Spf-Sydgm nihairapor

sürdürebilecek maddi koşullara sahip olmaması nedeniyle sığınma evlerinin halihazırdaki
işleyiş biçimiyle soruna çare olmadığı vurgulanıyor.
“Şiddet yaygın ama dillendirebilen ve yardım isteyen az. Bunun nedeni de şey
diye düşünüyorum ben, şiddeti evet tespit ediyoruz, kadını güçlendirmek
istiyoruz, şikayetçi ol diyoruz ama sonrası yok. Burada da bunu çok sık
yaşıyoruz, onun adına ben de şikayetçi olabilirim, ihbar edebilirim ama kadın
henüz bunu kaldırmaya hazır değil, tek başına ayakta durmaya hazır değil. Ya
da devletin imkanları çok yetersiz, sonrasında kadın gene o eve gidiyor.
Ekonomik sebeplerden.” (Denizli)
“Kadın dayak yiyor, şiddet görüyor, gidip onu barındıracak yerimiz yok. bizim
verdiğimiz 300ler 500ler de hiçbir şey değil, ben buna üç ayda bir 500 vereyim
kurtulayım mantığı var, çözüm bulunmuyor hiçbir zaman...” (İstanbul)
“Doğudaki şiddetten kaçıp gelen aileler var, özellikle kadınları Bursa’daki kadın
sığınma evlerine yerleştiriyoruz, boşanmaları gerçekleşene dek kadınlara
destek oluyoruz.” (Bursa)
“Genç yaşta çocuklarla kadını bırakıp terk edenler var. Bu kadının sığınacağı
bir yeri yok, ailesi reddediyor, daha da olmuyorsa sığınma evine ama ne kadar
sığınırsın orada?” (Bursa)
Görüşülen kadınların önemli bir kısmının kendi ailesinden ya da eşinden/eşinin
ailesinden şiddet görmüş olduğu ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle eşten ayrılma ya da
boşanma durumlarında kadının ailesine dönmesinin hem olanaklı olmadığı hem de daha çok
sorunu beraberinde getirdiği görülmektedir.
“Babam çok huysuzdu, 11-12 yaşımda döve döve başımı kapattı... Okulu
bırakıp konfeksiyona girdim, orada eşimle tanıştım, ailem çok üstüme
geldikleri için eşimle kaçtık gittik evlendik. Daha sonra ailemle barışıp geldik
ama bu sefer işler ters gitti, eşim çalışmamaya başladı...zaten herşeyini
çekiyorsun, çalışmamasını parasızlığını, bir de üstüne dayak olunca
katlanılamaz hale gelmişti, ben para istedikçe kızıyordu, kızdıkça da kavga
78