Jaarmagazine 2017

stes.be
KIM LEYTEN: “Wij zochten nadrukkelijk naar quick wins voor de
regio en kwamen zo bij het ter beschikking stellen van e-bikes aan
werkzoekenden.”
doelgroepmedewerker voor in
dienst, en dat gat rijden we dicht
met onze provinciale subsidies.”
Drempelvrees
De zes Fosterfietsen zijn al een
aantal keren uitgereden, maar
Kim verheelt niet dat er wat haar
betreft gerust een – euh – tandje bij
gestoken mag worden.
Kim: “Het project is nu nog
onvoldoende bekend. Het zit dan
ook nog in zijn opstartfase. We
zijn met de VDAB, de interimkantoren
en de OCMW’s gaan
praten, en hoewel de reacties altijd
positief zijn, ervaren we soms
toch een zekere drempelvrees. Dat
geldt ook voor de doelgroep zelf:
we moeten actief op zoek gaan
naar kandidaat-fietsers. Niet alle
werkzoekenden begrijpen even
vlot waar die e-bikes nu precies
voor gebruikt mogen worden, en
waarvoor niet.”
Dat is nochtans simpel: je kunt ze
gebruiken om te gaan solliciteren,
opleiding te volgen en/of tijdens de
eerste drie maanden nadat je werk
hebt gevonden. Zit het waarborgsysteem
er dan voor iets tussen? Of
het feit dat een Fosterfiets huren niet
helemaal gratis is?
Kim: “We vragen 50 euro waarborg
om een fiets één dag te huren; wie
stes.be
hem voor meerdere dagen nodig
heeft, betaalt 100 euro. Maar als dat
om een of andere reden moeilijk
haalbaar is, proberen we altijd
naar een alternatief te zoeken. Op
zich zou die waarborg dus geen
probleem mogen zijn. Idem voor
de huurprijs: 2 Euro per dag. Dat
betaal je als werkzoekende ook
voor een trein- of busticket. Je bent
dan bovendien
afhankelijk van
de uurregeling
van het openbaar
vervoer.”
De werkgroep
heeft de
indruk dat de
huurprijs voor iedereen oké is. De
waarborgprocedure is niet voor
iedereen pasklaar. Daar zoeken we
nog een antwoord op.
Waar ligt het kalf dan gebonden?
Kim: “Wel, de fiets op zich is een
goed middel om iemands persoonlijke
mobiliteit te verbeteren, maar
e-bikes lijken sommige werkzoekenden
af te schrikken. Wij
werken veel met mensen met een
allochtone achtergrond, die niet of
nog maar pas hebben leren fietsen.
Voor hen is een e-bike niet evident:
ze zijn bang dat ze die stuk zullen
maken, bijvoorbeeld. En zo spelen
er allerlei mentale reflexen in het
nadeel van die e-bikes.”
“JE HOORT DE GROTE BEDRIJVEN VAAK
KLAGEN DAT ZE HUN VACATURES NIET
INGEVULD KRIJGEN. VOOR EEN STUK IS
DAT GEWOON EEN KWESTIE VAN MOBI-
LITEIT EN BEREIKBAARHEID.”
Des winters (als het
regent en zo)
Dat blijkt ook het geval te zijn bij
de ‘toeleiders’: de trajectbegeleiders
van de interimkantoren en
de VDAB. Voor die ene kandidaat
zien ze het niet lukken omdat hij
niet kan fietsen, en voor die andere
19