T.C. MALATYA VALİLİĞİ - Çevre ve Şehircilik Bakanlığı
T.C. MALATYA VALİLİĞİ - Çevre ve Şehircilik Bakanlığı
T.C. MALATYA VALİLİĞİ - Çevre ve Şehircilik Bakanlığı
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
1.4.2.1.4.Arguvan<br />
Tarihi Yapısı<br />
İlçede en eski yerleşimin Katolik çağda başladığı, eski Tunç, Hitit, Roma <strong>ve</strong> Bizans<br />
devirlerinde devam eden yüzey araştırmaları sonucu anlaşılmıştır. Bu araştırmalar Morhamam,<br />
Karahöyük <strong>ve</strong> İsaköy’de yapılmıştır.<br />
Osmanlı İmparatorluğu zamanında Tahir Bucağı adı ile Arapkir’e bağlı olan Arguvan,<br />
sonradan ilçe olarak Diyarbakır’a bağlanmış 1873 yılında Tahir adıyla Keban’a bağlı bir nahiye<br />
haline getirilmiştir. Cumhuriyetin ilanıyla ilçe olarak Malatya’ya bağlanmış, 1954 yılında Tahir<br />
nahiyesi merkez olmak üzere Arguvan adıyla Malatya iline bağlı bir ilçe haline getirilmiştir.<br />
Coğrafi Yapısı <strong>ve</strong> Yeryüzü Şekilleri<br />
İl merkezine 64 km. uzaklıktadır. Doğuda Arapgir, batıda Hekimhan, kuzeyde Sivas <strong>ve</strong><br />
Divriği ilçesi, güneyde Malatya merkez ilçe ile Elazığ topraklarıyla çevrilmiştir. İlçenin yüz<br />
ölçümü 1.037 km²’dir.<br />
İlçe kuruluş tarihinden bu güne kadar 1967, 1977 <strong>ve</strong> 1988 yıllarında meydana gelen heyelan<br />
<strong>ve</strong> çökmeler nedeniyle üç defa yer değiştirmiştir. Yüzey şekilleri itibariyle genellikle engebeli olup,<br />
kuzeyi dağlık arazi, güneyi ise kuzeye göre düz ova özelliği göstermektedir. Bölgenin en yüksek<br />
dağı Arapgir ile ilçe arasındaki Göldağı’dır. İlçenin doğu sınırının bir kısmından geçen Fırat nehri<br />
dışında büyük akarsuyu yoktur. Dere <strong>ve</strong> çay niteliğinde olan Şotik çayı, Bömere Deresi,<br />
Morhamam Deresi, Çavuş Çayı <strong>ve</strong> Söğütlü Çayı ilçenin akarsuları olup, bu su yataklarının<br />
düzensiz debisi mevcuttur.<br />
İklim <strong>ve</strong> Bitki Örtüsü<br />
İlçenin rakımı 1150 metre olup, iklim bakımından kışları çok karlı <strong>ve</strong> soğuk, yazları kurak<br />
<strong>ve</strong> sıcak olup, tipik Doğu Anadolu Bölgesi’nin iklim özelliklerini gösterir.<br />
İlçe en çok yağışları ilkbaharda almaktadır. Toprak düzeyi genellikle çıplaktır. Ancak<br />
kuzey <strong>ve</strong> kuzeybatısında bozuk baltalık <strong>ve</strong> orman vasfını yitirmiş meşe örtüsü mevcuttur. İlçe<br />
2.’nci derece deprem kuşağı bölgesindedir.<br />
Sosyal Yapı<br />
İlçenin sosyal yaşantı düzeyi çok düşüktür. İlçe hudutlarında geleneksel bir hayat tarzı<br />
yaşanmaktadır. İlçe 1982 yılında bugünkü yerleşim yerine taşınmış olup, Şehirleşme son derece<br />
yavaş gelişmektedir. Sosyal ihtiyaçların giderilmesi için tesis <strong>ve</strong> hizmetlerin bulunmayışı bu<br />
durumun temel nedenlerindendir.<br />
Eski yerleşim yerinin heyelan bölgesi olması nedeniyle imar <strong>ve</strong> İskan <strong>Bakanlığı</strong>'nca ilçede<br />
81 adet, daha sonra 1989 yılında 47 adet olmak üzere toplam 128 adet konut yaptırılmıştır. Yeni<br />
yerleşim yerindeki tüm resmi kurum <strong>ve</strong> kuruluş binaları betonarme olup, köylerdeki evler ise<br />
yığma, kargas <strong>ve</strong>ya kerpiçten yapılmıştır. İlçe Merkezinde Konut sıkıntısı olduğundan Kamu<br />
Kurum <strong>ve</strong> Kuruluşlarında görev yapan çoğu memur <strong>ve</strong> işçiler İl Merkezine gidiş geliş yapmaktadır.<br />
Bu durum hizmetin aksaması <strong>ve</strong> ilçe sosyal hayatının gelişememesi sonucunu doğurmaktadır.<br />
İlçeden il merkezi <strong>ve</strong> diğer illere sürekli bir göç yaşanmaktadır. İlçe nüfusunun çoğu<br />
özellikle İstanbul <strong>ve</strong> İzmir başta olmak üzere büyük şehirlerde çalışmakta olup, yurtdışında da<br />
çalışan işçiler mevcuttur. Özellikle kamu sektörü tarafından işletilen toplu iş yerleri olmadığından<br />
genellikle herkes kendi işyerinde küçük esnaf olarak çalışmaktadır.<br />
48
Change language