENT
Tel. : 09-222.57.51
E-mail : aclvb@aclvb.be
http://www.aclvb.be
Verantwoordelijke
Uitgever
Jan VERCAMST
Koning Albertlaan 95
9000 GENT
Coördinatie
Sabine SLEGERS
Redactie
Annick COLPAERT
Didier SEGHIN
Hugo VAN LANCKER
Dimitri VERSTRAETEN
E-mail :
infocentrum@aclvb.be
Verschijnt niet in augustus.
Prepress & druk
Creative Plus Production
& Corelio Printing
De polyethyleen wikkel van dit magazine is
biologisch afbreekbaar en 100 % recycleerbaar.
VRIJUIT/MAART 2013