Pijn bij Kwetsbare Ouderen - NVAM

terug naar de inhoudsopgaveOverige overwegingenVoorkeuren van patiënten voor een numerieke of verbale beoordelingsschaallijken niet consistent. Sommigen prefereren een numerieke beoordelingsschaal,omdat hiermee verandering van pijn beter is vast te stellen, terwijl anderen aaneen verbale beoordelingsschaal de voorkeur geven vanwege de eenvoud ervan(Williamson et al, 2005). Sommige kwetsbare ouderen lijken de eenvoud van deverbale beoordelingsschaal te waarderen. Een eenduidige keuze voor een vanbeide beoordelingsschalen kan op grond van literatuur niet worden gemaakt.Aanbevelingen3l3mBij kwetsbare ouderen zonder of met milde cognitieve/communicatievebeperkingen:– gebruik als routine een eenvoudige verbale of numerieke beoordelingsschaalom de intensiteit van pijn en de respons op de behandeling temeten, respectievelijk te bewaken (zie bijlage A).– voor pijnintensiteitsschalen dienen grote, heldere letters/cijfers teworden gebruikt, eerder zwart/wit dan grijs tinten. Presenteer deschalen bij een goede belichting.Bij kwetsbare ouderen met ernstige cognitieve/communicatievebeperkingen:– aan de waarde van het gebruik van een instrument om de pijnintensiteitvast te stellen dient te worden getwijfeld; observationele pijnschalenlijken hier het meest betrouwbaar.3.3.2 Pijnkaarten voor de lokalisatie van de pijnPijnkaarten kunnen bij verpleeghuisbewoners, al of niet met een cognitieve/communicatieve beperking, worden gebruikt om de plaats(en) en de intensiteitvan pijn met redelijke betrouwbaarheid te bepalen. Een pijnkaart is een tekeningvan de voor- en achterzijde van het lichaam waarop een patiënt de locatie van depijn kan aanwijzen, zie bijlage A. Zo bleek uit de studie van Weiner et al (1998),dat 100 procent van de verpleeghuisbewoners (in de studiegroep (N=115), wierMM-SE-score varieerde van 6 tot 30 met 21 als mediane waarde) in staat was toteen antwoord op de vraag hun pijn te lokaliseren op een pijnkaart. In een kleinestudie (N=46) van Wynne et al (2000) van verpleeghuisbewoners bij wie meermalenin de loop van een jaar de pijn werd beoordeeld, konden patiënten in 86% vande gevallen pijn bij zichzelf aanwijzen (in 78% van de gevallen op een tekening enin 73% van de gevallen op een pop). Van degenen met een MMSE-score < 15 was86 procent in staat de plaats van de pijn op het eigen lichaam aan te wijzen.ConclusiesKwetsbare ouderen kunnen, ook als zij een cognitieve/communicatievebeperking hebben, zelf de plaats van de pijn aanwijzen. Pijnkaarten kunnenworden gebruikt om de plaats en intensiteit van de pijn te bepalen.Overige overwegingenGeen.Aanbevelingen3n Bij alle kwetsbare ouderen moet worden geprobeerd de pijn te lokaliserendoor hen te vragen de pijnlijke plek(ken) aan te wijzen op hun eigenlichaam.multidisciplinaire Richtlijn pijn bij kwetsbare ouderen38