PW (50)1 2009 - Związek Polaków we Włoszech

More documents

Recommendations

Info

AKTUALNOŚCI FILM “KATYŃ” W SALACH WŁOSKICH 13 lutego 2009 r. wszedł na ekrany kin włoskich “Katyń” Andrzeja Wajdy, rozprowadzany przez włoskiego dystrybutora Movimento Film*. Głośny w Polsce obraz Wajdy, nominacja do Oskara 2008 w kategorii filmu zagranicznego, został bardzo dobrze oceniony przez włoską krytykę filmową. Jeden z najbardziej liczących się w tutejszej prasie znawca kina - Tullio Kezich z Corriere della Sera napisał: “Początkowa sekwencja jest genialną syntezą okrutnego absurdu tamtej historycznej chwili. Na moście granicznym zderzają się ze sobą dwie grupy Polaków. Jedni uciekają przed obcymi wojskami z Zachodu, drudzy przed tymi ze Wschodu”. (...) “Nestorka polskiego kina, Maja Komorowska wciela się w nową wersję Antygony. To postać tragiczna, której nie pozwalają pochować i opłakiwać własnego brata”. (...) “Film Wajdy jest wzniosły, a zarazem prosty. Obejrzenie “Katynia” winno by być obowiązkiem każdego szanującego się intelektualisty. A w kraju, który chce uchodzić za cywilizowany, ogladanie tego filmu powinno odbywać się na stojąco.” Bardzo pozytywną ocenę daje obrazowi Wajdy Paolo d’Agostini z La Repubblica. Luigi Gennazzi z Avvenire określa film jako piękny: “to film, który nie oszczędza nam drastycznych, okrutnych szczegółów, ale jest kompletnie pozbawiony nienawiści”. Recenzje w mniejszych pismach lokalnych i internetowych są zgodnym chórem pochwał. Dlaczego więc film przeszedł niepostrzeżenie w kinach i dlaczego nie został wyświetlony w wielu dużych włoskich miastach? 16 POLONIA WŁOSKA NR 1(50)/2009 Ivana Ferrante z Movimento Film, do której zwróciliśmy się z prośbą o pierwsze podsumowanie odbioru filmu, nie mogła ukryć rozczarowania jakie panuje w zespole. Już sprowadzenie “Katynia” było trudne, wymagało wielu walk z biurokracją, a pomimo iż zostało wykonanych 40 kopii, tylko 12 z nich krąży w małych salach. Wydaje się niezrozumiałe, by reżyser tej miary co Wajda i film, który znalazł się w piątce startującej do Oskara, wzbudzał tak małe zainteresowanie u właścicieli kin - bezpośrednich partnerów dystrybutora. Mario Mazzarotto z Movimento Film mówi o bojkocie komercjalnym i historyczno-kulturalnym ze strony właścicieli sal kinowych. Według jego słów, te sale, które odrzucają projekcje “Katynia” nie wierzą, by film mógł przynieść zysk, ale też bardzo często uważają, że porusza on “niewygodny” temat. A przecież na niektórych projekcjach, widownie wypełnione były po brzegi. Określając tę sytuację, prasa (np. Corriere della Sera, Avvenire) zaczęła mówić wręcz o “cenzurze”. “Jest się czego wstydzić (pisze Avvenire) po przymusowym zatajaniu prawdy po II wojnie, udało się nam ocenzurować wydarzenia katyńskie po raz drugi!” Plakat włoskiej wersji filmu “Katyń” Andrzeja Wajdy Marco Cavallotti na łamach internetowego pisma Legno storto pisze: “Spróbujcie za wszelką cenę zobaczyć ten film, który – dziś, w roku 2009 – stał się przedmiotem skandalicznej cenzury nawet w środowiskach uniwersyteckich. Chodzi pewnie o to, by jego projekcja w ateneach nie zakłóciła spokoju rosyjskich pracowników naukowych...” Dziennikarze z pisma on-line Tempi.it zwrócili się bezpośrednio do samego Andrzeja Wajdy. Oto, co im powiedział: “Zanim doszło do zrealizowania filmu przeszedłem długą i żmudną drogę. Przestudiowałem całą dostępną na ten temat dokumentację, przede wszystkim pamiętniki kobiet, które, tak jak moja matka, straciły męża w zagładzie katyńskiej. Wszystko, co widzimy w filmie opiera się na praw-
