Schrijven Magazine nummer 1 2022

EEN KATERN VAN
Niet lang hierna werd mijn vader ziek en overleed. Ik probeerde
zo goed en zo kwaad als dat ging, mijn weg in het
leven zonder hem, te vinden. Het lukte me meestal wel om te
bedenken hoe hij op alles zou reageren. Zijn geur kon ik nog
voor me halen, zeker wanneer ik mijn neus in zijn vilten hoed
stak. Ook zijn handschrift kwam ik nog her en der tegen. Op
foto’s en small-filmpjes kon ik bekijken hoe mijn vader eruit
had gezien. Op de filmpjes zag ik mijn vaders manier van lopen
en zijn lippen bewegen maar er zat natuurlijk geen geluid
bij. Ik vertelde het mijn moeder.
‘Ik herinner me zijn stem niet meer.’
‘Daar weet ik wel wat op’, zei ze. Mijn moeder pakte een
cassettebandje, stopte het in de radiocassetterecorder. Daar
klonk onmiskenbaar mijn vaders stem, in plaats van het vioolconcert
had hij het gesprek over belastingen tussen mijn
moeder en hem opgenomen.
DE JURY Een mooie combinatie over de ‘levensles’
van geld en muziek. Het eerste wat je vergeet
is het stemgeluid van een dierbare en dat maakt
dit thema ook zo bijzonder. Het verhaal begint
heel terloops: ‘De dag dat mijn radio kapotging,
was een ellendige.’ Dit ogenschijnlijk alledaagse
voorval zet een reeks gebeurtenissen in gang die
leidt tot een mooi ingehouden slot: de opgenomen
stem van de vader die praat over zijn belastingaangifte.
ERFENIS
TWINTIG MINUTEN LATER KWAM HET
TWEEDE TELEFOONTJE: mijn vader had
bepaald dat zijn organen voor transplantaties
gebruikt mochten worden. Niet dat daar
iets onduidelijk aan was, maar het was de
gewoonte om de familie daarin te kennen, en
ik was de contactpersoon. Of ik bezwaar had.
Ik weet niet of ik het zelf ook zo zou doen,
maar dit codicil was zijn keuze. Die wilde ik
respecteren. Als iemand anders nog iets aan
01 2022 Schrijven Magazine | 51