Diagnoza stanu kultury w Województwie Małopolskim i analiza SWOT

która jako autor dzieła (opracowania, zdjęcia, itp.) będzie każdorazowo wymieniana. To także licencja,
która ułatwia twórcze przetwarzanie opublikowanej w ten sposób treści przez rozmaite podmioty.
Problem w tym, że opatrzenie zasobów instytucji tak nierestrykcyjną licencją może mieć szkodliwy
wpływ na generowane przychody - bo przecież dzieła, którymi zarządza instytucja, są lub
mogą być wykorzystywane w celach komercyjnych. Warto jednak eksperymentować przynajmniej
z niewielką częścią zasobów i upubliczniać je w internecie na różnych, także najmniej restrykcyjnych
licencjach, by później móc dokonać analizy realnych korzyści i ewentualnych strat.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie: http://creativecommons.pl/poznaj-licencje-creativecommons
Wydaje się , że te kwestie, choć istotne, w dyskusji o "otwieraniu" polskich instytucji kultury
muszą częściowo ustąpić miejsca priorytetowo traktowanym kwestiom ekonomicznym.
Osoby zarządzające instytucjami GLAM traktują swoje zbiory nie tylko jako dobro kulturowe,
ale też zasób ekonomiczny, niezbędny do powiększania wpływów. Kluczowe wydaje się więc
wskazanie korzyści przekładających się na finanse - i znalezienie takich modeli, które pogodzą
wymogi polityki ekonomicznej z efektywną współpracą ze środowiskiem internetowym, tak
ważną w kontekście dotarcia do odbiorców w XXI wieku. Tutaj pojawia się kilka możliwości:
Ramka 4 Rekomendacje instytucji GLAM dla środowiska Wiki
Wykorzystanie wolontariuszy (np. Wikipedystów) do opisywania zasobów i tłumaczenia informacji
o zbiorach na różne języki, ale też np. do uzupełniania brakujących danych w bazach i poszukiwania
brakujących informacji (dobrym przykładem projekt berlińskiej Kinemateki, która uruchomiła
internetowy serwis „Lost Films”, gdzie po zarejestrowaniu się internauci mogą uzupełniać opisy do
zdigitalizowanych fragmentów filmów, o których brak informacji - dzięki temu udało
się zidentyfikować już kilka taśm, skutecznie wypełniając "białe plamy" w historii kina).
Podkreślanie korzyści związanych z bezpośrednim kontaktem ze zbiorami - zasoby sieciowe są w tym
kontekście nie tylko źródłem wiedzy o kolekcji, ale też elementem działań promocyjnych,
zachęcających do odwiedzenia danej instytucji.
Przekonanie państwowych agencji odpowiedzialnych za ocenianie instytucji kultury, że w kryteriach
oceny instytucji należy uwzględniać dostępność powiązanych z nią informacji w Internecie.
Źródło: Opracowanie własne
Sięgnijmy jednak po przykłady prób poszukiwania modeli hybrydowych, traktujących
instytucje GLAM i Wikipedię nie jako konkurencję, lecz sojuszników.
Pierwszym jest akcja zorganizowana przez British Museum w czerwcu 2010. Muzeum
zaprosiło „za kulisy” Wikipedystów, organizując im specjalne spotkania z kuratorami i
udostępniając materiały, dzięki którym mogli oni poprawić jakość informacji o zbiorach British
23