KARBAPENEMLERE DİRENÇLİ GRAM- NEGATİF BASİL ...

farklıdır. Kaçışdan sonra genlerde farklılaşma olmamaktadır. Karbapenemazların
gelecekte artması bir riskdir. Özellikle diğer beta-laktamlara artan direnç,
karbapenemlerin artan oranda kullanımına neden olmaktadır. Oral analoglarının
piyasaya çıkması ve yarı ömrü uzun olan karbapenemler bu seleksiyonu
hızlandırabilir. Dirençle başa çıkmak özellikle sınıf B enzimleriyle oluştuğunda
kolay değildir. Bu sınıf B enzimlerinin aktif bölgesi oldukça geniştir, stabilitesi,
monobaktamlar haricinde oldukça zordur. İnhibitörler için umut daha fazladır.
Antibiyogram okuyarak ve fenotip değerlendirerek karbapenemazların varlığı
konusunda tahmin yürütmek mümkün değildir denebilir. B sınıfı MBL’ların EDTA
ile inhibisyon esasına dayalı Etest MBL stripleriyle pozitif bulunan suşlarda MBL
PCR’ları paralel sonuç vermemektedir Bu durumda bu grup enzimlerin moleküler
yöntem dışındaki tespit yöntemleri ile tanımlanması güç olabilmektedir (3).
İleriki çalışmaların en enteresan yönlerinden biri de klinikte izole edilen gram-
negatif suşlarda karbapenemazların gerçek prevalansını saptamak ve beta-laktam ve
beta-laktam dışı antibiyotiklerin seçici baskısını analiz etmektir. Çünkü
karbapenemaz genleri sıklıkla en azından aminoglikozid direnç genlerine integron
yapıları içinde fiziksel olarak bağlı bulunmaktadır. Bu karbapenemaz genlerinin
orijini bilinmemektedir. Kuvvetle muhtemel, Enterobactericeaea, bu enzimlerin
doğal rezervuarı değildir, muhtemelen çevresel olan rezervuarları saptandıkça
karbapenemaz genlerinin disseminasyonu önlenecek ve belki de integron ve gen
kaset oluşumunun moleküler mekanizmasına dair fikirlere ulaşılacaktır (3).
METALLO-BETA-LAKTAMAZLAR
Metallo-beta-laktamazlar, Bush sınıflamasında fonksiyonel grup 3 veya
Ambler sınıflamasında sınıf B’de yer alan ve diğer beta-laktamazlardan farklı olarak
aktif bölgelerinde Zn +2 iyonu bulunan enzimlerdir. Dolayısıyla bu enzimler
klavulanat, tazobaktam, sulbaktam gibi klasik beta-laktamaz inhibitörlerinden
etkilenmezken EDTA gibi bir metal şelatörü ile inaktive olurlar. Bu enzimlerin en
önemli özelliği monobaktamlar hariç tüm beta-laktamları ve bu arada karbapenemleri
de hidroliz edebilmeleridir (3).
29