22.11.2021 Views

contact_office_magazine_#29_NL

Andere landen, andere gebruiken. Dat is zeer zeker ook het geval bij de manier waarop wij onze kantoorruimten vormgeven. Bepaald door mentaliteit, huurkosten en individuele ruimtebehoefte liggen tussen Azië, Europa en Amerika niet alleen kilometers, maar hele werelden

Andere landen, andere gebruiken. Dat is zeer zeker ook het geval bij de manier waarop wij onze kantoorruimten vormgeven. Bepaald door mentaliteit, huurkosten en individuele ruimtebehoefte liggen tussen Azië, Europa en Amerika niet
alleen kilometers, maar hele werelden

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Kantoren uit de hele wereld<br />

What's on your desk?<br />

© Garrett Rowland<br />

en shakes op het menu staan, die wereldwijd te koop<br />

zijn.<br />

Pas wanneer men het heiligdom betreedt, ziet men<br />

gaandeweg wat voor een bedrijf zich hier heeft gevestigd.<br />

Via twee asymmetrische bogen – een citaat op<br />

de Golden Arches, die de tekst van het bedrijf al sinds<br />

1968 dragen – komt men in de volledig in Amerikaans<br />

walnoothout ingerichte lobby, die daardoor<br />

een zeer warme en aangename uitstraling heeft. De<br />

wanden zijn verder zwart en wit, het textiel heeft<br />

verschillende grijstinten en de houten oppervlakken<br />

zijn fraai bewerkt. Hier en daar wordt het homogene<br />

beeld van koele blauwe en turquoise tinten en van<br />

sommige signature-meubels afgewisseld met het typische<br />

geel van het bedrijf. “De meubilering en interne<br />

vormgeving zijn tijdloos terughoudend, op sommige<br />

plekken misschien zelfs een beetje minimalistisch”,<br />

zegt Ruben Gonzales, hoofdarchitect en projectleider<br />

bij IA Interior Architects, die het interieur samen<br />

met Studio O+A hebben ontworpen en gerealiseerd.<br />

“Veel bedrijfskleuren zijn hier niet te vinden. De enige<br />

uitzondering is het McDonald’s-geel, dat in de vorm<br />

van stoelen, banken en wandbekledingen hier en daar<br />

een accent zet.” Voor de nodige digitale communicatie<br />

zorgen plasmatouchscreens, die verdeeld zijn over het<br />

hele gebouw. Zowel akoestisch als atmosferisch valt<br />

het nauwelijks op dat een groot deel van het kantoor<br />

als Open Space is ingericht. Nissen en heterogeen<br />

vormgegeven kleine ruimten vormen een sterk contrast<br />

met het normale beeld van een grote kantoorruimte.<br />

Ook de verdiepingen zelf zijn verschillend vormgegeven.<br />

Net als de lagen in een reuzengrote Big Mac<br />

zijn de themagebieden Geschiedenis, Gastvrijheid,<br />

Smaken, Verpakkingscultuur en Design en Architectuuridentiteit<br />

op elkaar gestapeld. Die thema‘s zijn<br />

niet alleen terug te vinden in de managementstructuur,<br />

maar ook in de architectonische vormgeving van<br />

de verdiepingen. De kers op de taart - of in dit geval de<br />

kaas op de burger - biedt een milestone-galerij met de<br />

belangrijkste prestaties in de geschiedenis van McDonald‘s,<br />

evenals een verzameling Happy Meal-speelgoed<br />

uit alle tijdperken.<br />

Misschien wel het mooiste en meest respectvolle geschenk<br />

aan de medewerkers is de zogeheten wellnesssuite<br />

op elke verdieping. Naast een klassieke quiet<br />

space vindt men hier een bibliotheek, een speel- en<br />

stilteruimte en een gebeds- en aandachtsruimte. Smaakvoller<br />

en voedzamer voor de lange termijn kan men zijn<br />

kantoor-Big-Mac nauwelijks maken. I’m lovin’ it. Rest<br />

de vraag: wanneer slaat het hier toegepaste wellnessen<br />

gezondheidsconcept eindelijk eens over op het<br />

menu? Nog een appelflap na? Nee, bedankt.<br />

Wojciech Czaja<br />

© Garrett Rowland<br />

06<br />

07<br />

08<br />

02<br />

What’s on your desk,<br />

Christoph Thun-Hohenstein?<br />

Christoph Thun-Hohenstein, algemeen directeur van het Museum voor<br />

Toegepaste Kunst, heeft waarschijnlijk een van de mooiste kantoren van Wenen.<br />

