Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
TEKST THEO LEONÉ | FOTOGRAFIE ARCHIEF CEES VAN DER SLUIJS<br />
Vroeg met pensioen. Te snel achteraf. Dierenarts Cees van der Sluijs (1942,<br />
Rotterdam) had met de kennis van nu best nog een paar jaar willen doorgaan.<br />
Mooi werk toch in Hengevelde en omgeving? In 2002 nam hij afscheid van de<br />
praktijk. ‘Veertien dagen na mijn afscheid zat ik in Tunesië. Den Haag had gebeld,<br />
PUM. Dat ik Arabisch en Frans sprak kwam goed van pas.’<br />
‘Dear professor’<br />
Cees van der Sluijs<br />
doet 22 missies<br />
PUM:<br />
specialisten<br />
vliegen uit<br />
Van der Sluijs belandde op een landbouwschool die in<br />
de versukkeling was geraakt. Prima gestart. Nog opgezet<br />
vanuit Nederland, Oenkerk. Maar inmiddels zat de<br />
stront tot aan het plafond. Stallen waren weg gesloopt.<br />
Het strenge rapport van de kersverse PUM’er liet niets te<br />
wensen over.<br />
‘In totaal ben ik 22 keer uitgezonden. Bijna altijd ging ik<br />
alleen. Je weet niet waar je terecht komt. Je loopt mee,<br />
kijkt, adviseert. In de veehouderij kom je <strong>voor</strong>al vruchtbaarheidsproblemen<br />
tegen. Met dertig jaar ervaring zie<br />
je snel waar de moeilijkheden zitten. Tenslotte maak je<br />
een eindrapport.’<br />
Kralingse Bos<br />
Van der Sluijs wist al vroeg dat hij diergeneeskunde wilde<br />
studeren. Op zijn tiende kende de jonge Rotterdammer<br />
in het Kralingse Bos de plekken van de uilen en de<br />
hazelnoten. Via Mulo en Hogere Landbouwschool vocht<br />
hij zich een weg naar de universiteit in Utrecht. Studeer-<br />
Cees van der Sluijs<br />
heeft het koud bij<br />
de Chinese Muur<br />
48 zilver
Change language