dziwej dokumentacji. Zawsze miałem świadomość, że to na mnie spoczywa moralny obowiązek zrobienia filmu o Katyniu – by zapłacić dług jaki zaciągnęła historia wobec mojego ojca i mojej matki. A długów takich były tysiące. Ludzie LEKCJE HISTORII W KINIE czekali na ten film 60 lat. (...) Nie dziwią mnie kłopoty z dystrybucją mojego filmu we Włoszech. Mieliśmy o wiele gorsze w Rosji, czy na Ukrainie, gdzie wycofano film z sal. Dla mnie ważne jest, że w Polsce obejrzały go ponad 3 mln. widzów, po- zwala mi to na uczucie satysfakcji.” Opr. A.J. * Dystrybucja filmu “Katyń” we Włoszech jest wspomagana przez: Ambasadę RP w Rzymie, konsulaty polskie i Instytut Polski w Rzymie. Film Wajdy ma na terenie Włoch swój drugi obieg – poranne projekcje dla młodzieży licealnej. Dzięki godnej najwyższego uznania współpracy stowarzyszeń Polaków we Włoszech wyświetlanie “Katynia“ poprzedzone jest zawsze słowem wprowadzającym. Poniżej przedstawiamy relacje z trzech seansów dla młodzieży: w Reggio Calabria, w Turynie i w Piacenzy. Premiera w Kalabrii Doświadczenie poruszające do głębi... W Reggio Calabria w piątek, 20 marca br., odbyła się “la prima regionale” (jak to określono w dzienniku Calabria Ora) projekcja filmu “Katyń”. Dzięki dystrybutorowi włoskiemu Movimento Film i zaangażowaniu Stowarzyszenia Kulturalnego “Polonia-Kalabria” uczniowie klas maturalnych z różnych szkół miasta, jako pierwsi na południu Włoch, mogli obejrzeć film Wajdy o historii, o której nie przeczytają w podręcznikach szkolnych. Kino “Aurora”, na 330 miejsc, wypełniło się młodzieżą. Projekcja filmu została poprzedzona krótkim wprowadzeniem Doroty Sylla z “Polonia-Kalabria” i Marii Rosy Żurawski ze Stowarzyszenia Rodzin Polskich Kombatantów we Włoszech. Powiedziano parę słów o wydarzeniach historycznych lat 1939- 1940, o samym filmie i jego twórcy, o poezji Herberta “Guziki” – a wszystko to po to, by ułatwić młodzieży włoskiej zetknięcie się z faktami, tak odległymi i trudnymi do zrozumienia. Przewidując, że po projekcji filmu młodzież będzie potrzebowała chwili wyciszenia, umówiliśmy się z profesorami na późniejsze spotkania w szkołach, kiedy to uczniowie będą mogli już na zimno rozmawiać o tym, co widzieli. Gdy rozpoczęła się projekcja, młodzi ludzie byli jak zwykle rozgadani, dobiegał szelest papierków, odgłosy komórek, lecz w miarę posuwania się akcji, robiło się coraz ciszej. Niektóre dziewczęta wychodziły z sali w trakcie drastycznych scen. Po skończonym filmie, w jeszcze ciemnej sali, zabrzmiały brawa, a gdy zapalono światła, na twarzach młodych widzów widać było przeżytą emocję. Z pewnością nie tylko młodzież, ale i nauczyciele nie byli przygotowani na wrażenia tak silne. Ci ostatni żegnali nas i dziękowali, nie ukrywając swego wzruszenia. Na projekcję “Katynia” przyszła też dziennikarka z Calabria Ora. Krótko przed filmem zadała nam parę rutynowych pytań. Po projekcji, rutyna prysła – dziennikarka była tylko jedną z wielu poruszonych do głębi osób. Jej artykuł ukazał się następnego dnia, centralnie na stronie dziennika regionalnego (projekcji