Społeczny wymiar kryzysu – lekcja dla przyszłości - Polskie ...

Część III
SCENA GLOBALNA XXI W.
czy o obejmowaniu ochroną konserwatorską
nowych obszarów. Niezbędne staje się wyjście
od limitów wyznaczonych przez ilość dostępnych
zasobów jak i zdolności środowiska
do poradzenia sobie z odpadami działalności
ludzkiej. W system wartości ekonomicznych
jako niezbędny czynnik gry rynkowej należy
włączyć różnorodność biologiczną i usługi ekosystemów.
To wszystko wyznacza nowy paradygmat
rozwoju, rozwoju zrównoważonego,
ale nie rozumianego jako kompromis pomiędzy
gospodarką, środowiskiem a społeczeństwem,
ale jako rozwój w granicach wyznaczonych
przez systemy przyrodnicze podtrzymujące
życie na kuli ziemskiej. To jest rzeczywiste wyzwanie
ekorozowojowe. W tym kierunku idą,
choć z całkowicie różnych pozycji, czyli ekologicznych
i biznesowych, przytoczone propozycje.
Oby owe rozwiązania wypracowane
w duchu rzeczywistego zrównoważenia stały
się codzienną praktyką – od skali międzynarodowej,
przez krajową, regionalną, lokalną do
pojedynczego obywatela, a także od korporacji
międzynarodowych po małe i średnie przedsiębiorstwa.
Jako puentę pozwolę sobie przytoczyć
hasło polityczne austriackich Zielonych: „Pożyczyliśmy
Ziemię od naszych wnuków, a gdy
coś pożyczamy, powinnyśmy oddać w dobrym
stanie”.
Bibliografia
Alternatywna polityka energetyczna Polski do
2030 r. Raport techniczno-metodologiczny (2009),
Instytut na rzecz Ekorozwoju, Warszawa.
Carbon budget and trends 2007 (2008), Global
Carbon Project, 26.09.2008, http://www.globalcarbonproject.org/carbonbudget/09/hl-compact.htm.
Carley M. i Spapens P. (2000), Dzielenie się
światem – zrównoważony sposób życia i globalnie
sprawiedliwy dostęp do zasobów naturalnych w XXI
wieku, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Warszawa.
Climate and health (2005), World Health Organization,
Geneva, http://www.who.int/globalchange/news/fsclimandhealth/en/index.html.
Climate Change 2007: Synthesis Report (2008),
Intergovernmental Panel on Climate Change,
Geneva, http://www.ipcc.ch/publications_and_
data/publications_ipcc_fourth_assessment_report_synthesis_report.htm.
Daly H.E. (2005), Economics in Full World,
„Scientific American”, September.
Economy-wide material flow accounts and derived
indicators. A methodological guide (2001), European
Communities, Luxembourg.
EN35 External costs of electricity production
(2008), European Environment Agency, Copenhagen.
Ewing B., Moore D., Goldfinger S., Oursler
A., Reed A. i Wackernagel M. (2010), The Ecological
Footprint Atlas 2010, Global Footprint Network,
Oakland.
Fura M. (2010), Zenith Optimedia: Rynek reklamy
na świecie wzrośnie w 2010 roku o 3,5 proc.,
22.07.2010, http://forsal.pl/artykuly/437914,zenith_optimedia_rynek_reklamy_na_swiecie_
wzrosnie_w_2010_roku_o_3_5_proc.html.
Kluczowe problemy środowiskowe, z którymi
musi zmierzyć się Europa (2009), „Sygnały 2009
EEA”, Europejska Agencja Środowiska, Kopenhaga.
Kundzewicz Z.W. (2009), Wątpię, więc jestem
– dyskusja z poglądami sceptyków klimatycznych,
http://www.chronmyklimat.pl/theme/Upload-
Files/ProfKundzewicz.pdf, 10.09.2009.
Living Planet Report 2010. Biodiversity, biocapacity
and development (2010), WWF International,
Gland.
Obrębska-Starkel B. (1993), Images of weather
and climate, Instytut Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego,
Kraków.
Pazda A. (2006), Ceny energii elektrycznej – fakty
i mity, „Wokół Energetyki”, vol. 9, t. 4, http://
www.cire.pl/pliki/2/cenfakmity.pdf.
Size, structure and distribution of transport subsidies
in Europe (2007), EEA Technical report, nr 3,
European Environmental Agency, Luxembourg.
Stern Review on the Economics of Climate Change
(2006), HM Treausury, London, 30.10.2006,
http://www.hm-treasury.gov.uk/sternreview_
index.htm.
108