Pokaż treść!

PLASTYKA
Edward Dwurnik - Pocztówka z Częstochowy
Truchcikiem po galeriach
Tomasz Musiał - Architektura PTCL
W Konduktorowni odbył się wernisaż pochodzącego
z naszego miasta młodego artysty plastyka
Tomasza Musiała, obecnie nauczyciela w łódzkiej
Akademii Sztuk Pięknych. Autor w kilkunastu
kompozycjach malarskich o dużych gabarytach odwołuje
się do własnych przeżyć, związanych z walką
z chorobą określaną przez lekarzy jako chłoniak
PTCL – chorobą prowadzącą do destrukcji organizmu
i nieuchronnej śmierci. Ten traumatyczny
czas zmagania się ciała i duszy z wyniszczającym
PTCL przekształcił Musiał w cykl obrazów o entropii
– rozpadzie architektury, jakby w symbolicznym
kontekście do osobistej przestrzeni życia. Sam
stwierdza, że odczuwał wyniszczającego go raka
jako terrorystę, dążącego do gwałtownego zdestruowania
go jako człowieka. Prawie wszystkie prace
wyobrażają konstrukcje architektoniczne, nasycone
swoistą ekspresją, zwykle świetlistego, usztywnionego,
zrytmizowanego śladu malarskiego. Ten
gest malarski zarejestrowany na płótnie wykonany
jest techniką biczowania podobrazia skórzanym
rzemieniem. Mamy więc również w tych przedstawieniach
fizyczne odniesienie, a właściwie zrównanie
ciała z obrazem. Jest to poziom organicznego
bólu i niecodziennych związków pomiędzy dziełem
a jego autorem.
Musiał prezentował swoje prace na wielu prestiżowych
wystawach, m.in. otrzymał nagrody na XII
Ogólnopolskim Salonie Plastyki „EGERIA 2004”,
Biennale Sztuki Młodych „Rybie Oko” w Słupsku
(2008), Festiwalu Sztuki Młodych „Przeciąg”
w Szczecinie (2009), został również zaproszony do
udziału w Triennale Sztuki Najnowszej w Częstochowie
i brał udział w wystawie „Cztery przestrzenie
sztuki” (2008). Jest artystą progresywnym, poszukującym.
Oprócz malarstwa realizuje prace rysunkowe,
wchodzi również w artystyczne konteksty
związane z performance czy wideoartem. Jego
cykl malarski „podwójne portrety”, nie prezentowany
na wystawie w Częstochowie, zbiera pochlebne
opinie polskiej krytyki artystycznej. Obecnie
artysta jest w przededniu doktoryzowania się
na łódzkiej ASP. Przezwyciężył terrorystę PTCL.
Działalność artystyczna Edwarda Dwurnika znana
jest nie tylko w Polsce, od lat mówi się o niej w Europie.
Artysta, urodzony w 1943 r., ukończył Akademię
Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa
(1971), ucząc się pod kierunkiem profesorów
Eibischa i Arcta. Maluje od początku cyklami, kilka
najważniejszych: „Robotnicy”, „Sportowcy”, „Głowy”,
„Podróże autostopem”, „Sztandary”, „Miasta”.
W cyklu „Miasta” stosuje swoisty nikiforyzm, nawiązujący
stylowo do twórczości Nikifora Krynickiego.
Są to wielkoformatowe obrazy, pokazujące rzeczywistość
jakiegoś wybranego miasta z góry, z lotu ptaka.
Ta trochę bosko-ptasia perspektywa uprawnia autora
do swoistego całościowego wglądu w życie danego
polis, w jego architektoniczne i społeczne rytmy.
Na wystawie w Konduktorowni „Zachety” znalazł
się również obraz o Częstochowie. Taka sobie
duża pocztówka, przedstawiająca wszelakie, różnorodne
życie naszego miasta – miasta o religijno-pielgrzymkowym
charakterze. Obraz kolorowy, podpisany
„Jasna Góra, Częstochowa, 2005”, przypominający
o peregrynacjach pielgrzymkowych, wyobraża
w sposób trochę komiksowy inwazję wiernych na
klasztor paulinów. Sama architektura naszego grodu
rozplanowana jest dość dowolnie w odniesieniu do
rzeczywistego stanu. Widzimy zabudowę klasztoru,
podjasnogórskie błonia, parki, aleje, którymi zamiast
pielgrzymów wędrują drzewa, a może są zasadzone
i blokują dojście do klasztoru. Oprócz „Pocztówki
z Częstochowy” i innych miast interesujących malarza,
na wystawie znalazł się szereg przedstawień wyobrażających
naszych przywódców religijnych i politycznych
oraz typowych przedstawicieli różnych
grup społecznych. Wszystko bardzo kolorowo, komiksowo,
krzywozwierciadlanie, z poczuciem humoru
namalował Edward Dwurnik.
Marian Panek
aleje III 11