rotary-contact-471-NL-online-def

ECOLOGIE
‘Zuid-Europese bomen
kunnen onze bossen redden’
Sinds RI-voorzitter Ian Riseley in 2017 vroeg om één boom per Rotariër te
planten, gaven ook bij ons tal van clubs gehoor aan die oproep (zie bv. p 24).
Geen overbodige luxe, want Vlaanderen heeft dringend behoefte aan meer bos.
Bosecoloog Bart Muys (KU Leuven) trekt aan de alarmbel maar biedt ook enkele
uitdagende perspectieven om de situatie recht te trekken. ‘Grondeigenaars
hebben ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid.’
Recent bracht de VRT de verrassende vaststelling dat
er in Europa vandaag méér bomen staan dan 100 jaar
geleden.
De voorbije eeuw is er inderdaad veel bos bijgekomen in
Europa. Van de Middeleeuwen tot de 19 de eeuw leefden we
in een ‘bioeconomie’, die grotendeels op hout dreef. Daardoor
raakte het bosbestand sterk gedegradeerd. Vanaf de
industriële revolutie, die mensen naar stedelijke gebieden
dreef, begonnen de bossen zich te herstellen. Vooral na de
Tweede Wereldoorlog is de economie helemaal op fossiele
brandstoffen gaan draaien, waardoor er minder vraag naar
hout was. Ook de landbouw is veel efficiënter en intensiever
geworden. Marginale landbouwgronden, bijvoorbeeld in
bergachtige streken, werden verlaten. Dat bood ruimte voor
spontane verbossing. In landen als Spanje en Italië, en in
delen van Oost- en Noord-Europa, is dat proces nog steeds
aan de gang. Ook Frankrijk doet het goed, daar groeit het
bosareaal jaarlijks met 70 à 80.000 hectare.
Vlaanderen hinkt daarbij duidelijk achterop.
Ja, en dat geldt voor alle gebieden met rijke landbouwgronden
– en een hoge bevolkingsdruk. We zien hetzelfde fenomeen
in Noordwest-Frankrijk, Ierland, Nederland, Denemarken… In
zulke verstedelijkte regio’s hebben de mensen net behoefte
© teddiviscious / Adobe Stock
12