AIR-LIEU - Canons Regular Blog

U D I E
DE KRUISHEREN VAN VENLO T1JDENS
DE FRANSE REVOLUTIE
(Vervolg)
II
DE ONDERGANG VAN HET KLOOSTER*
Nadat men in het eerste hoofdstuk kennis heeft gemaakt met de
Kruisheren van Venlo, zoals klooster en bewoners zich voordeden op
het einde der achttiende eeuw, volgen thans hun lotgevallen onder de
Franse bezetting.
In de korte levensbeschrijving hierboven aan elke Kruisheer gewijd,
werden met opzet alle gegevens weggelaten, die betrekking hadden
op de jaren 1792-1798. Deze zijn te vinden in dit tweede gedeelte.
Terwijl het klooster praktisch ophield te bestaan op 't ogenblik der
uitdrijving (22 februari 1797), zal men toch zien, dat de Kruisheren
— vooral de eerstvolgende maanden — nog onderling in voeling bleven.
Maar door ft feit, dat ze verplicht werden elk afzonderlijk een onderkomen
of nieuwe werkkring te zoeken, werd de band, die hen vroeger
zo innig verenigde, steeds losser. Einde 1798 is de verstrooiing voltrokken,
terwijl de politieke gebeurtenissen alle hoop op herstel meer
en meer deden verdwijnen.
Het heeft ook zijn nut, er nu reeds op te wijzen, dat de nieuwe
burgerlijke overheden, die te Venlo door de bezetters werden aangesteld,
geen Fransdolle revolutionnairen geweest zijn,
Vooral wat de anti-godsdienstige maatregelen betreft, zullen de
onderdanen steeds op hen mogen rekenen: bij de uitvoering ervan zijn
ze uiterst traag en overtredingen laten ze gaarne oogluikend toe. Zodoende
heeft men in deze jaren te Venlo zelden of nooit die hatelijke
spanningen gekend, zoals dat op vele andere plaatsen wel het geval
geweest is.
1* Wel en Wee voor de opheffing.
Eerste invasie: 1792-93.
Tijdens de eerste inval der Fransen in de Oostenrijkse Nederlanden
en grensgebieden, in de winter van 1792-1793, heeft men te Venlo
nog tamelijk vredig verder geleefd. Want deze stad behoorde tot de