Woonplan gemeente Opsterland 2002

44
De ecologische kwaliteit van woonmilieus heeft in eerste instantie betrekking op het individuele
niveau, zoals hinder (stank, geluid), veiligheid (verkeer, industrie), gezondheid of ruimtegebrek.
Naarmate de ruimtedruk in een wijk groter wordt en de verschillende functies dichter bij elkaar
liggen, wordt de kans op hinder en risico groter. De milieukwaliteit van wonen werkt ook door naar
de hogere schaalniveaus, zoals het voorraadbeheer van energie, biodiversiteit en ruimte. Op collectief
niveau worden individuele risico's afgewogen tegen het maatschappelijk nut van de betreffende
activiteit. Daarbij gaat het onder andere om ecologische en ruimtelijke effecten van het honoreren
van de kwaliteitsvraag, zoals ruimtebeslag, mobiliteitseffecten (uitstoot, energieverbruik) en
dergelijke.
(Bron: Nota Wonen; Mensen, wensen, wonen; wonen in de 21 e eeuw)
Evenwichtige kwaliteitsontwikkeling. Bestaande buurten moeten kwalitatief niet uit de pas
lopen met nieuwe woonbuurten.
De toekomstige woonkwaliteit van de gemeente wordt voor 80%-90% bepaald door de kwaliteit
van woningen, woonomgeving en voorzieningen in bestaande woongebieden. Deze dient
afgestemd te blijven op de marktvraag. Voorkomen moet worden dat er te grote
kwaliteitsverschillen tussen de nieuwe en de bestaande woongebieden ontstaan en sociale erosie
in bestaande woonbuurten optreedt. De bestaande buurten moeten aantrekkelijk blijven voor een
brede vragersgroep. Door de vraagverschuiving naar koop en ouderenwoningen en de door de
welvaartsgroei ingegeven toenemende vraag naar meer kwaliteit (meer woonoppervlak, hoger
uitrustingsniveau, hogere ruimtelijke kwaliteit) dienen bestaande buurten met een eenzijdige
samenstelling van de woningvoorraad en/of kwaliteitstekorten in de woningen en
woonomgeving extra aandacht te krijgen. Gestreefd moet worden naar een zoveel mogelijk
integrale aanpak van verbetering en herstructurering waarbij een evenwichtige kwaliteit tussen
woningen en openbare ruimte tot stand wordt gebracht. In de gebiedsgerichte aanpak
(Woonplan deel 2) wordt hiervoor de basis gelegd.
Naar een nieuw evenwicht tussen nieuwbouw, doorstroming en herstructurering
Het genereren van voldoende kwaliteitsaanbod bevindt zich op dit moment in een patstelling.
Doordat er, in relatie tot de vraag, onvoldoende primair aanbod is in nieuwe plannen, stagneert
de doorstroming binnen de bestaande voorraad. Hierdoor komt er onvoldoende aanbod van
bestaande woningen op de markt, stagneert de doorstroming van huur naar koop en komt de
herstructurering onvoldoende op gang, doordat er te weinig ruimte is voor uitstroom uit
potentiële herstructureringsgebieden. Deze situatie leidt tot een aantal minder wenselijke
ontwikkelingen:
Overmatige stijging koopprijzen. Hierdoor wordt het voor steeds meer groepen, ook die
zich tot voor kort een koopwoning konden permitteren, moeilijker zich een eigen woning te
verwerven.
Extra (kunstmatige) druk op de huurmarkt en daardoor weinig ruimte voor kwaliteitsimpulsen
via herstructurering in bestaande woongebieden. Hierdoor dreigt een ongewenst
kwaliteitsverschil te ontstaan tussen nieuwe en bestaande woonbuurten. Het gevolg is een
onevenwichtige sociale opbouw en op langere termijn een aantasting van de wervingskracht
van de gemeente.
Er dient een nieuw evenwicht te komen tussen het woningaanbod in nieuwe plannen, het
doorstromingsaanbod in de bestaande woningvoorraad en de ruimte voor herstructurering.
Huidige spanning op de huurmarkt is rem op herstructurering
Tot voor kort was in de huursector sprake van een forse ontspanning in de sector van de (dure)
gezinswoningen en woningen met een eenvoudig uitrustingsniveau. Deze ontwikkeling hangt
nauw samen met de verbeterde inkomenspositie van veel huishoudens en demografische
tendensen.
WOONPLAN OPSTERLAND 2002