filmu “Katyń” nadano pewną rangę). Stowarzyszenie “Polonia- Kalabria” kontynuuje starania, by wyświetlanie filmu Wajdy zorganizować też i dla innych szkół. Jest duża nadzieja, że po seansach porannych, odbędzie się też i wieczorny, otwarty dla dorosłych mieszkańców miasta. W Reggio Calabria jest nie mało zainteresowanych. Dorota Sylla “Polonia-Kalabria” (...) O 9.30 byliśmy już wszyscy w kinie Cinema Romano (120 uczniów i kilku profesorów). O 9.50 zaczęła się prezentacja. Marco Brunazzi (prof. w katedrze historii współczesnej Uniwersytetu w Bergamo) przedstawił wydarzenia okresu lat 39-45 w Polsce. Potem prof. Krystyna Jaworska z Ogniska Polskiego przeczytała list konsula Krzysztofa Strzałki zawierający inne wyjaśnienia dotyczące tego okresu historycznego i samego filmu Wajdy. (List konsula był akcentem szczególnie ważnym: był dla młodzieży dowodem, że dorośli zorganizowali tę projekcję specjalnie dla nich). Krystyna Jaworska dodała następnie inne jeszcze informacje. O 10.20 rozpoczęło się wyświetlanie filmu “Katyń”, które mieliśmy zamiar zakończyć debatą. Cała projekcja odbywała się w skupieniu i dotykalnej niemal ciszy, wyczuwało się emocję młodych widzów i czasem dał się słyszeć płacz. Gdy zapaliło się światło, na widowni panowała cisza prawie nierealna (proszę pomyśleć 120 nastolatków nieruchomo siedzących w fotelach i wpatrzonych w ekran). To sprawiło, że postanowiliśmy wraz z moimi kolegami i prof. Brunazzim, że nie będziemy już o niczym mówić i zostawimy młodzież w spokoju wraz z ich potrzebą ciszy. I tak, ta setka z górą młodych ludzi wyszła z kina zamyślona i w milczeniu. Tylko niektórzy z nich zbliżyli się do nas, by dowiedzieć się czegoś więcej. Niektórzy, już w czasie powrotu do szkoły, dziękowali nam gorąco. Ale podziękowania te należą się nie nam, lecz członkom Ogniska Polskiego w Turynie oraz prof. Brunazziemu, prof. Jaworskiej, konsulowi Krzysztofowi Strzałce i Ulricowi Leiss de Leimburgowi, którzy zorganizowali ten seans i umożliwili naszym uczniom właściwe zrozumienie obrazu. Omówienie filmu na lekcjach w naszej szkole będzie miało miejsce w najbliższych dniach. Prof. Fulvio Gambetto, liceo Gobetti di Torino tłum. z włoskiego POLONIA WŁOSKA NR 1(50)/2009 17
Page 1 and 2: POLONIA WLOSKA BIULETYN INFORMACYJN
Page 3 and 4: Fot. na tej str.: Uczestnicy XIV Wa
Page 5 and 6: PRZEDSTAWIAMY NOWEGO PREZESA ZPwW J
Page 7 and 8: Zapraszamy wszystkich zainteresowan
Page 9 and 10: wersytetu Mikołaja Kopernika. W sw
Page 11 and 12: Na zlecenie Kurii w Drohiczynie wyk
Page 13 and 14: POLACY WE WŁOSZECH Ostatnio ukaza
Page 15: ia, to gesty, to ciało, w którym
Page 19 and 20: W czasie spotkania z reżyserem po
Page 21 and 22: ety niżeli o braku. Stanowiły to
Page 23 and 24: FORUM SPECJALISTÓW, A KTÓRYM MÓW
Page 25 and 26: Senatu Rzeczypospolitej Polskiej mi
Page 27 and 28: stawicielami, obok Grotowskiego, s
Page 29 and 30: piękniejszy plac w Turynie, piazza
Page 31 and 32: sularny Katanii i duchowni. Po prze
Page 33 and 34: KORESPONDENCJA Z WARSZAWY Moje Wło
Page 35 and 36: NOWOŚCI WYDAWNICZE - NUOVE PUBBLIC
Page 37: Wraz z rysunkiem “Małpy w kąpie
Page 40 and 41: Józef Beck, ministro degli Esteri
Page 42 and 43: LIBRI SOTTO LA LENTE Marek Hłasko:

PW (50)1 2009 - Związek Polaków we Włoszech

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?