KARBAPENEMLERE DİRENÇLİ GRAM- NEGATİF BASİL ...

K.pneumonia, çoğu geniş spektrumlu serin beta-laktamazın orijinal suşu olmasına
rağmen MBL’ların Enterobacteriaceae ailesinin diğer üyeleri arasında yayılımına
katkısı olduğu görülmektedir (51).
Sınıf C beta-laktamazlar: Kromozomal AmpC enzimlerinin aşırı üretiminin
özellikle dış membran porin değişimleri ile birleştiğinde karbapenem direncine yol
açması büyük olasılıkla en yaygın karbapenem direnç mekanizmasıdır. Bu durum
E.cloacae, E.aerogenes, K.pneumonia, P.rettgeri, C.freundii, E.coli, P.aeruginosa
gibi birçok türde gösterilmiştir. İmipeneme yüksek düzey direnç gösteren dereprese
bir E.aerogenes mutantında hücre genomuna ampD geni sokulduğunda imipenem
MIK değerlerinin normale dönmesi AmpC tipi enzimlerinin karbapenemlere
dirençteki önemini vurgulamaktadır.
Sınıf D oksasilinazlar: OXA-23-27
3. Hedef PBP değişimleri:
Tek başına nadir görülür ancak diğer mekanizmalar ile birliktedir.
KARBAPENEMAZLAR
Karbapenemazlar, en geniş spektrumlu antibakteriyel etkinliğe sahip beta-
laktam sınıfı olan karbapenemlerden birini, en azından imipenem veya
meropenemden birini, belirgin olarak hidrolize eden beta-laktamazlar olarak
tanımlanabilir. Bu enzimlerin çoğu yalnız karbapenemlere değil diğer beta-laktam
ajanlara da etkilidirler. Bu nedenle sadece karbapenem grubu beta-laktam ajanlara
afinitesi diğer beta-laktamlara kıyasla daha fazla olan metalloenzimler
“karbapenemaz” olarak adlandırılmaktadır. Diğer beta-laktamazların sayısı ile
karşılaştırıldığında sayıları düşük kalmaktadır (51).
1990 öncesinde tanımlanan karbapenem hidroliz eden enzimlerin tümü
kromozomal olarak bilinmesine rağmen yakın geçmişte Japonya’dan plazmid
aracılıklı MBL’lar bildirilmiştir (3,47). Bu enzimler B.fragilis, P.aeruginosa ve en az
bir kromozomal enzim üreten S.marcescens ve K.pneumoniae gibi enterobactericeaea
ailesi üyelerinde gözlenmektedir (51). Bugüne kadar bu karbapenem dirençli
organizmalar ve bunlarla alakalı plazmidlerin yayılımı bir şekilde sınırlı kalmıştır.
25