Een en ander uit het verleden en over de oorsprong van Diepenheim

24
vcrval per km. gemiddeld 31 cm. 2). Door dit-mindere verval
ontstond als het ware in het Schipbeekdal onder de gemeente
Diepenheim een soort drempel. Deze drempel is oorzaak ge~,
weest, dat de Molenbeek in voorhistorische tijd haar loop naar
het Noorden heeft genomen, doordat het verval in de richting
Goor veel groter was. Het zou heel interessant zijn, geologisch
het ontstaan van deze drempel te verklaren, maar ik zal momenteel
daarop niet verder ingaan. De drempel in het Schip,-,
beekdal vormde een soort brug tussen de hogere gronden van'
de gemeenteNeede en de hogere gronden in de gemeenten
Diepenheim en Markelo. Een uitloper van de westelijke heuvelrug,
die zich van de Lemelerberq Zuidwaarts uitstrekt tot
Markelo en Stokkum, raakt bij het Westerflier nog juist de
gemeente Diepenheim. In het dal, waardoor tegenwoordig de
Schipbeek stroomt, lagen oudtijds op drie plaatsen overqangen
vanhet Zuiden naar het Noorden en omgekeerd, n.l. bij
Deventer (het dal van de IJsel), ten Zuiden van Diepenheim
en bij Haaksbergen. Onder de gemeente Diepenheim bevonden
, zich weer drie overgangen, waarover-zeer oude wegen lopen.
De meest westelijke weg passeert, de Schipbeek bij de teqenwoordige
Oude Sluis. Dit is de oude Boreulose weg, welke
langs Geesteren en Gelselaar, met uit de richting Neede zijwegen
opnemend, de Oude Sluis bereikt en zich na de Oude
Sluis in tweeën splitst, de ene weg gaat naar Diepenheim en de
andere passeert het Wester flier en loopt als "Demterdiek" of
als "oude Riessense weg" over de westelijke Heuvelrug midden
door Overijssel naar het Noorden, naar Deventer en
Zwolle. Aan de Schipbeek ontstond hier de buurtschap Schipbekerhuizen.
De tweede of middelste weg kwam van uit het
Zuiden van Neede en passeert bij de Nieuwe Sluis de Schipbeek
en bereikt via de Diepenheimse es Diepenheim. De Oostelijke
weg voerde van de hoge gronden in de gemeente Neede
langs de voormalige Markveldse Watermolen naar de hogere
2) Ir. C. Lely, Ontwerp tot verbetering van de Schipbeek, blz. 6.
VORG, Verslagen en mededeelingen 67 (1952)