Sosyalleştirme Hedefleri 1 1 Türk Annelerin Çocuk Sosyalleştirme ...

Sosyalleştirme Hedefleri 10Değer verilen çocuk davranışları ve yaygın sosyalleştirme pratikleri üzerine yapılankültürler arası araştırmalar, maddi bağımsızlığın sosyal bağımsızlık için önemli bir koşulolduğunu ve özellikle sanayileşmiş toplumlarda bağımsızlığın değer verilen bir özellikolduğunu göstermiştir (Triandis, 1994). Diğer yandan, bağımlılığın daha çok sosyal sistemin,toplumun bakıma muhtaç bireylerine (örn., yaşlılar, özürlüler ve hastalar) yeteri kadarkurumsal bakım hizmeti sağlayamadığı az gelişmiş toplumlarda değer verilen bir özellikolduğu öne sürülmüştür (Kağıtçıbaşı, 1982a). Ebeveylerin gerektiğinde çocukları tarafındanbakılacaklarına dair beklentileri az gelişmiş bölgelerden gelişmiş bölgelere doğru gidildiğindeazalsa da, itaat beklemek gibi bazı sosyalleştirme hedefleri güçlü kültürel gelenekler sebebiylevarlığını yaygın olarak sürdürmektedir (Kağıtçıbaşı, 2007). Buna ek olarak, Kağıtçıbaşı(2005, 2007) şehirleşme ve ekonomik gelişmenin geleneksel toplumlara mutlak olarakbireyselleşmeyi getirmeyeceğini vurgulamış, örneğin maddi bağımsızlığın yanısıra duygusalbağımlılığın önem verildiği duygusal bağımlılık modelinin daha çok toplulukçu kültürlerdekieğitimli ailelerde görüldüğünü belirtmiştir.‘Çocuğun Değeri’ konulu araştırmanın bulguları geleneksel toplumlarda ekonomikzorlukların aile bireyleri arasında karşılıklı dayanışmayı desteklediği yönündeki varsayımıdesteklemiştir (Kağıtçıbaşı, 1982b). Bu çalışmanın bulguları Endonezya, Filipinler, Türkiyeve Tayland gibi ülkelerde, itaatkarlığın çocukta en çok değer verilen özellik olduğunu veçocuğun yaşlılık güvencesi olarak değeri bulunduğunu, buna karşın bağımsızlığın ve kendineyetebilmenin ise en az değer verilen özellikler olduklarını ortaya koymuştur. Bu araştırmada‘ebeveyne yakın, vefalı ve sadık olmak’ gibi özellikler yetişkin çocuklarda olması istenenözellikler olarak ortaya çıkmıştır. Almanya gibi sanayileşmiş ülkelerde ise çocuklarınbağımsız birer yetişkin olmasının beklendiği ve onlara böyle bir değer (yaşlılıkta destekkaynağı olma) atfedilmediği görülmüştür (Kağıtçıbaşı, 1982a). ‘Çocuğun Değeri’ araştırmasıyakın geçmişte Türkiye’de üç kuşağı kapsayacak şekilde tekrarlanmış (Kağıtçıbaşı ve Ataca,10