Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
had alles kunnen bereiken, maar hij koos hier<strong>voor</strong>.<br />
Hoe hard dat ook klinkt: wij zijn daar niet<br />
verantwoordelijk <strong>voor</strong>. Als je dat wel naar jezelf<br />
toe trekt, kom je er nooit meer uit’.<br />
WIM-methode<br />
Toen Ben radeloos van verdriet in elkaar zakte,<br />
was het Ria die hem een duw in de goede richting<br />
gaf. ‘Je hebt honderden mensen gecoacht, nu<br />
moet je jezelf coachen, zei ze. En dat ben ik gaan<br />
doen, volgens mijn beproefde WIM-methode. Wat<br />
is er aan de hand? Is dat echt zo erg? Maak je niet<br />
druk. De eerste twee kon ik snel afvinken. Er was<br />
een drama gebeurd, ons gezin was verschrikkelijk<br />
getroffen. Maar gelukkig kon ik ook met de M<br />
aan de gang. Rustig ademhalen vanuit je buik,<br />
proberen jezelf op een positieve manier toe te<br />
‘Ieder mens<br />
krijgt problemen<br />
in de schoot<br />
geworpen.<br />
Je hebt ermee<br />
te dealen.’<br />
spreken, je concentreren op wat er nog wél is. En<br />
ik ben gaan schrijven. Over Koen, over ons. Ook<br />
dat hielp’.<br />
‘Drie maanden na zijn dood hebben we samen<br />
op een podium gestaan om over hem te praten.<br />
Mensen leefden zo met ons mee, er waren zoveel<br />
vragen. En dus gingen we erover praten. Allemaal<br />
met ons eigen verdriet. Ria en ik zijn van een<br />
generatie die niet heeft geleerd over emoties te<br />
praten, maar we dwongen onszelf het wel te doen.<br />
Als je niet communiceert, drijf je uit elkaar. Elke<br />
dag stonden we om half acht op en planden de<br />
eerste drie uur niks. Gingen we met koffie in de<br />
serre zitten. Soms zwegen we wel twee uur, of we<br />
huilden. Maar uiteindelijk werd er altijd gepraat.<br />
Onze zoon Ido moest vechten om het bedrijf in<br />
personal coaching, dat hij samen met Koen had<br />
‘Je wordt geleefd<br />
door de meningen<br />
van anderen.<br />
Maar je kunt ook<br />
leren om baas te<br />
zijn over je eigen<br />
gedachten.’<br />
opgezet draaiende te houden. En Jorien hield ons<br />
bezorgd in de gaten. Je doet het allemaal anders,<br />
maar je moet elkaar wel zien te vinden. Ik heb<br />
echt wel eens gedacht dat ons gezin uit elkaar zou<br />
kunnen vallen. Gelukkig is het tegendeel gebeurd’.<br />
Boek<br />
Uit alle aantekeningen uit die tijd en wat hij leerde,<br />
kwam het boek ‘Hey Pa…..’ <strong>voor</strong>t, dat in april<br />
werd gepresenteerd. Hij wil er het taboe op zelfdoding<br />
mee verbreken. ‘Doodsoorzaak nummer<br />
3, na kanker en hartkwalen. Maar niemand durft<br />
het te benoemen. Mensen durfden hier niet eens<br />
naar binnen. Of ze zeiden de coaching af, omdat<br />
ons verdriet zoveel groter leek. Toen Koen hier lag<br />
opgebaard, heb ik ook wel eens gedacht: ‘Leg mij<br />
er maar naast’. Maar ieder mens krijgt problemen<br />
in de schoot geworpen. Je hebt ermee te dealen.<br />
Je kunt kiezen: wegzakken in een depressie of de<br />
stijgende lijn zien op te pakken door jezelf op een<br />
positieve manier toe te spreken’.<br />
Met grote halen tekent hij twee lijnen. Een<br />
opgaande, met af en toe een dip, of een neergaande<br />
met kleine uitschietertjes naar boven die<br />
onherroepelijk naar de afgrond leidt. ’Op welke<br />
lijn je gaat zitten is echt een keuze. Een vrouw<br />
vroeg mij hoe het ging. Ik zei: ‘Heel goed’. Ze kon<br />
het niet geloven. ‘Maak jij jezelf niet iets wijs?’,<br />
vroeg ze. Ik vroeg hoe het met haar ging, wist dat<br />
ze depressief was. Ze zei dat het slecht ging. ‘Maak<br />
jij jezelf niet iets wijs?’ vroeg ik. Waarmee ik maar<br />
wil zeggen: de gedachten die in je hoofd zitten<br />
kun je zelf sturen. En die gedachten bepalen hoe<br />
je je voelt. Als jij het woord Eifeltoren hoort, ga je<br />
lachen en denk je aan Parijs en romantiek. Een<br />
ander denkt misschien aan Bataclan en terreur.<br />
Hetzelfde woord, een andere lading. Dat doe je<br />
allemaal zelf, in je brein. En daarmee stuur je aan<br />
hoe je je voelt’.<br />
Maar is dat positief denken als je 65-plus bent,<br />
nog wel aan te leren? Middelkamp springt geërgerd<br />
op. ‘Ik leer nog elke dag. Natuurlijk worden<br />
we allemaal opgevoed om in beperkingen en<br />
angsten te denken. Als ik vroeger thuis vroeg aan<br />
ma hoe iets zat, zei zij: ‘Wat pa zegt’. En pa zei: ‘Wat<br />
de pastoor zegt’. Zo word je geleefd door de meningen<br />
van anderen. Maar je kunt ook leren om baas<br />
te zijn over je eigen gedachten, gelukkig maar.<br />
Ik ben blij dat ik geen pensioen heb opgebouwd,<br />
ik wil nog helemaal niet stoppen. Sinds de dood<br />
van Koen is mijn drive om mensen te helpen uit<br />
die neerwaartse spiraal te komen, alleen maar gegroeid.<br />
Een oud-Nijverdalse die nu in het Westen<br />
woont, schreef mij dat ze ook suïcidaal was. Door<br />
mijn coaching heeft ze het niet gedaan. Zulke<br />
verhalen motiveren mij om verder te gaan’.<br />
Knop<br />
Leuk oud worden is volgens Middelkamp echt<br />
een kwestie van de knop omzetten. ‘Het begint<br />
al hoe je 65 wordt. Denk je steeds: ik moet nog<br />
zoveel jaar, dan sleep je je naar je werk. Maar je<br />
kan ook kijken naar wat je nog kunt en wilt. Heb<br />
zilver<br />
17
Change language