ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

καλλιέργειες της περιοχής. Από πρακτική σκοπιά είναι δύσκολο να
ξεχωρίσει κανείς τις απώλειες του νερού που σχετίζονται µε την εξάτµιση
και την διαπνοή.
Η εκτίµηση της εξατµισοδιαπνοής γίνεται µε βάση την εξίσωση του
υδρολογικού ισοζυγίου ή εφαρµόζονται εµπειρικοί τύποι που προσφέρουν
ένα προσεγγιστικό αποτέλεσµα. Οι µέθοδοι που χρησιµοποιούνται πιο
συχνά υπολογίζουν όχι την πραγµατική εξατµισοδιαπνοή (Εeff) αλλά την
δυνητική εξατµισοδιαπνοή (Epot).
Σαν δυνητική εξατµισοδιαπνοή ορίζεται η ποσότητα του νερού που µπορεί
να χαθεί από την επιφάνεια του εδάφους µε τις διεργασίες της εξάτµισής και
της διαπνοής εάν στο υπέδαφος υπάρχει αρκετή επάρκεια νερού για την
πλήρη ικανοποίηση της ζήτησης νερού.
Στην βιβλιογραφία παρουσιάζεται ένας µεγάλος αριθµός εµπειρικών τύπων
για την εκτίµηση δυνητικής και πραγµατικής εξατµισοδιαπνοής. Εµείς
παρουσιάζουµε ενδεικτικά δυο εξισώσεις του Thornthwaite και Turc για τον
προσδιορισµό της δυνητικής και πραγµατικής εξατµισοδιαπνοής αντίστοιχα.
E
pot
⎛10 ∗T
⎞
= 1.6∗
⎜ ⎟
⎝ I ⎠ (4.4)
Όπου : Epot= ∆υνητική εξατµισοδιαπνοή
Ι= Άθροισµα των µηνιαίων δεικτών δυνητικής εξατµισοδιαπνοής (i)
T= Μέση θερµοκρασία για το µήνα που εξετάζουµε
α=0,49239+1792*10 -5 *I-771*10 -7 *I 2 +675*10 -9 *I 3
i=0,2*T 1,514
E
eff
=
P
0.90 +
- 39 -
a
( ) 2
P L
(4.5)
Όπου Εeff= Πραγµατική εξατµισοδιαπνοή
Ρ= Μέσο ετήσιο ύψος βροχής
Τ= Μέση ετήσια θερµοκρασία σε βαθµούς C o
L=300+25*Τα+0,05*Τ 3