Programowanie w C++ Borland Builder - Wyższa Szkoła Informatyki ...

ADD DX, '0' ;Dodaj kod ASCII "zera" do rejestru
Możesz sam sprawdzić, że po przekroczeniu wartości 9 przez sumę
wszystko się trochę skomplikuje (kod ASCII zera - 48). Z równym
skutkiem możnaby zastosować rozkaz
ADD DX, 48
Jeśli prawidłowo dobierzemy format danych, fragment programu
napisany w asemblerze może korzystać z danych dokładnie tak
samo, jak każdy inny fragment programu napisany w C/C++. Możemy
zastosować dane o jednobajtowej długości (jeśli drugi, pusty
bajt nie jest nam potrzebny). Zwróć uwagę, że posługujemy się w
tym przypadku tylko "połówką" rejestru DL (L - Low - młodszy).
[P057.CPP]
#pragma inline
void main()
{
const char *napis = "\nRazem warzyw: $";
char marchewki = 2, pietruszki = 5;
asm {
MOV DX, napis
MOV AH, 9
INT 33
MOV DL, marchewki
ADD DL, pietruszki
ADD DL, '0'
MOV AH, 2
INT 33
}
}
W tej wersji zadeklarowaliśmy zmienne marchewki i pietruszki
jako zmienne typu char, co jest równoznaczne zadeklarowaniu ich
przy pomocy dyrektywy DB.
Zajmijmy się teraz maszynową reprezentacją liczb typu unsigned
long int (długie całkowite bez znaku). Ze względu na specyfikę
zapisu danych do pamięci przez mikroprocesory rodziny Intel
80x86 długie liczby całkowite (podwójne słowo - double word) np.
12345678(hex) są przechowywane w pamięci w odwróconym szyku.
Zamieniony miejscami zostaje starszy bajt z młodszym jak również
starsze słowo z młodszym słowem. Liczba 12345678(hex) zostanie
zapisana w pamięci komputera IBM PC jako 78 56 34 12.
Gdy inicjujemy w programie zmienną
long int x = 2;
zostaje ona umieszczona w pamięci tak: 02 00 00 00 (hex).
Młodsze słowo (02 00) jest umieszczone jako pierwsze. To właśnie
- 167-