Vanaf zijn bureau op de eerste verdieping kijkt hij niet alleen uit over de straat<br />

de Stubenring, maar ook op een ruimte met een oppervlak van ca. 100 vierkante<br />

meter en zes meter hoogte. “Ik ben tenslotte ook een grote man“, zegt<br />

de 1,97 meter grote MAK-baas. “De royaliteit doet mij goed. Ik krijg er het<br />

gevoel door dat ik mij hier zowel fysiek als mentaal goed kan bewegen. Daar<br />

komt nog eens bij dat ik mijn best doe telefoontjes naar het secretariaat te<br />

vermijden. Ik sta liever op en loop door de ruimte, waarbij ik 15 tot 20 meter<br />

in elke richting afleg. Dat geldt voor mij als vervangende sport, want voor<br />

echte sport heb ik helaas veel te weinig tijd.” Met wandelingen naar kantoor<br />

en naar afspraken daarbij opgesteld, legt hij op sommige dagen wel 15 tot 20<br />

kilometer af, zegt hij.<br />

De ruimte is royaal verfraaid, heeft een opvallend cassetteplafond en is naast<br />

een bureau en een ellelange vergadertafel ingericht met een Franz-West-bank<br />

met oranje-groene stoffering. “Aan de ene kant is de ruimte spartaans ingericht,<br />

aan de andere kant staat het bureau aardig vol. Ik vind deze combinatie<br />

van leegte en opvulling aangenaam en rustgevend.” Een wens heeft Thun-Hohenstein,<br />

die de meeste e-mails en teksten inmiddels op de iPhone bewerkt,<br />

nog voor de toekomst: “Wanneer men interesse heeft in zoveel dingen, blijft<br />

er weinig ruimte voor vrije tijd over. Ik zou graag wat meer tijd voor mezelf<br />

hebben. Wensen staat immers vrij.”<br />

01<br />

04<br />

03<br />

09<br />

05<br />

01<br />

02<br />

03<br />

04<br />

05<br />

06<br />

07<br />

08<br />

09<br />

10<br />

Het bureau van notenhout is ontworpen door Karl Schreitl.<br />

Ik vind het schitterend. En het heeft geschiedenis: volgens<br />

onze MAK-inventarisatielijst is het in 1944 aangekocht.<br />

Het MAK-systeem is op de PC gebaseerd. Privé maak ik<br />

gebruik van een Apple-computer. Ik ben flexibel. Ook kan<br />

ik met beide handen, dan weer links en dan weer rechts,<br />

de muis gebruiken.<br />

Ik heb een duidelijk ordeningssysteem op mijn bureau:<br />

elke stapel staat voor projecten en ideeën in verschillende<br />

fases.<br />

De belangrijkste handbeweging bij vergaderingen is water<br />

inschenken.<br />

Op de aluminium stoelen van Eames wordt de orde voortgezet,<br />

de drie extra stoelen zijn niet om op te zitten, maar<br />

dienen als ordeningsbasis voor documenten.<br />

Als het donker wordt, gaat in de ramen de lichtinstallatie<br />

van James Turrell aan. Dan wordt de ruimte afwisselend in<br />

rood, blauw en paars ledlicht gehuld.<br />

De staande Toio-lamp van Achille en Pier Giacomo Castiglioni<br />

is een van mijn favoriete designklassiekers.<br />

De spreekstoel van beton en steen heeft mijn voorganger<br />

Peter Noever ontworpen. Ik gebruik hem om boeken op<br />

te zetten.<br />

Het wandobject van Donald Judd (aluminium en lak,<br />

1989) stond vroeger in de gevechtstoren. Nadat wij de<br />

MAK-toren echter moesten sluiten, is het nu het centrale<br />

kunstwerk in mijn kantoor.<br />

De vier hangende wandkasten van staal en beton zijn<br />

ontworpen door Peter Noever. Ze bieden ruimte voor<br />

veel boeken, zonder dat de bonte boekruggen de ruimte<br />

domineren.<br />

10<br />

24 <strong>contact</strong><br />

Wojciech Czaja op bezoek bij Christoph Thun-Hohenstein<br />

<strong>contact</strong> 25

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!