ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

νησιού. Τελευταίο µεγάλο φαινόµενο που έπληξε το νησί ήταν στις 25
Απριλίου 1957 µε µέγεθος 7 Ρίχτερ. Οι δύο τελευταίες σεισµικές δονήσεις
δεν προκάλεσαν τσουνάµι λόγω του µεγάλου βάθους της εστίας του. Στην
διάρκεια της περιόδου 1903-2006 σηµειώθηκαν σεισµικές δονήσεις µε
µέγεθος µεγαλύτερο των 6.0 βαθµών της κλίµακας Richter σε διάφορες
γεωγραφικές θέσεις της ευρύτερης περιοχής των ∆ωδεκανήσων που
επηρέασαν άµεσα τη Ρόδο.
3.5 Υδρογεωλογία
ΒΟΡΕΙΑ ΡΟ∆ΟΣ
Στο νησί παρατηρούνται δύο τύποι υδροφορίας:
1) Εντός των προσχώσεων των παρόχθιων σχηµατισµών και των
Λεβαντινίων στρωµάτων αναπτύσσεται ασθενής υδροφορία λόγω της
παρουσίας αργίλων και µαργών. Αντλήσεις εντός του σχηµατισµού
αποδίδουν συνήθως 10 έως 15 m 3 /h. Τα στρώµατα αυτά εγκλείουν
ενστρώσεις κροκαλοπαγών και ψαµµιτών που φιλοξενούν υδατικά
αποθέµατα τα οποία υδροµαστεύονται µε πηγάδια και γεωτρήσεις. Σε
περιοχές µε έντονη τουριστική παρουσία κατά τους θερινούς (Φαληράκι) οι
υπεραντλήσεις για την κάλυψη των αναγκών σε νερό οδήγησαν σε πτώση
της στάθµης σε αρνητικά υψόµετρα µε αποτέλεσµα τη διείσδυση της
θάλασσας και την υφαλµύρωση των υδάτων.
2) Στα ασβεστολιθικά πετρώµατα των αλλόχθονων σειρών συναντώνται
µεγάλες υδροφορίες οι οποίες µπορούν να αποδώσουν σηµαντικές παροχές (
περιοχή Αρχάγγελου, Προφήτη Ηλία). Οι γεωτρήσεις που ανοίχτηκαν στο
όρος Αττάβυρο και στην περιοχή της Λίνδου έδειξαν την άµεση επικοινωνία
των ασβεστόλιθων µε την θάλασσα γεγονός που καταδεικνύει τον κίνδυνο
υφαλµύρωσης. Στην περιοχή του Αρχάγγελου και του Προφήτη Ηλία οι
ασβεστόλιθοι παρουσιάζουν πολύ ισχυρή υδροφορία, δηµιουργούν πηγές
επαφής ή µεταγγίζουν τα νερά τους στα λεβαντίνια πετρώµατα και είναι σε
θέση να δώσουν παροχές της τάξεως των 200 m 3 /h.
ΝΟΤΙΑ ΡΟ∆ΟΣ
Η περιοχή της Νότιας Ρόδου διαθέτει υδρογεωλογική οµοιοµορφία καθώς
αποτελείται από στεγανές και εν µέρει ηµιπερατές νεογενείς ιζηµατογενείς
αποθέσεις µε κυρίαρχη παρουσία των αργιλικών πετρωµάτων και
- 26 -