Diagnoza stanu kultury w Województwie Małopolskim i analiza SWOT

poszukiwanie barier dla szerszego uczestnictwa w praktykach kulturowych - z uwzględnieniem
barier kompetencyjnych i efektów ich pokonywania przez programy edukacyjne;
diagnozę praktyk kulturowych dopasowaną do współczesnych realiów, a więc uwzględniającą
praktyki pozyskiwania treści kultury poprzez media (w tym serwisy internetowe i sieci wymiany
plików), oraz praktyki zdeinstytucjonalizowane - animowane przez trzeci sektor, ale i oddolne,
spontaniczne działania (sukces ruchu Obywatele Kultury dobitnie pokazał, że kultura może
jednoczyd także bez instytucjonalnego wsparcia);
mierzenie efektywności dotarcia instytucji kultury do odbiorców także ilością wejśd na jej strony
internetowe i obecnośd w mediach takich jak Wikipedia, portale społecznościowe, itp.;
aktywnośd użytkowników kultury - tworzenie i przetwarzanie treści, ale też komentowanie
i rekomendowanie ich innym;
wpływ oferty kulturalnej na zróżnicowanie wyznawanych przez jednostki wartości;
traktowanie kultury jako okazji do spotkao i budowy więzi społecznych - w tym kontekście
istotna jest nie tylko jakośd wydarzenia kulturalnego, ale też stopieo zaangażowania w nie
uczestników (w tym np. włączania mieszkaoców w przygotowanie wydarzenia), a sfera
diagnozowania zjawisk kultury rozszerza się na badanie aktywności towarzyskich, rekreacji
i form wypoczynku;
analizowanie długofalowego oddziaływania programów edukacji kulturalnej na wskaźniki
przestępczości, absencji w szkołach, itp.
Wobec zróżnicowanego profilu aktywności poszczególnych instytucji istotne wydaje się również
uszczegółowienie prowadzonej przez nie sprawozdawczości. Ogólna liczba organizowanych imprez
często bywa myląca, kiedy np. wliczone zostają do niej seanse filmowe, których zorganizowanie
pochłania bez porównania mniej zasobów, niż np. organizacja wystaw. Instytucje, które odpowiadają za
przygotowanie imprez różnego typu, powinny rozbid całościową liczbę na typy wydarzeo, takich jak
wystawy, przedstawienia, pokazy filmowe, warsztaty, itp. Myląca może byd także statystyka dotycząca
skansenów, gdzie jako wystawa stała liczony jest każdy obiekt kubaturowy (chałupa, kościół, plebania,
szkoła itp.) lub ich zespół (np. zagroda, Zespół Kolonistów Niemieckich w Sądeckim Parku
Etnograficznym). Bez dodatkowej informacji na ten temat, porównywanie liczby wydarzeo
w poszczególnych instytucjach jest pozbawione większej wartości analitycznej. Osobnym tematem są
dane na temat dofinansowania od podmiotów prywatnych (w chwili obecnej w sprawozdawczości
instytucji kultury te środki, obok innych, wliczane są do pozycji "inne źródła finansowania"), niezbędne
do kontrolowania efektywności współpracy z mecenasami/sponsorami. Ujednolicona statystyka na
temat tego źródła przychodów mogłaby byd też pierwszym krokiem w kierunku stworzenia zestawu
danych, których obecnie brak nie tylko w skali regionu, ale całego kraju, a nawet całej Europy Środkowo-
Wschodniej.
Uwzględniając z jednej strony znaczenie kultury dla regionu, z drugiej – przedstawione trudności
związane z analizą praktyk kulturowych oraz ich wpływu na życie społeczne, krokiem wartym rozważenia
wydaje się włączenie Małopolskiego Obserwatorium Kultury do Małopolskiego Obserwatorium
Rozwoju Regionalnego. Obecnie lista MORR – jednostek prowadzących badania i analizy, mających
wspierad władze regionu w podejmowaniu strategicznych decyzji - obejmuje Małopolskie
19