You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ontsnapt<br />
aan de dood<br />
CELINE VAN DAMME (R) EN HAAR<br />
VRIENDIN ESMEE DUINDAM OP<br />
HET BANKJE AAN DE DUINWEG.<br />
STAAND DORIEN BARNHOORN<br />
Zondagmiddag 18 oktober, 13.00<br />
uur. Dorien en Piet Barnhoorn rijden<br />
vanaf hun huis aan de Leeweg<br />
richting Noordwijk aan Zee. De<br />
gebruikelijke rit op zondag richting<br />
de moeder van Piet. Via de<br />
Van Panhuyslaan gaan ze langs de<br />
Rollygolf om de rotonde driekwart<br />
te nemen linksaf de Duinweg op<br />
richting de Schoolstraat. Dorien is in<br />
gesprek met hun jongste dochter<br />
die ook meegaat naar oma.<br />
Plotseling wijst Piet naar het bankje<br />
dat tegenover de Rollygolf tegen<br />
het muurtje staat: “Kijk!”, roept hij,<br />
“daar gaat iets niet goed!”<br />
TEKST CAROLINE SPAANS<br />
BEELD BURO BINNEN<br />
M<br />
Dorien: “Ik zag een meisje met een<br />
hond die heel paniekerig stond te<br />
bellen en nog iemand die in elkaar<br />
gezakt op het bankje lag, met een hele<br />
grijze, grauwe kleur in haar gezicht.<br />
Ik sprong uit de auto en vroeg aan het<br />
meisje dat hevig geëmotioneerd<br />
stond te bellen wat er was gebeurd.<br />
Het was duidelijk dat het slachtoffer<br />
er heel ernstig aan toe was. Geen<br />
ademhaling, geen hartslag en al het<br />
bloed was uit haar gezicht weggetrokken.<br />
Ik ging op de ‘automatische<br />
piloot’ en deed wat me geleerd was<br />
tijdens mijn laatste reanimatiecursus:<br />
30 borstcompressies in een tempo<br />
van minstens 100 keer per minuut,<br />
afgewisseld met mond-op-mond-beademing.<br />
Ik had alleen maar ervaring<br />
op een pop, dus het was in het begin<br />
wel heel vreemd om dit op een ‘echt’<br />
mens toe te passen. Gelukkig zag ik<br />
dat mijn reanimatie effect had: langzaam<br />
zag ik een beetje kleur terug<br />
komen. Toen de politie kwam, namen<br />
zij de reanimatie van me over en<br />
werd de AED aangesloten op het<br />
lichaam van het slachtoffer. Op het<br />
moment dat de electroden hun werk<br />
deden en ik op mijn knieën even<br />
afstand nam, zag ik pas hoe jong ze<br />
was. Dat ik al die tijd bezig was met<br />
het reanimeren van een meisje in<br />
de leeftijd van onze dochters. Dat<br />
moment en het moment dat de<br />
schokken werden toegediend, vond<br />
ik achteraf het ergst. Toen de ambulancebroeders<br />
kwamen en ik de trillende<br />
bullterriër met het geëmotioneerde<br />
meisje probeerde te kalmeren,<br />
kreeg ik van de ambulancebroeders te<br />
horen dat ze een hartslag constateerden!<br />
Wat was ik blij! Ik appte meteen<br />
met onze oudste dochter: ‘Ik heb<br />
zojuist een meisje gereanimeerd!<br />
Goed hoor dat jij je EHBO diploma<br />
ook hebt behaald, het is echt niet voor<br />
niets!’ Ze appte terug: ‘Wie is dat