Spf-Sydgm nihairapor

özgür seçimleri ile sürdürmelerinin önünde duran toplumun kendilerine bakışıyla ilgili pek
çok ipucu yakalanabilmektedir.
“Namus meselesi hala var. Ev aradığınız zaman hala soruyor ev sahibi evli
misiniz diye? Eşiniz gerçekten var mı onu bile didiklemek istiyor.” (Denizli)
“Hele de bayan olarak çok zor. Şimdi bir misafirin gelse, kardeşin gelse, aa bu
kim diyorlar, yanlış anlıyorlar. Allah adamı dul etmesin.” (Kadın, 40 yaş,
boşanmış, İstanbul)
“Maddiyatın yanı sıra bir de şöyle sıkıntılar var. Dul kadın sıkıntısı. Dul kadın
her zaman dul kadındır. Namusu yoktur. Mutlaka bir namussuzluk yapar
zihniyeti var toplumda. 10 dan sonra dışarı çıkamaz, dul kadın güzel
giyinemez, makyaj yapamaz, düğüne gidemez, kahkaha atamaz, dul kadının
mutaassıp giyinmesi gerekir. Ama ben giyinemiyorum, benim çalışma hayatım
var. Benim ailem de öyle mutaasıp kapalı değildi. Ben çocuğum oldu bir anda
kendi kendime kapandım. Kendi isteğimle. Eşimin tarafı da kapalı seven kimse
değil. Ailem de kapalı insan değil. Kapandım ama tam tesettürlü giyemiyorum,
sıkılıyorum. Çoğu insan bana karşı. Bak dul kadın kapri giymiş, bak bak boğaz
altı bağlıyor.. Neresi dul kadın, genç şakrak kadın, düğünlerde oynuyor,
oynayacağım gencim. Yani ölenle ölünmüyor. Bunlar hep laf ediliyor. Ama
kayınvalidem varken geldiğimde kötü bir yerden geliyorum ki bunu defalarca
söylediler.Ta bana yardım getiren kişilere kadar. Bunu söyleyen en başta
eşimin uzaktan akrabası olan o kadın. Eve giren çıkan belli değil. Eve herhangi
bir usta geliyor çeşme yapıyor, eve adam attı diyor. Eve badanacı geliyor ve
çok yakın komşumun erkek kardeşi o da kardeşim ya da yavrum olacak yaşta.
Badana yapıyor. Kapıyı da korkuyorum ya daha gencim, 30 yaşındayım, aman
diyorum kapı açık kalsın. Kimse etmez o kadın eder... Artık sıkıntılara girdim,
ona hesap ver buna hesap ver, muhtar ayrı hesap sorar... Bıktım artık kim
neye inanıyorsa inansın. Artık bıraktım.” (Kadın, 42 yaş, eşi vefat etmiş,
İstanbul)
75