1nIh9JI

3.1.3 KansenEet- en drinkcultuur is een zeer herkenbaar en in toenemende mate populair thema dat aansluit bijde leefwereld van jong en oud. Dit biedt mogelijkheden vanuit diverse perspectieven: op vlak vanpubliekswerking, educatie, aantrekken nieuwe vrijwilligers, etc.Ook buiten de erfgoedsector bestaat er een toenemende interesse voor het culinaire erfgoed. Ditbiedt mogelijkheden om het erfgoed te valoriseren in samenwerking met andere sectoren enbeleidsdomeinen zoals bijvoorbeeld plattelandsbeleid (streekproducten), horeca (oude recepten),toerisme, etc.Vele instellingen en beheerders zijn vragende partij om meer (erfgoed)onderzoek rond de historischeontwikkeling van eten en drinken (de voedselketen) op te starten. Ze zijn bereid om in dat kader huncollectie open te stellen voor onderzoekers. Nieuw verworven inzichten kunnen vervolgens wordengeïntegreerd in de (publieks)werking van de musea en verzamelingen, onder meer via het verbeterenvan de inventaris, via tentoonstellingen, het maken van educatieve pakketten, etc.De grote bereidheid van de collectiebeheerders om kennis en expertise te delen met andere(erfgoed)actoren opent mogelijkheden om een intensere samenwerking rond het erfgoed van etenen drinken in Vlaanderen en Brussel te ontwikkelen.Via bedrijven en bezoekerscentra met een eigen erfgoedcollectie is er een grotere kans op blijvendebewaring van objecten voor een specifiek voedingsveld. Via hen en door samenwerking van decreatieve industrie kan het bewustzijn van dit erfgoedveld aangewakkerd worden.Een grote focus op eetcultuur in het erfgoedveld biedt kansen om de herkomst van ons voedsel, deproductiewijze (vroeger en nu) meer te belichten. Het ruime publiek is immers meer geïnteresseerdin wat er op het bord ligt, dan in de activiteiten van de boer die aan de basis liggen van dat voedsel.3.1.4 BedreigingenEr is bij de meeste collecties geen lange termijn bewaarpolitiek. Voor velen is het koffiedik kijken hoede toekomst zal zijn, welke de klemtonen zullen zijn met betrekking tot de collectie. Veel hangt afvan de financiële middelen en de inzet van vrijwilligers.Door te weinig plaats worden recentere objecten nauwelijks aangekocht. Het gaat hier vooral omkleinere objecten. Voor grote objecten is er geen plaats. Daarnaast is er ook de dreiging van hetafstoten van oudere grote objecten om meer plaats te creëren voor andere, kleinere objecten.Hierdoor is het risico groot dat er lacunes optreden in het erfgoedverhaal.Voor bepaalde voorwerpen bestaat er een lucratieve markt. Dit belemmert de verwerving mededoordat heel wat collecties niet kapitaalkrachtig genoeg zijn om de meestal hoge prijzen van dezewaardevolle objecten te betalen. Het gevaar bestaat dat deze voorwerpen verdwijnen inprivéverzamelingen waardoor er bepaalde lacunes komen in de publiek toegankelijke collecties.Het overgrote deel van de objecten is opgeslagen in een ruimte die minstens winddicht is. Maar datbetekent natuurlijk niet dat er geen knelpunten zijn. Zo kan vocht bij onverwarmde ruimtes heel watschade veroorzaken. Dat is nu al het geval bij enkele bezochte collecties. Ook plotse102