Thema: Diabetes mellitus en infectieziekten Het ... - NVMM

Infecties lijken bij patiënten met diabetes mellitus nietonevenredig vaker voor te komen, maar het is duidelijkdat vasculaire ziekte, neuropathie en de hyperglykemie eninflammatie die zijn geassocieerd met diabetes mellitus,tot gevolg hebben dat bepaalde infecties ernstigerverlopen. 17 Desondanks zorgen perifere vasculaireproblemen, die vaak voorkomen bij diabetes, wel voor eenverhoogd infectierisico.Figuur 2. Pathofysiologie van de diabetische voet. Eencomplexe interactie van een aantal risicofactoren. Neuropathieveroorzaakt zweren als gevolg van trauma of overdruk in devoet. Diabetische ulcera in ischemische gebieden leiden totbacteriële kolonisatie van diepe weefsels. Dit wordt medegecompliceerd door perifeer vaatlijden, hyperglykemie en eengestoorde celgemedieerde immuniteit. 60Infecties geassocieerd met diabetesInfecties van weke delenPatiënten met diabetes hebben vaker huidinfecties.Naast perifeer vaatlijden, neuropathie en hyperglykemiezijn cellulitis, droge huid, oedeem en trauma’s vanbuitenaf belangrijke risicofactoren voor de ontwikkelingvan weke delen infecties (figuur 1). Wekedeleninfectieszoals erysipelas en necrotiserende fasciitis kennen bij desuikerzieke patiënt een hogere incidentie en verlopen heftiger.Figuur 1. Diabetische voet.LonginfectiesLuchtweginfecties met Streptococcus pneumoniae,Legionella, en influenzavirus kennen bij DM een verhoogdemorbiditeit en mortaliteit. Het feit dat tot 30% van depatiënten met diabetes mellitus drager is van S. aureus inde neus in vergelijking met 11% van de gezonde personenmaakt aannemelijk dat diabeten ook een verhoogd risicohebben voor een pneumonie met S. aureus. Zeker is datpatiënten met diabetes mellitus vier keer meer kanshebben om te sterven aan longontsteking of griep danpersonen zonder onderliggend lijden. 21,22Bron: www.podiatrytoday.comInfecties bij diabetische voetDe meest voorkomende infectie die optreedt bij DM is dieaan de onderste extremiteit. Infecties beginnen vaak naeen klein trauma en kunnen zich ontwikkelen tot cellulitis.In een deel van de gevallen ontwikkelt zich, als gevolg vanischemie, weefselnecrose en zelfs gangreen (figuur 2). Ookkan osteomyelitis optreden al dan niet leidend tot sepsis.De belangrijkste micro-organismen die uit necrotischweefsel gekweekt worden zijn groep-A- streptokokken(GAS) en S. aureus. Chronische wonden zijn vakerpoly microbieel van aard met gramnegatieve staven enanaeroben. Het gaat dan om anaerobe streptokokken,Bacteroides en Clostridium species. 18-20 Eerdere antibiotischebehandeling kan micro-organismen uitselecteren die hetwondoppervlak koloniseren maar geen directe klinischebetekenis hebben. 7Urogenitale infectiesHoewel er geen verschil is in de ontwikkeling van symptomatischeurineweginfecties, komt asymptomatischebacteriurie drie keer vaker voor bij diabetici dan bij nietdiabetischevrouwen. 23 Mede als gevolg van een hoog glucosegehaltein de urine, is de incidentie van gecompliceerdehoge-urineweginfecties, zoals pyelonefritis, bij diabetenverhoogd.Een zeldzame, gecompliceerde infectie die vrijweluitsluitend bij diabeten voorkomt is emfysemateuze pyelonefritis,die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid vangas in de blaaswand, hematurie en chronische buikpijn.Abdominale infectiesHoewel cholecystitis bij diabeten waarschijnlijk nietvaker voorkomt, worden fulminante infecties met vooralgasvormende organismen (Enterobacteriaceae, anaeroben)wel vaker gezien. Deze infectie kan gepaard gaan metgangreen en perforaties en heeft een mortaliteit van15%; opvallend is dat dit niet altijd gepaard gaat met eenklinische peritonitis.Ned Tijdschr Med Microbiol 2012;20:nr4174