OM uiteindelijke versie 2.0

EEN HUIS VOL AOLB’ERS
Na een koude fietstocht ben ik op de zachte bank geploft van een gezellig huis in Vinkhuizen. Op de andere bank
en stoel zitten de drie bewoners van dit gezellige ‘AOLB-huis’. Cilia Ludema, Ingrid Maring en Annemiek ten Caat
zitten namelijk alle drie in hun vierde jaar van de AOLB en wonen samen in één huis. Alsof dat nog niet genoeg is,
zijn Ingrid en Cilia ook nog allebei lid van ODIOM en zijn ze vaak actief geweest binnen onze studievereniging.
Als ik rondkijk in hun gezellige (en schone!) woonkamer valt vooral de knalblauwe muur op die ze zelf hebben
geverfd toen Cilia hier als laatste bij in trok. Een bijzettafeltje in precies dezelfde kleur maakt het helemaal af.
Het enorme led-televisiescherm achter Ingrid is niet te missen en daarnaast zwemmen vrolijk twee goudvisjes
in hun aquarium. Het is tijd om deze gezellige huisgenoten eens wat vragen te stellen…
Hoe zijn jullie hier eigenlijk terecht gekomen? Annemiek begint met vertellen: “Ik was de eerste die hier op
kamers ging en ik had voor dit huis gehospiteerd. Toen een paar maanden later een huisgenootje vertrok,
begon ik tussen de vrienden uit mijn klas te vragen wie het leuk leek om bij mij in huis te wonen. Dit leek Ingrid
wel leuk en na een hospiteeravond is zij erbij ingetrokken. Weer een paar maanden later kwam er nog een
plekje vrij en die was voor Cilia! Nu wonen we dus hier al anderhalf jaar met z’n drieën.”
“Want het is allemaal heel leuk, maar er zitten natuurlijk wel risico’s aan.”
En jullie dachten meteen: “Ja, leuk!”? “Nou…” zegt Ingrid “We hebben er wel goed over nagedacht hoor!
Want het is allemaal heel leuk, maar er zitten natuurlijk wel risico’s aan. “Jazeker,” vult Annemiek aan: “Samen
naar college gaan is wel héél iets anders dan ook samen wonen. Je zit toch wel héél erg op elkaars lip.” “En
ondanks dat we vriendinnen zijn, hebben we gewoon een schoonmaakrooster hoor!” voegt Cilia hier aan
toe. Daarbij voegen ze er alle drie aan toe dat je wel echt alles moet uit moet spreken: eten we elke avond
samen? Mag iedereen elkaars spullen even gebruiken? In het geval van deze drie meiden eten ze eigenlijk
elke avond wel samen en pakken ze ook gerust even wat zout of boter van elkaar.
“Je kunt elkaars boeken lenen, je hebt dezelfde tijden, je kunt elkaar helpen en altijd samen
naar college fietsen!”
Wat merken jullie ervan dat jullie dezelfde opleiding doen én in hetzelfde jaar zitten? “Het is gewoon super
makkelijk!” zegt Cilia. “Je kunt elkaars boeken lenen, je hebt dezelfde tijden, je kunt elkaar helpen en altijd
samen naar college fietsen!” “En,” zegt Annemieke, “het gaat altijd over onderwijs! Omdat we het daar heel
goed samen over kunnen hebben. Wij begrijpen van elkaar wat we meemaken op stage etc. Dat is met je
ouders toch wat moeilijker”. En Ingrid vertelt daarbij dat ze altijd met Cilia in de jaarvertegenwoordiging zit en
dat is ook wel makkelijk. Wel geven ze alle drie aan dat het ook belangrijk is om je eigen ding te kunnen doen.
Ik zie ook vissen. Kunnen jullie daar iets over vertellen? “Ooh!” roept Annemiek gauw. “Dat is jullie ding hoor!”
Ingrid en Cilia lachen en Cilia vraagt vervolgens: “Ja, hoe kwamen we daar eigenlijk op?” Ingrid weet het nog
wel en vertelt: “Volgens mij wilde ik graag dieren en Cilia is overal allergisch voor. Ook moesten we natuurlijk
geen dier kiezen waar je echt veel voor moet zorgen en die je eten moet geven... Dus zijn het goudvissen
geworden! Die kun je nog een avond geen eten geven, haha. Dat overleven ze wel!” Ik word voorgesteld
aan de vissen “Tim” en “Tom” en er wordt precies uitgelegd hoe je de vissen kunt onderscheiden. Tom heeft
namelijk gewoon obesitas in tegenstelling tot Tim. Ook leggen ze uit dat Tom niet “Tom van Odiom” is. Dit is
gewoon pure toeval. Helaas! De namen moesten gewoon ‘lekker bekken’. Cilia vertelt ook over de grote
zorgen over de vissen in het begin: “Toen hadden we een andere kom en gingen ze op de grond liggen en
wilden ze niets eten. Heel raar. Dat was toen dikke paniek natuurlijk, dat begrijp je wel.” Lachend praten ze
even door over de gezelligheid en het gemak van goudvissen.
24