Magazine Chronisch Ziek - Week van de chronisch zieken

Georganiseerd wantrouwen
De strenge en onrechtvaardige
behandeling van de zorgvrager
Mensen die zorg vragen, een aanvraag voor hulpmiddelen of een woningaanpassing doen of een
WIA-keuring ondergaan, worden met het nodige wantrouwen tegemoet getreden. Een enkele keer
komt de hulp door dit ‘georganiseerde wantrouwen’ zelfs te laat. Zorgbelang-Brabant regio
Zuidoost vraagt aandacht voor deze doorgeschoten controlezucht.
Maria van Rooijen
Een gehandicapte man belt naar de
betreffende medewerker van de
gemeente met de vraag of zijn elektrische
rolstoel zo snel mogelijk
gemaakt kan worden. Zijn oma is
gestorven, vertelt hij, de begrafenis is
de volgende dag en zonder rolstoel
kan hij er niet bij zijn. ‘Dat zeggen ze
allemaal,’ krijgt hij als antwoord. Pas
als zijn begeleider belt en zegt dat de
man echt de waarheid spreekt, kan
de rolstoel diezelfde dag gerepareerd
worden.
Met dit waargebeurde voorbeeld verduidelijkt
José Bisschops-Rovers wat
ze onder de term georganiseerd wantrouwen
verstaat. Als bestuurslid bij
Zorgbelang Brabant regio Zuidoost
en ervaringsdeskundige is zij vaak
betrokken bij de opleiding van professionals
in de zorg. ‘De zorgverlening
gebeurt steeds meer op basis
van regels en protocollen,’ verklaart
ze. ‘Die worden strikt toegepast,
zonder rekening te
houden met individuele
omstandigheden van zorgvragers.
Bovendien veronderstelt
men dat de cliënt
overvraagt om zo meer te krijgen
dan hem toekomt. In plaats van
uit te gaan van de eerlijkheid en
redelijkheid van mensen tot het
tegendeel is bewezen, verdenkt men
de zorgvrager ervan dat hij de boel
belazert tot hij aantoont dat hij de
waarheid spreekt.’
‘Voor zorgverleners is de
cliënt een fraudeur tot
het tegendeel bewezen is’
58 Chronisch Ziek 2007