w numerze: Czy opłaca się być eko? - Bake & Sweet

opinie
ŚLADAMI
NASZYCH PUBLIKACJI
Jestem piekarzem trzeciego pokolenia. Mój zakład zawsze miał formę rzemieślniczą i byliśmy jako
rodzina z tego dumni. Oczywiście świat musi iść do przodu, zmieniają się technologie produkcji, ale
chleb powinien pozostać chlebem a nie bezdusznym wyrobem chlebopodobnym. Państwa czasopismo,
jak wszystko co jest fachowe i przydatne na rynku, czytam co miesiąc. Sięgając po wrześniowy numer,
nasunęła mi się jednak myśl, że popełniam duży błąd.
Czytając Państwa gazetę przyczyniam się do ostatecznego upadku piekarstwa w Polsce! Czytając ją
wspieram bowiem idee, które Państwo szerzycie. Daję satysfakcję tym, którzy finansują to przedsięwzięcie
wydawnicze. A finansują je ci, którzy dążą tylko do zysku i zniszczenia rzemieślniczej
produkcji pieczywa. W Państwa gazecie jest mnóstwo reklam polepszaczy, spulchniaczy i gotowych
mieszanek do wypieku. Tych gotowych mieszanek, z których tworzy się produkty chlebopodobne.
Bo czym są te piękne zdjęcia udające chrupiący chleb? To wypiek z mieszanki, którą wasi sponsorzy
zabijają rzemieślników. Dali diabelski sposób na produkcję tanich, masowych wyrobów, które
zalewają supermarkety i doprowadzają do upadku rodzinnych piekarni. A wszystko to ubrane jest
w piękne marketingowe opowiastki i zapewnienia, że są to produkty dla nowoczesnych piekarzy. Nie,
to jest nasz gwóźdź do trumny!
Z poważaniem
Włodzimierz Radomski
Od redakcji:
Pański list jest odważnym głosem, który zapewne odzwierciedla opinie niejednego rzemieślnika. W ich
imieniu, za tę odwagę dziękuję. Jest on dla mnie jednocześnie potwierdzeniem obserwowanej w piekarnictwie
swoistej dyskusji „romantyków” z „pozytywistami”, czyli tych, którzy chcieliby zachować
czystość piekarniczego rzemiosła, kultywować tradycje i wystawiać kordianowską pierś w powstaniu
przeciw zmieniającej się rzeczywistości, a tymi, którzy zdali sobie sprawę, że pewne zjawiska i zmiany
są nieuchronne, są znakiem naszych czasów. Możemy się przeciw nim buntować - jedni w ciszy, inni
- tak jak Pan - zabierając głos w dyskusji. Możemy też starać się w tej nowej rzeczywistości odnaleźć,
co nie znaczy wcale ulegać wszelkim modom i propozycjom producentów oferujących surowce i komponenty
do produkcji. Nie obwiniajmy ich jednak za to, co dziś dzieje się w piekarnictwie. Ich oferta
to tylko propozycja. Nie jesteśmy zmuszeni z niej korzystać. Kurcząca się w tempie ok. 2 proc. rocznie
branża to również efekt pewnych trendów, tj. moda na niejedzenie pieczywa, automatyzacja produkcji
itp. Ale moda tak szybko jak przychodzi, tak szybko się zmienia, często pod wpływem tych, którzy
biorą sprawy w swoje ręce i działają na rzecz poprawy sytuacji. Należą do nich choćby tak niesprawiedliwie
ocenieni przez Pana producenci nowoczesnych komponentów piekarskich. Niech wymienię
wśród nich akcję promocji spożywania pieczywa firmy Lessafre czy też Zakładów Tłuszczowych
Bielmar, które organizują w szkołach akcję „śniadaniowa klasa”. To pozytywistyczna praca u podstaw,
która przynosi korzyść również, a może przede wszystkim rzemieślniczym zakładom. Tym, które dbają
o tradycję, jakość. I proszę mi wierzyć (bo i ja w to mocno wierzę), znów nadejdą dla nich dobre czasy,
jeśli tylko wspólnie zadbamy o wzrost świadomości wśród konsumentów pieczywa.
Małgorzata Wnorowska,
z-ca redaktor naczelnej
Sprostowanie
We wrześniowym numerze Bake&Sweet, w rubryce „Śladami naszych publikacji” nieopatrznie
podałem, że autor listu do redakcji dr Bolesław Hoffmann jest właścicielem Wytwórni Aromatów
Spożywczych Hoffmann. W rzeczywistości pan Bolesław jest pełnomocnikiem tej firmy i jej konsultantem
w zakresie prac związanych z badaniami i doskonaleniem aromatów. Właścicielem Wytwórni
Aromatów Spożywczych Hoffmann jest Wojciech Hoffmann. Obu panów Hoffmanów oraz
czytelników za niezamierzoną pomyłkę przepraszam.
Więcej informacji o firmie na www.hoffarom.com.
Tomasz Przysiężny
Stefan Borys
piekarnia-cukiernia
Borys w Katowicach
Przyznam, że nigdy nie starałem się o środki
unijne na dofinansowanie działalności
gospodarczej. Może było to spowodowane
licznymi formalnościami i innymi przeszkodami
w pozyskaniu tych funduszy.
Chyba trochę mnie to odstraszyło. Gdyby
jednak okazało się, że można w prostszy
sposób otrzymać dofinansowanie, to chętnie
bym skorzystał z takiej możliwości.
Co prawda, jestem już po inwestycjach, ale
gdybym miał jeszcze raz podejmować decyzję
na co wydać pieniądze, to na pewno na
zakup maszyn i urządzeń, takich jak piece
i mieszałki. Sfinansowałbym też budowę
nowego zakładu, do którego mógłbym przenieść
produkcję.
Marek Szabelski
piekarnia Diana
w Pieckach
Kto nie spróbuje pozyskać unijnych pieniędzy,
ten na pewno z nich nie skorzysta. Ja
starałem się o takie środki i kilkakrotnie je
dostałem. Dzięki dofinansowaniu z Regionalnego
Programu Operacyjnego Warmia
i Mazury zmodernizowałem swój zakład.
Jeden wniosek, jaki złożyłem, dotyczył innowacyjnych
linii technologicznych do produkcji
chleba i bułek, a drugi związany był
z technologią prowadzenia kwasów i wyposażeniem
zaplecza magazynowego w silosy.
Oba wnioski przeszły pomyślną weryfikację,
dostaliśmy pieniądze i dziś uważam, że
idealnie zainwestowaliśmy. Konkurencja
w branży jest bardzo duża. Teraz, aby liczyć
się na rynku trzeba mieć naprawdę dobre
i wydajne maszyny. Ponieważ dostaliśmy
pieniądze z tytułu innowacyjności zakładu
przeznaczyliśmy je na zakup naszym zdaniem
najlepszych maszyn na światowym
poziomie, takich jak linie do bułek i linie
do chleba Ceres austriackiej firmy Koenig.
Dzięki temu przedsięwzięciu zwiększyliśmy
produkcję, poprawiliśmy jakość pieczywa
i jego powtarzalność. Dodatkowo skomputeryzowaliśmy
całą technologię receptur.
Fot. Archiwum własne Fot. Archiwum własne
6 · BAKE&SWEET · 2011/10 (11)