Bladwijzer 4 (pdf, 1,9 mb) - Heemkunde Vlaanderen

| 4 | activiteiten - 04 2012overblijven, is deze processie niet het zoveelsteelement van folklore dat op punt staat te verdwijnen,”vertelt Wim Lammertijn, wetenschappelijkmedewerker bij het Museum van Deinze en de Leiestreek.“Integendeel, het gebeuren is levendiger danooit en een gans dorp is elk jaar in de weer om ditbelangrijk immaterieel erfgoed in stand te houden.Honderden figuranten en evenveel mensen achterde schermen zorgen voor een uniek spektakelin de straten van Meigem. Taferelen uit het Oudeen Nieuwe Testament, het Lijden van Christus ende overbrenging van de reliek, worden er in uitgebeeld.Het Comité Heilig-Bloedprocessie staat iederjaar in voor de goede organisatie. Enerzijds isde processie uitgegroeid tot een evenement waarvande uitstraling tot ver buiten Deinze reikt, anderzijdszorgt ze op sociaal vlak voor een zeldzamesamenhorigheid tussen de Meigemnaren en vormtze een deel van hun identiteit.”De tentoonstelling in het Museum van Deinze en deLeiestreek, op vraag van de Kring voor Geschiedenisen Kunst van Deinze, belicht de geschiedenis van deHeilig-Bloedprocessie. Belangrijke documenten enobjecten, attributen uit de processie, oude foto’sen audiovisueel materiaal uit privécollecties en deverzamelingen van het Comité Heilig-Bloed en dekerk van Meigem, vertellen het volledige verhaal.Speciaal voor deze gelegenheid werd onder meerook het barokke reliekschrijn overgebracht naarhet museum. Er wordt ook een link gelegd naar deeeuwenoude Heilig-Bloedprocessie van Brugge.“De tentoonstelling was voor het museum ook eenuitgelezen kans om verder te gaan kijken dan enkelde processie zelf,” vertelt Wim. “Van de middeleeuwentot nu is het thema van het Passieverhaalvan Christus immers een aantrekkingspool geweestvoor talloze kunstenaars. Elk op hun manier integreerdenze de aangrijpende symboliek van kruis,bloed, lijden… in hun werk. In deze tentoonstellinghebben we dan ook geprobeerd om kunst entraditie te verenigen. Werken van grote namen uitde kunstwereld illustreren het tijdloos karakter vanhet lijden van Christus als inspiratiebron.” Naastenkele polychrome sculpturen is er werk te zien vanOscar Colbrandt, Wim Delvoye, Ambrosius FranckenII, Pietro Gagliardi, Agnes Maes, George Minne,Roger Raveel, Gerard Seghers, Albert Servaes,Luc Tuymans, Gustave Van de Woestyne, Jan VanImschoot, Antoon Van Parys, Jan Vanriet, Dan VanSeveren en Henri-Victor Wolvens.“Het verenigen van plastische kunsten met immaterieelcultureel erfgoed in een museale tentoonstellingis niet altijd zo evident,” vertelt Wim. “Wegingen eerst op zoek naar tastbaar materiaal vande processie om een expositie mee te kunnen maken.De verering in Meigem van de reliek van hetHeilig Bloed sinds de 18de eeuw kende weinig continuïteiten daarvan is bijgevolg zeer weinig materiaalvan historisch belang bewaard gebleven. Hetbarokke reliekschrijn uit 1724 vormt hierop eenuitzondering en als object is het in deze expositiede belangrijkste schakel tussen kunst en folklore.Een belangrijk schilderij uit diezelfde periode kondan weer om praktische redenen niet worden verwijderduit de plaatselijke kerk. Ook de reliek zelfverkozen we niet te laten overbrengen. Enerzijds isde tentoonstelling geen extra verering van het kleinood,anderzijds hoort de relikwie enkel in Meigemte zijn, waar hij al bijna drie eeuwen wordt gekoesterd.”De processie zelf ontstond pas in 1945, het archiefis dus vrij jong en ook niet compleet. “Het is vooraldankzij de inspanningen van Luc Van Nevel dateen deel ervan gered is,” zegt Wim. “Vanaf 1998,als bestuurslid van het processiecomité, startte hijmet een inhaalbeweging op zoek naar documentenen fotomateriaal. Hij begon ook met het aanleggenvan een archief van de fotoreeksen die jaarlijksdoor fotografen langs het parcours of achter deschermen worden gemaakt. Samen met StefaanDe Groote zorgde hij in 2006 ook voor de samenstellingvan een nummer van het tijdschrift van deheemkundige kring Het Land van Nevele, dat volledigaan Meigems Hoogdag is gewijd. Bewegendebeelden zijn er in een documentaire uit 2003, inopdracht gemaakt voor het Huis van Alijn, die opschitterende wijze toont hoe het dorp Meigem zijnprocessie maakt en beleeft. Ook de foto’s, kostuumsen objecten in de tentoonstelling wordenhiermee perfect in hun context geduid.”Voor wat de verruiming van de expositie met kunstwerkenbetreft, was het volgens Wim niet de bedoelingom een religieuze kunsttentoonstelling naarvoor te brengen: “Dit zou immers de aandacht teveel afleiden van het uitgangspunt van de Heilig-Bloedprocessie van Meigem. Eerder willen we deexpositie rond de processie erdoor versterken. Deoudere werken zijn net als de processie een zuiverevorm van devotie door de eeuwen heen. Bij de mo-