POLSKIE NORMY BETONU - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

samorząd zawodowy
Pan jakoś nie rozdzielał tego projektowania
od kierowania robotami?
To wynikało z potrzeb zamawiających,
a ja przede wszystkim chciałem zawsze
projektować i nadzorować budowę
mostów, bo most łączy nie tylko brzegi
rzeki, ale bardziej – ludzi w sposób jasny
i oczywisty. To już wiedział Isaac Newton
mówiąc: szkoda, że ludzie stawiają tak
dużo murów, a tak mało mostów.
Może Pan powiedzieć, który most
był dla Pana najważniejszy w sensie
zawodowym?
Chyba Most Poniatowskiego, bo w początkach
lat 80. nie tylko budowałem
most objazdowy – Syreny, ale także
zaangażowałem się w prace na Moście
Poniatowskiego, bo wymiana przęsła
była zadaniem wymagającym niezłej
wyobraźni technicznej. Znałem wtedy
całą biografię mostu i zaimponowało
mi, że na początku XX w. można już
było nie tylko precyzyjnie zaprojektować
konstrukcję mostową, ale też
opracować kosztorysy i zrealizować je
z dokładnością do 0,7%!
Życie na mostach to była od początku
Pańska pasja?
Tak. Oczywiście mam rodzinę, dwóch
dorosłych synów i córkę, ale większość
życia spędzałem na mostach. I żałuję,
że żaden z moich synów nie poszedł
w moje ślady.
A jak Pan odpoczywa? Jakieś hobby?
Dostojewski powiedział, że praca i li
tylko ciężka praca daje człowiekowi
wszelkie przyjemności i zadowolenie
w życiu. Ja tego nie wymyśliłem.
Przyznam się jednak, że od dłuższego
czasu marzę, żeby wybudować model
okrętu „Wodnika” z bitwy pod Oliwą.
Pan ma na myśli ten słynny galeon?
Tak. To ma być oryginalny „Wodnik”
w skali 1:50 – okręt wiceadmiralski z bitwy
pod Oliwą naszej marynarki wojennej
z XVII w., z czasów Władysława IV.
Mam już rysunki i sporą literaturę. Muszę
się m.in. nauczyć wszystkich wiązań,
Fot. 2 | Droga Łąkowa w Grudziądzu zaprojektowana i nadzorowana w budowie przez płk. Glapiaka
wielu zawiłości szkutniczych itd. Do
tego trzeba mieć małą tokarkę i nie tylko,
dużo mosiądzu, brązu, bo materiały
mają być takie same jak w XVII w.
Wróćmy do mostów i inżynierii mostowej.
Widział Pan zapewne dokładnie,
jak się zmieniały epoki w tej
inżynierii. Teraz buduje się inaczej?
Buduje się szybciej i przy pomocy innych
technologii, a zwłaszcza innych
materiałów. Skoro dziś po 2 dniach
materiał osiąga wytrzymałość 40 MPa,
to jest już inna jakość, inny świat.
A inżynierskie obyczaje zmieniły
się również?
To się zmieniło jeszcze bardziej, choć
o kolegach, tych świeżych absolwentach
politechnik, wiem naprawdę za mało.
Oni pojawiają się w pracy, robią swoje
i znikają do domów. My byliśmy zżyci
z naszą pracą i kolegami. Często spotykaliśmy
się po pracy oraz wybieraliśmy się
np. do kasyna nie we dwóch, ale w pięciu,
sześciu. Dzisiejsi młodzi żyją mniej dla
firmy, a bardziej dla siebie i swojej rodziny.
To już znamię nowych czasów. A my,
starsi, musimy ich rozumieć, choć czasem
i z własnymi synami trudno się dogadać.
Dziękuję za rozmowę i życzę Panu
jeszcze wielu udanych prac na
mostach, a na wodowanie „Wodnika”
chętnie przyjadę.
Zapraszam.
Fot. 3 | Most drogowy przez Wisłę w ciągu budowanej autostrady A1, odcinek od Nowych Marz
do Czerniewic pod Toruniem – płk Glapiak nadzorował jako inspektor dobudowanie
obecnie oddanej części mostu autostradowego i gruntowny remont jezdni pierwszej
Fot. archiwum B. Glapiaka Fot. archiwum B. Glapiaka
lipiec/sierpień 11 [86]
19