MIND magazine inleverversie

Terug in het hotel liet het gesprek met Raul me niet meer
los en besloot ik me te verdiepen in het minimalisme.
Misschien was die opmerking van Nienke zo gek nog niet
en zou ik mijn eigen levensstijl echt eens moeten heroverwegen.
Een paar dagen later vlogen we terug naar Nederland en
hoewel de hoogtepunten zich tijdens de reis bleven opstapelen,
stak de ontmoeting met Raul er voor mij met kop
en schouders bovenuit. Zijn woorden hadden echt iets in
me losgemaakt. Op YouTube keek ik filmpjes over het minimalisme
en ik las een boek waarin werd uitgeleg wat het
precies inhield. Mijn enthousiasme werd aangewakkerde
en langzaam begon ik zelf ook steeds meer spullen weg te
doen. Natuurlijk heb ik niet meteen alles in de prullenbak
gegooid, maar ik merkte dat het me rust gaf om op te ruimen.
Ook sprak ik met mezelf af dat ik nog maar één keer
per maand iets mocht bestellen. De eerste twee maanden
moest ik me inhouden, maar eigenlijk wende het snel.
Mijn focus kwam steeds meer van uiterlijk op innerlijk te
liggen en ik vroeg mezelf af waar ik energie van kreeg. Was
dat echt van wéér een nieuw jurkje? Deze vraag kon ik snel
met nee beantwoorden en dat maakte het een stuk makkelijker
om niet meer iedere week een nieuwe bestelling te
plaatsen. Na vier maanden merkte ik dat ik zelfs de behoefte
niet meer voelde om iedere maand iets te bestellen. Ik
verwachtte niet van mezelf dat ik één keer alles weggooide,
maar heb deze levensstijl stapje voor stapje in mijn leven
geïntegreerd. Zo kon ik langzaam kennis maken met een
nieuwe levensstijl zonder al te streng te zijn voor mezelf.
“Het is niet belangrijk hoe
lang ik op deze planeet
ben, hoé wel”
Van materialistisch naar minimalistisch
Vóór de reis naar Cuba was ik altijd bezig om erbij te horen,
wilde ik meegaan met trends en streefde ik altijd naar
meer. Was dat omdat ik dat zelf graag wilde of om te voldoen
aan het 'perfecte plaatje'? Ik denk het tweede. Een
jaar na Cuba kan ik zeggen dat de reis me veel meer heeft
gebracht dan ik had kunnen hopen. Stapje voor stapje ben
ik het afgelopen jaar van een vrij materialistisch persoon
naar een zo goed als minimalistische levensstijl gegaan.
Van nooit genoeg hebben en mijn leven invullen naar het
ideaalbeeld van een ander, naar bewust kiezen, voelen en
besluiten. Natuurlijk ga ik nog gezellig met vriendinnen
naar de stad en heel af en toe koop ik nog weleens iets
bij een grote modeketen, maar vergeleken met vorig jaar
koop ik al zeker 95% minder en bijna alles is duurzaam.
Ik denk na over plastic, verpakkingen en waterverbruik
en ben blij dat ik met mijn minimalistische levensstijl een
positieve bijdrage aan de wereld kan leveren. Ik probeer
zoveel mogelijk ‘groen’ te leven, maar struggle er ook
nog iedere dag mee. Het is een groot leerproces waarin
ik de ene maand drie stappen vooruit doe en de andere
maand er weer één achteruit, maar dat is helemaal oké. Ik
streef niet naar een perfect leven, want ik geloof niet dat
dat bestaat, maar ik kan oprecht zeggen dat ik gelukkiger
ben dan ooit en in minder zoveel meer heb gevonden.”
19